jednym semestrze, ktory spedzilem tam w 1991 roku jako Christiensen Fellow, zostalem mianowany honorowym czlonkiem fakultetu.
Pomyslcie tylko: jestem honorowym czlonkiem Kolegium Swietej Katarzyny Uniwersytetu Oksfordzkiego.
Moge byc i jestem zadowolony z wielu rzeczy, w tym z samego siebie. Chcialem odniesc sukces i odnioslem go. Wygladam na mlodszego, niz jestem, o wiele mlodszego od ludzi, ktorzy sa mlodzi, i ciesze sie zdecydowanie dobrym zdrowiem. Wciaz dopisuje mi apetyt, wspierany przez znakomity system trawienny, ktory nigdy mnie nie zawiodl. W dalszym ciagu mam wiekszosc wlosow na glowie i prawdopodobnie wystarczajacy dochod, zeby zyc niezle tak dlugo, jak dlugo mi sie podoba, i zostawic wystarczajaca, jak mi sie wydaje, schede swoim spadkobiercom. (Valerie, siostrze Sylvii i dzieciom, Erice i Tedowi). Kocham moja zone, pociagaja mnie inne kobiety, mam wielu bliskich przyjaciol i wlasnie skonczylem pisac te ksiazke.
Zostanie opublikowana mniej wiecej za rok i spodziewam sie, ze wiele z tego, co tu wlasnie napisalem, bedzie nadal prawda, gdy to sie stanie.
