Grimarnir varu at leikunum, ok gat engi leikit til jafns vi? inn st?rra Grim nema Halfdan konungsson. Aldri hof?u Grimar talat or? vi? drottninguna a ?eim vetri. Einu sinni slo Grimr inn ellri ut knettinum, ok atti Grimr yngri at s?kja. Knottrinn rann allt upp undir stol drottningar. Grimr gruflar eptir knettinum, en ?a hann rettist upp, tala?i hann nokkur or? i eyra drottningunni, en hun bra nokkut lit vi?.
A moti dagver?ardrykkju gafst upp leikrinn. Toku menn ?a til drykkju. Konungr veitti kappsamliga um daginn, ok fell hverr ma?r sofinn ni?r i sinu s?ti, sa sem eigi f?r?i sik sjalfr til s?ngr. Konungr drakk lengi um kveldit. Drottning sat hja honum. Konungr spur?i hana, hvat Grimr hef?i talat vi? hana, en hun kve?st eigi hafa hent rei?ur a ?vi. Konungr sag?i, at hun vildi flestar sagnir hja ser geyma ok um fatt ser visbending gera. Drottning ba? hann vera sem varastan um sik. Gekk hun ?a burt. Grimar varu ?a sofna?ir.
Gekk ?a konungr at sofa ok Halfdan, sonr hans, me? honum. En er ?eir komu til skemmunnar, var drottning eigi ?ar. Konungr lag?ist ni?r i s?ngina i kl??um sinum ok lag?i sver? sitt fyrir framan sik. Herbergissveinarnir drogu upp skri?ljosin, en Halfdan gekk inn i holl, ok lagu Grimar ?ar ok svafu. Halfdan sa, at inn minni Grimr haf?i dregit af sinn glofann, ok var hondin ber. Enga mannshond ?ottist hann slika set hafa fyrir fegr?ar sakir. ?ar fylgdi me? gull sva v?nt, at eigi ?ottist hann set hafa anna? slikt, mest sakir steins ?ess, sem i ?vi var, ok hann skildi eigi, hverrar natturu hann var. Hann lokkar nu gullit af fingrinum ok let i glofann, en si?an ba? hann draga upp ljosin, ok settist hann ni?r hja Grimunum. Var ?a myrkt it ne?ra i hollinni. Hann helt a glofanum i hendi ser.
Skjott fell svefn a hann, en vakna?i vi? ?at, at ljosin varu slokkin, en Grimr inn minni vatt upp ljosi fyrir augu honum sva bjortu, at hann ?oldi eigi a moti sja, ok greip af honum glofann ok m?lti si?an: «Eptir ?essari hendi, gulli ok glofa skaltu leita ok ?reyja ok aldri na?ir fa, fyrr en sa leggr jafnviljugr aptr i ?inn lofa, sem nu tok a burtu.»
En si?an snarar hann ljosinu til ?eira dyranna, sem skemmra var til, en hleypr til hinna sjalfr, sem lengra var til, ok ?ar ut.
9. Veginn Eysteinn konungr
Halfdan sprettr nu a f?tr ok hleypr til ?eira dyranna, sem ljosinu var til snarat, ok varu ??r ?a l?star. Snyr hann ?a til hinna dyranna ok het a menn ?a, sem inni varu, at ?eir skuli vakna. Dyrrnar varu l?star, ok var? at brjota ??r upp, a?r en ?eir k?mist ?ar ut.
Halfdan vitjar skemmubursins, ok var konungr ?ar dau?r ok lagin sver?i i gegnum ok ?rir smasveinarnir, en inn fjor?i komst upp a ?vertreit ok sag?i, at Grimr inn meiri hef?i ?ar komit ok drepit konunginn ok ?a alla, sem dau?ir varu, ok kalla?i si?an: «Segi? sva Halfdani, at Vigfuss ok Ofeigr hafi hefnt Hergeirs konungs,» – ok gekk ut si?an.
I ?essu kom drottning i skemmuna, ok fengu henni ?essi ti?endi sva mikils, at hun fell i ovit, ok ?otti henni vi? dau?a buit. Var nu yss mikill i borginni, ok foru menn at leita Grimanna b??i a sjo ok landi, ok fundust ?eir hvergi, ok sto? ?essi leit manu?, ok var vi?a gatum til dreift. ?o dyrgla?ist yfir ?etta um si?ir. Var ?at ?a flestra manna vili, at Halfdan v?ri til konungs tekinn.
10. Halfdan leita?i fo?urbana sins
Litlu si?ar l?tr Halfdan kve?ja ?ings. En er hof?ingjarnir varu komnir, log?u menn til b?narsta?, at Halfdan v? ri konungr ?eira, en hann svara?i sva, at – «?au ti?endi hafa her gerzt fyrir litlu, at mer somir eigi konungsnafn at bera, a me?an sva stendr, ?vi at eigi er ek o?alborinn til rikis her. Mun morgum ?ykkja mer betr soma at hefna fo?ur mins ok leita at ?eim, sem hann hafa drepit. ?ykki mer ra?, at drottning sendi eptir Sigmundi, bro?ur sinum, at hann komi hverninn sem ?a breytum ver, en ek mun burt fara ok eigi aptr koma, fyrr en ek hefi fundit minn fo?urbana, hversu sem mer ver?r um au?it hefndina.»
