На мяжы загонаў (на белорусском языке)

- Саня!.. - нечакана парушыў я кароткую маўчанку. - Ты мiлая... слаўная дзяўчына... Цябе за тваю працу любiць усё наша ваколiчнае сялянства... Я ў захапленнi ад цябе... Я хачу быць з табою разам... Назаўсёды...

Яна нахiнулася да мяне так, што чорныя стужкi яе валасоў дакранулiся майго гарачага твару.

Ухапiла маю руку i сцiснула.

- Пераходзь да нас... Iдзi, мы прымем!..

- Вось толькi бацька! - знячэўку вырвалася ў мяне думка.

Бацька мой з самага пачатку закладкi камуны скрыгаў на яе зубамi. Ведаў я, што ў хаце нашай будуць буры.

1929 г.