В Handleidingby die Nuwe Testament, vol. i — J. H. Roberts & A.B. du Toit; Afdeling b: Kanoniek van die Nuwe Testament (Pretoria, 1978; 2–е, исправленное изд., 1984); пер. на англ. яз., Guide to the New Testament, vol. i, Section B: The Canon of the New Testament (Pretoria, 1979), p. 155.
Anton Fridrichsen, Den nytestamentlige skriftsamlings historiй (Christiana, 1918); добавлено Krister Stendahl в Gosta Lindeskog, Anton Fridrichsen & Harald Riesenfeld, Inledning till Nya Testamentet (Stockholm, 1950), pp. 235–290; незначительно перераб. (1958), pp. 235– 291.
Sigurd B. Odland, Det nytestamentlige kanon (Christiana, 1922).
Friedrich Torm, Inledning til det Ny Testamente, 4–е изд. (Copenhagen, 1964).
Lars Hartman et ai, En bok от Nya Testamentet (Lund, 1970), pp. 93–105.
Joh. Lindblom, Kanon och Apokryfer. Studier till den Bibliska Kanons historiй (Stockholm, 1920).
«Den syryske kirkes nytestamentlige kanon i China», Norsk teologisk tiddskrift, xli (1940), pp. 97–118.
Massaichi Takemori, «Canon and Worship», in Saved by Hope; Essays in Hoor of Ridhard C. Oudersluys, изд., James I. Cook (Grand Rapids, 1978), pp. 150–163.
Ernst Jacquier, Le Nouveau Testament dans l'йglise chrйtienne, i, Prйparation, formation, et dйfinition du Canon du Nouveau Testament, 3–е изд. (Paris, 1911).
M. — J. Lagrange, Introduction a l'йtude du Nouveau Testament; i, Histoire ancienne du Canon du Nouveau Testament, 2–е изд. (Paris, 1933).
О старании Лагранжа сохранять верность Церкви см. его автобиографию, Pиre Lagrange, Personal reflections and Memoirs, пер. на англ. яз. (New York, 1985).
Serafino Zarb, De historia canonis utnusque Testamenti, 2–е изд. (Rome, 1934), и // canone biblico (Rome, 1937).
Kanon und Kirche; Die Kanonkrise im heutigen Protestantismus als kontroverstheologisches Problem (Paderborn, 1964).
Karl–Heinz Ohlig, Woher nimmt die Bibel ihre Autoritat? (Dusseldorf, 1970).