fyrir, hversu tengja skyldi skipin, ok lag?i hann ?eim sva k?nliga saman, at Ulfkell kom ekki ollum sinum skipum vi?, ok lagu sum i skotmali. Tekst nu har?r bardagi. Ry?st Halfdan um fast. Ser hann, at ?eim mun eigi duga at berjast til m??i. ?vi r??r hann til uppgongu a drekann til Ulfkels ok ?eir Svi?i ba?ir. ?ar kom fyrstr a moti ?eim Ivarr boggull, ok attust ?eir vi? hart vapnaskipti. Ivarr hjo til Halfdanar, ok kom a hjalminn utanver?an ok tok af ?at, er nam, en ?at var kopprinn fyrir ofan hofu?it, ok raka?i um hofu?it a Halfdani. Hann hjo a moti til Ivars ok af honum hondina vi? oxl uppi ok sundr merkisstongina. Svi?i drap stafnbua Ulfkels, er Egill het. ?a lag?i Ulfkell til Halfdanar, ok kom a hann ovaran i gegnum skjoldinn ok brynjuna ok renndi ut undir hondina. Fekk hann sar a si?unni, ok brotnu?u i honum ?rju rifin. Svi?i lag?i til Ivars bogguls, ok kom i augat, ok var ?at hans bani. Halfdan hjo til Ulfkels, en hann snerist undan a h?li, en sver?it kom i ?iljurnar, ok tok af Ulfkatli ina st?rstu tana a inum h?gra f?ti. Ulfkell lag?i ?a me? kesju til Halfdanar. Hann stokk upp yfir vindasinn. Kesja kom i lokugatit. Halfdan hljop a skaptit ok braut i sundr. Svi?i hjo ?a til Ulfkels um ?verar her?arnar, ok var ?at hogg sva mikit, at Ulfkell fell a b??i kne. ?a kom steinshogg fyrir brjost Svi?a, sva at hann hraut ut af drekanum ok kom i bat, er flaut me? bor?inu. I ?essu slo Hrafnkell til Halfdanar me? kylfu sva mikit hogg, at hann fauk utbyr?is. Svi?i var n?r staddr ok greip batshakann ok kr?kir Halfdan upp or kafinu. Haf?i Halfdan ?a fengit sex sar ok var ?a ovigr ok i oviti.
13. Halfdani barst ov?nt hjalp
Nu ur?u morg ti?endi senn. ?a sau menn, at renndu fram fyrir nesit halfr ?ri?i tugr skipa. ?au varu oll stor ok herkl?ddir menn a ollum. Ma?r sto? vi? siglu mikill vexti a einu skipinu ok silkitreyju ermalausri, vel brynja?r. Hann spur?i, hverir her ?tti sva ojafnan leik. Svi?i sag?i til it sanna ok sva, hvar ?a var komit.
«Mun Halfdan vilja ?iggja li? af oss?»
Svi?i spur?i, hvat manna hann v?ri. Hinn kva? hann ?at engu var?a. Svi?i kve?st gjarna li? vilja ?iggja af ? eim. Tokst ?a bardagi i annat sinn ok er nu akafari en fyrr. Menn Ulfkels varu mjok sarir. Inn mikli ma?r a drekanum lag?i at drekanum Ulfkels, en Svi?i lag?i at inum sm?rum skipunum, ok ruddust ?au snart. Sneri nu mannfallinu i li? Ulfkels.
Inn mikli ma?r re? til uppgongu a drekann. Ulfkell kom fyrst a moti honum, ok varu ?eira vi?skipti hor? ok long. Inn mikli ma?r hjo mikit hogg til hans ok klauf fyrir honum allan skjoldinn, ok kom sver?it a fotinn ok tok af ?rjar t?rnar utanfotar. Ulfkell hjo a moti, ok kom i hjalminn, ok stokk sver?it i sundr undir hjoltunum. Sa Ulfkell ?a engan sinn kost annan en for?a lifinu. Stokk hann ?a i ?at skip, sem n?st honum var, ok fly?i. Hrafnkell skaut tveimr kesjum senn at inum mikla manni, en hann tok ba?ar a lopti ok skaut aptr ok haf?i mann fyrir hvarri. Si?an lag?i hann me? atgeir til Hrafnkels i gegnum skjoldinn ok ba?a handleggina ok va hann upp ok kasta?i honum ut a sjoinn. Si?an ganga ?eir sva hart at monnum Ulfkels, at ?eir ur?u ?vi fegnastir at bi?ja gri?a. ?eim var veitt ?at, sem ba?u, en eigi vildi inn mikli ma?r hafa ?eira ?jonustu, ok var ?eim sleppt fatlausum a land upp.
Ulfkell fly?i undan einskipa ok kona hans me? honum, en hinir toku skip oll ok herfang, en ?eir, sem eptir lif?u af monnum Halfdanar, gengu a vald ins mikla manns.
14. Gr?dd sar Halfdanar
Inn mikli ma?r kom ?ar at, sem Halfdan la ok flakti i sundr af sarum. Hann m?lti til Svi?a: «Sva lizt mer a sar Halfdanar, at ?au m?tti gr??a, ef ?au tekr go?r l?knir, en eigi ?tla ek honum henta hr?ringar e?a sjofer?ir, ok ?vi mun ek senda hann a land upp til vinar mins, er Hriflingr heitir. Kona hans heitir Arghyrna. ?au eru l?knar go?ir, en eiga omeg? mikla ok lifa vi? handbjorg sina, ok er slikt kollu? hriflingabjorg. Nu mun Halfdani ekki lifs au?it, ef ?au geta ekki at gert, ok mun hann ?a koma til okkar.»
