Закон этот любопытен по своей редакции, которая скорее напоминает обвинительный приговор по уголовному делу, нежели законодательный акт: Quanquam omnes rustici, qui adversus Dominos eorum naturales insurrexerunt, tanquam proditores capitali poena essent plectendi. Ne tamen tanti sanguinis effusio adhuc sequatur et omnis rusticitas (sine qua Nobilitas parum valet) deleatur. Statutum est quod universi… homicidae… omni gratia semota occidantur et ubilibet extirpentur… attamen ut hujus modi proditionis eorum memoria ac poena… ad posteros… transeat… amissa ilbertate eorum qua de loco in locum recedendi habebant facultatem. Dominis ipsorum terrestribus mera et perpetua rusticitate sint subjecti, neque de caetero contra voluntatem et consensum Dominorum suorum de loco in locum… habeant facultatem.
Bidermann. Цит. соч., стр. 99. Gedenkenbuch d. Stadt Kniesen.
Tripartitum, partis III, titulus 25: De villanorum quos jobbagyones, etc., § 1, 2, 3, 4, 5, 6 и сл. (Corpus juris hungarici, t. 2).
Fessler I. А. Цит. соч., т. V. Verfall der Landescultur, стр. 193.
Tripartitum, partis II, titulus 4: Nomine et appellatio ne populi hoc in loco intellige solummodo: Praelatos, Barones et. alios Magnates atque quoslibet Nobiles, sed non ignobiles.
Ludovici II Regis Decret. VII, Campi Racos A. 1526, art. 10: Rustici universi per singula capita parati esse debeant et si extrema necessitas postulaverit ac Majestas regia mandaverit per singula capita. Vel si Majestas sua voluerit quinta eorum pars bene armata insurgere et ad loca per Majestatem suam deputanda convenire debeant et teneantur. Per singula tamen capita rustici non leventur, nisi in extrema necessitate.
Antonii Verant. Epistol. ad Maximil. Reg., Posonii, 23 Februar. 1573; Johan Liszt, Epistol. ad Anton. Verant. Katona, t. XXV, стр. 423. Isthuanffy, Lib. XXIV, стр. 323 и сл. См. Fessler. Цит. соч., т. VII, стр. 151.
Лучицкий И. В. История крестьянской реформы в Западной Европе с 1789 г. — «Унив. изв.», Киев, 1880, № 11, стр. 319.
Об этой черте крестьянских бунтов см. Stein L. Цит. соч., стр. 153.
Gyarfas S. A paraszt varmegye. Jahresberichte der Geschichtswissenschaft, 1882, Bd. III, стр. 139.
Bidermann, Цит. соч… стр. 100, прим. 4.
Decret. X Ferdinandi I Imper. et Reg. an. 1547, art. 26: Colonis vetus migrandi libertas restituitur. Cum autem variis exemplis vetustis et recentioribus saepenumero palam innotuerit Dei optimi maximi vindex ira ob peccatum aliquod populi gravius: neque ulla res magis ab aliquot annis florenti quondam Ungariae nocuisse videatur, oppressione colonorum, quorum clamor ascendit jugiter ante conspectum Dei; ad avertendam indignationem summi rerum omnium opificis, ejusdemque benignitatem… Statuerunt unanimiter: ut libertas subditorum miserorum colonorum superioribus annis quacunque ratione illis adempta restituatur. Liceatquc in posterum, nolentibus sub imperio, potestateve alicujus Domini vel nobilis durioris fortassis et severioris vivere, alio commigrare.