Drottning sag?i, at henni ??tti hvergi sitt riki betr komit en hja honum.
En hvat ?ar er um talat, er ?at af ra?it, at Halfdan byst or landi me? fimm skip ok valdi me? ser go?a drengi. Sigldi hann fyrst i Austrveginn, ok var? honum b??i gott til fjar ok mannor?s, en aldri la hann sva vakandi, at v?ri eigi honum fyrir augum su fagra hond ok ?at v?na gull, sem hann missti i Aldeigjuborg. Latum hann nu sigla alla fimm vetr, sem hann vill.
11. Ulfketill kraf?i rikis
?ar tokum ver nu til, sem Ulfkell sitr nor?r i Alaborg ok kona Ingiger?r. ?au fretta nu lat Eysteins konungs ok sva, me? hverjum h?tti ?at haf?i or?it. Talar Ingiger?r ?a vi? Ulfkel, hvart hann vill ekki kalla til rikis eptir Hergeir konung, fo?ur hennar. Hann kve?st ?ess albuinn. Si?an bjuggu ?au fer? sina ok lettu eigi fyrr en ?au komu til Aldeigjuborgar. Sigmundr var ?ar fyrir me? drottningu. Ulfkell kallar til rikis i hond ?eim drottningu, en hun sag?i, at ?au hef?i nog riki, ?o at ?au agirntust eigi meira en ?au hef?i a?r, ok lata ?o vel yfir, ef ?au heldi ?vi. Slo ?a i heitingar me? ?eim. For Ulfkell ?a heim ok safnar li?i.
Sigmundr for ?egar nor?r eptir honum, ok fundust ?eir ?ar, sem heitir Krakunes, ok slo ?egar i bardaga me? ?eim, ok lauk sva, at Ulfkell fly?i einskipa me? konu sina. Sigldi hann ?a fyrst nor?r i Noreg ok fann ?ar Ulfar, bro?ur sinn, ok sag?i honum, hversu ?eir Sigmundr hof?u skilit, ok oll ?au ti?endi, sem gerzt hof?u i Austrveginum, ok ba? nu, at hann skyldi gefa upp rikit i hans vald, ok sag?i, at Halfdan hef?i ?o meira hans riki i Austrveginum. Ulfarr ba? hann eigi tala sva mikinn odrengskap vi? sik, at hann muni gerast drottinssviki, ok ba? hann heldr eflast at li?i ok s? kja me? stri?i ?at riki, sem hann ??ttist eiga i Austrveginum, ok kve?st vildu styrkja hann til ?ess. Ulfkell let ser ?at ekki n?gja, ok slo ?a i kappm?li me? ?eim, ok lauk sva deilu ?eira, at Ulfkell drap Ulfar, bro?ur sinn, en lag?i landit allt undir sik, ok ger?ist hann ?ar hof?ingi yfir, ok ?otti ollum ?etta it mesta illvirki, ok var? hann af ?essu o?okkas?ll ollu saman.
12. Bardagi Halfdanar ok Ulfkels
Ok sem Ulfkell hefir at ser tekit rikit, safnar hann at ser li?i ok skipum, ok helt hann ?eim i Austrveginn. Hann haf?i ?rja tigi langskipa ok dreka einn sjautugan at rumatali. Hann haf?i me? ser vikinga ok utilegumenn ok hvert illmenni, sem hann kunni at fa. Ivarr boggull het sa, er styr?i drekanum. Hann var berserkr ok it mesta illmenni. Bro?ir hans het Hrafnkell. Hann var merkisma?r Ulfkels ok var manna sterkastr. Marga haf?i hann a?ra stora menn ok sterka me? ser. ?eir foru ospakliga ok herju?u a hvert land, ?ar sem ?eir komu, ok toku osparliga strandhogg.
?eir varu nu komnir austr fyrir Hlynskoga, ?ar sem heitir Klyfandanes. ?a?an er ekki langt til Bjarmalands. ? ar sigldu a moti ?eim tiu skip. ?au varu oll skipu? hraustum drengjum, ok var ?ar kominn Halfdan, sonr Eysteins konungs, ok haf?i hann frett allt um fer?ir ?eira Ulfkels. En ?egar ?eir ?ekktust, spur?i Halfdan, hvi Ulfkell hef?i ni?zt a bro?ur sinum e?a tekit riki sitt. Ulfkell sag?i, at ?eir hef?i meira sitt riki i Austrveginum, ?at sem hann ?tti. Halfdan sag?ist enga van vita ?ess, at hann st??i til nokkurs go?s rikis.
Si?an brutu ?eir upp vapn sin, ok slo ?ar ?egar i bardaga. En me? ?vi at li?smunr var mikill, ?a var? skjott mannfall mikit i li?i Halfdanar. Svi?i het sa ma?r, er mest ra? haf?i me? Halfdani. Hann var sterkr ma?r. Hann sag?i