Hann fekk nu til truna?armenn sina at flytja Halfdan a land upp ok fekk ?eim hundra? marka silfrs ok ba? segja ?eim karli, at ?au leg?i slikan hug a at gr??a hann sem sjalfan sik, ef hann k?mi til ?eira, ok ?au skulu segja honum fulla vissu, hvert hann ?tti ?ess at vitja, sem hann haf?i latit gr??a. Fara ?eir nu ok finna karl ok kerlingu ok segja ?eim ?at, ?eim var bo?it, ok f?r?u ?eim feit, en ?au sog?u b??i, at ?etta v?ri ?eim full skylda. Foru sendimenn i burtu, en ?au hjon toku til at gr??a hann, ok var ?at torsott, ?vi at sar hans varu mjok sollin, ok la hann atjan vikur i sarum ok var? ?o gr?ddr at heilu, en tolf mana?i var? hann ?ar at vera, a?r en hann fekk aptr sinn styrk, ok ?otti honum sa timi langr, ?vi at honum kom jafnan i hug in fagra hond ok ?at gull ok glofi, sem hann haf?i misst.
15. Fra athofnum Ulfkels
Tokum ver nu ?ar til, sem Ulfkell snillingr fly?i or bardaganum. Hann komst til lands vi? fimmtanda mann, en missti allt sitt li? annat. Hann helt nu spurnum til, hvar Ulfr, bro?ir hans, mundi vera, ok spyrst honum sva til, at hann se a Bjarmalandi. For hann nu a hans fund. Harekr het sa konungr, er ?ar re? fyrir. Dottir hans het E?ny. Ulfr haf?i be?it hennar, en konungr vildi eigi gifta hana. ?a herja?i Ulfr a landi hans. Nu at ?eir br??r fundust, bera ?eir ra? sin saman, at ?eir skulu fara a fund Hareks konungs. ?eir hof?u sex tigi skipa. En er ?eir komu i hafnir ??r, er lagu fyrir konungs hollinni, ?a for Ulfkell snillingr a fund konungs ok kve?r hann s?miliga. Konungr spur?i, hvat manna hann v?ri. Hann sag?i til it sanna.
Konungr spur?i, hverr styr?i ?eim inum mikla her, sem ?ar var kominn, en Ulfkell sag?i, at honum styr?i Ulfr inn illi, – «en vit erum br??r. For ek ?vi a y?varn fund, at vit viljum bjo?ast til at vera y?rir menn. Ef ?u vilt gifta Ulfi dottur ?ina, ?a vil ek leggja til me? Alaborg ok Aldeigjuborg ok oll ?au riki, sem ?ar fylgja, ?vi at ?at er min eign. V? ntir mik, at y?r ver?i mikill styrkr at okkr br??rum, en morgum mun ?ykkja ?rongt fyrir dyrum, ef ver skulum illt ? reyta.»
Konungr ba? hann fresta til umra?a vi? menn sina. Ulfkell veitti ?at. Konungr spur?i dottur sina, hvat hun leggr til, en hun sag?i, at henni ??tti mikill vandi um herna? ?eira br??ra, – «en ef vist v?ri rikit, ?a ??tti mer asjavert,» en kve?st einskis ills synja fyrir ?a, ef ?eim v?ri synjat, ok ur?u ??r endalyktir, at Ulfr fekk E?nyjar, ok toku ?eir br??r landvorn fyrir Bjarmalandi.
Ulfkell helt spurningum til, hverr sa mundi vera, at barizt hef?i vi? hann, ?a ?eir Halfdan attust vi?, en Harekr konungr sag?i honum, at sa het Grimr, – «ok r??r fyrir austr i Kirjalabotnum ok hefir brotizt ?ar til rikis, ok vita menn eigi, hva?an hann er ?tta?r. Honum fylgir fostrdottir hans, sva fogr m?r, at menn hafa eigi spurn af annarri jafnv? nni.»
«?ar er sa ma?r,» sag?i Ulfkell, «at ek vildi a hefnilei? roa, ef kostr v?ri, ok vilda ek ?ar til hafa hjalp ok styrk af y?r.»
Konungr m?lti: «?at ma oss vel saman koma, ?vi at ?ar er su m?r, at ek ?tla mer at bi?ja.»
?eir sog?u ba?ir, at ?eir vildu honum ?ar til standa, ok sog?u, at ?eim ?otti ?at vel stofnat, ok sta?festa me? ser, at ?eir skulu ?angat fara, ?egar sumar kemr, ok eigi fyrr i burtu en Grimr v?ri i helju, en konungr hef?i fengit jungfruna. Satu ?eir nu um kyrrt.
En er vara?i, bjuggu ?eir skip sin. ?eir hof?u ogrynni hers. Me? ?eim varu tveir konungar finnskir. Het annarr Fi?r, en annarr Floki. ?eir varu galdramenn. Fara ?eir nu ?angat til, at ?eir koma austr i Kirjalabotna ok fundu Grim. ?urfti ?ar eigi at sokum at spyrja. Bu?u ?eir Grimi ?egar bardaga e?a hitt, at hann g?fist upp i ?eira vald ok g?fi konungi rikit allt ok fostrdottur sina.
Grimr sag?i, at ?eim skyldi meira fyrir ver?a, – «a konungr ?essi engar sakir vi? oss, en ?u, Ulfkell, munt fara verri for en fyrr.»
Sofa ?eir i na?um um nottina, en um morgun gekk Grimr ut af kastalanum me? ollu sinu li?i, ok tokst ?ar in snarpasta orrosta, ok helzt sa bardagi til kvelds. Haf?i Grimr misst ?a margan mann. For hann ?a aptr i kastalann,
