Дурны, аж круцiцца.
Па малаку ног ня павалаку.
Калi сяродка поўная, тады й канцы йграюць.
Зьбiраецца, як сьвёкар полкi (пялёнкi) паласкаць.
Баба, як ракiта, прыжывушчая.
I сьвяты б паскакаў, каб гарэлкi паспытаў.
Асiна ня лясiна, каза ня скацiна.
Ад чаго яму стала, ад круп цi ад сала?
Ня хочаш расказваць - нясi ў кiшанi.
Усё ж ня з-за вугла, а з-за стала.
Бог ня слухаiць, што сьвiньня рухаiць.
Зайшоў за Дунай i дамоў ня бувай.
Каб ня еў, ня спаў, у Амерыцы б стаў.
Будуць блiны каля Дзьвiны.
Гаршчок гаршку ганьбу даець, а абодва дзюравыя.
Чмут-беламут, у чортавы лапцi абут.
Бягом, горб ушчамiўшы.
Як з пiпкi выгарыць.
Прыйшоў з сяла, гонiць з двара.
Што ўбiў, тое i ўехаў.
Кожны сабе мякашом, а другому коркай.
Нiводная гаспадыня пад пяколам ня здохла - усе жывуць.
На балючыя вочы пароша валiцца.
Калi гаспадыня з голаду памрэць, дык яе пад прыпечкам пахаваюць.
Ня хацi ты ракаў i ня мачы ты сраку.
Памог, як кашаль кольцы.
Густая каша дзяцей ня разганяiць.
Дабранач - усе блохi нанач.
Дасьць Бог дзень, дасьць i пажытак.
Ешце, хоць кiшкi на плечы.
Пень гарэў, а воўк сраку грэў, iскра пала й радня стала.
Хто дуж, той лепш.
Абы з рук далоў, а з ног само звалiцца.
Няхай жывець, красуецца, пакуль на х.. ня ўссунецца.
Памагло, ня памагло, а ад сэрца адлягло.
Гадзiць, як благой скуле.
Аж гадзiць, як сьляпы па п..дзе гладзiць.
Цяпер праўду ваўкi зьелi.
Яшчэ й марац пад нос зашмарыць.
Вялiк пень, ды дуплен.
Ёсь што казаць, няма каму слухаць.
Цяжка пачаць, а кiнуць лёгка.
Глядзi, каб цябе сарокi ня ўкралi, падумаюць, што сыр, - гэтак вымыўся.
Дванаццаць з поўначы прабiла, прывёз на базар Зуська мыла й пачаў таргаваць.
Кожнае дыханьне любiць папiханьне.
Ня да любеблi, калi рукi пакрэплi.
З Богам, Хадорка, калi людцы здараюцца.
Да Зьмiтры дзеўкi хiтры, а пасьля Зьмiтры, хоць сраку вытры.
У вас папелi, а ў нас паелi.
Цялятка ў срачцы, а ён з абушком бегаiць.
Адарваў гнiлому цяляцi хвост.
Зроб бела й гуляй сьмела.
Шлёп гаўно ў кашу, у панскую, ды ня ў нашу!
Сабака ня зьесь, пакуль ня пакачаiць.
Прайсьцi туркi-баркi.
Горка рэдзька, ды ядуць, дрэнна замужам, ды йдуць.
Валуй раменныя вушы.
Прыдзiць каза да ваза, ды ня будзiць сена.
I духу-паху ня чуваць.
Мая душка ня перабiрушка.
Гэта табе ня ў яйцы пiшчыць.
Хоць за вала, абы дома ня была.
Сава сьпiць, а кур чуiць.
Трэба жыць i мучыцца, пакуль сьмерць налучыцца.
У багатага пана багатыя яйцы.
Напiўся да зялёных мятлiкаў.
У яе маланьня з-пад хваста сьвiшчыць.
Кiй на кiй завадзiць, а абед на абед - не.
З лясочку дачакаеш, а з пясочку - не.
Нечага таму богу кланяцца, каторы на нас ня глядзiць.
Еш, пакуль рот сьвеж, а як завянiць, ня заглянiць (а як памрэш, i калом ня ўвапрэш).
Белае, як сьвiное цела.
Шанасьць такая, як воўк кабылу шанаваў.
Золата ўсюдых золата, а гаўно ўсюдых гаўно.
Пьець, як у бот лiець.
У мяне хоць кунiца, ды ў рот, а ў цябе сiнiца, ды ў год.
Залапiць вочы (даць хабар).
Краса завянiць, а шчасьце ня абманiць.
Вясельле наша - хлеб i каша.
Думай за мара, а сьмерць за плячмi.
Злодзя пройдзiць, хата астанецца, а агонь нiчога ня пакiнiць.
Голад - ня цётка, ён iлжэць i крадзiць.
Цярпi, Грышка, спасён будзiш, а ня выцерпiш, чартом будзiш.
Зьеш х.., а рыба дорага.
Ня будзь выдатнiкам, ня будзь астатнiкам.
Хто чаго хочаць, той таго даскочыць.
Хто чужое ня шануiць, той свайго ня маiць.
Жонка - радня за парог.
Такi добры, толькi на небе зьвёзды зьбiраць.
У iх вада няразьлiтая (пра сяброўства).
Варона на многа сукоў садзiцца, нi на водным ня жывець.
Бог ня бяз ног.
Добра вам жыць! (Кажуць на разьвiтаньне.)
Пайшоў бы ў мнiхi, дык яйцы лiхi.
Харош, як сьвiньня ў дождж.
Так стараўся, аж язык замакрэў.
Адбяры, Божа, стыд, буду пьян i сыт.
Бог, як у пень, душу ўторкнуў.
Свая хатка, як родная матка.
