Murakami czuje sie swietnie rowniez w zwartej oszczednej i precyzyjnej formie krotkiego opowiadania. Kilkoma slowami zarysowuje wyraziste, sugestywne swiaty, a kazda z historii jest przekonujaca, pelna i satysfakcjonujaca. Kazdy z bohaterow odbywa jakas podroz czy to w rzeczywistym, geograficznym, czy jedynie wewnetrznym, duchowym wymiarze do ktorej bodzcem staje sie tytulowe trzesienie ziemi kazdy z nich odkrywa w sobie jakas tajemnice, ktora probuje przeniknac albo po prostu pogodzic sie z jej istnieniem kazdy ma jakas obsesje, ktora zatruwa mu zycie kazdy jest uwiklany badz dopiero sie wikla w skomplikowane relacje z innymi ludzmi, poprzez ktore nastepuje niejako wzajemna wymiana sekretnych duchowych labiryntow. Nieposkromiona wyobraznia Murakamiego raz po raz rozsadza ramy realnosci,...