Фэлька стаў поплеч з ёю:
- Заснуць з гадзiну трэба яшчэ.
- Iдзi.
- А ты?
- Зараз iду.
Засталася на вулiцы адна.
Яснела неба, вiднела на зямлi. I шкада стала ёй, што адправiла яна так хутка дадому паслухмянага перад ёю Асташонка.
Паволi пайшла ў двор, поўная жаночага хараства. Ледзь прыкметна ўсмiхнулася - як на ўсходзе заружавеў гэты першы прамень маладога сонца.
Ападалi i пахлi ў садзе грушы. Усход рассцiлаў бялiць ружовыя палотны.
1928
Каментары
Друкуецца па зборнiку 'Вераснёвыя ночы' /Менск, БДВ, 1929/. Упершыню апублiкавана ў часопiсе 'Узвышша', 1928, № 4. Датуецца снежнем 1927 i жнiўнем 1928 года.
Вы читаете Вераснёвыя ночы (на белорусском языке)
×