- Я насяру, а ты паясi.
- Чый бацька ўсраўся?
- Твой.
- А твой зьеў!
- Што на сьняданьне?
- Булён
За х.. i вон!
- Што на вячэру?
- Яглi
Пацалавалiся й спаць ляглi!
- Што на палудзень?
- Сушмi.
- Якiя сушнi?
- П..да з вушмi.
- Позна ўжо.
- Гэта ж ня ў гроб лажыць, што позна.
- Дайце нажа.
- Усярыся, бяжа!
- Дай закурыць.
- Закуры кату пад хвост (адказваюць малому).
- Значыцца...
- Калi значыцца дык i целiцца.
- Як цябе завуць?
- Чым крупы дзяруць.
- Крупы дзяруць драчкай, цябе завуць срачкай!
- Навошта ўкраў цыначкi?
- Якiя цыначкi?
- Што пад хвастом у сьвiначкi.
- Навошта ўкраў тапары?
- Якiя тапары?
- Што любаўся бяз пары.
- Расказаць табе пра белых авец?
- Раскажы.
- Вось iм i канец.
- Расказаць табе пра белага лася?
- Раскажы.
- Вось i казка ўся.
Хуткамоўкi
Ядры, сьлiвы, ядры, сьлiвы, ядры, сьлiвы.
Пi здароў! Пi здарова! Пi з даёнкi!
Авечачка, сьпi з дачкой.
Стог у яме, стог у яме, стог у яме.
Бяжыць баба, за ей банка.
Пад паветкай тры канi.
Няма сала - лупi збор!
- Чые дзецi?
- Янопавы!
- Хто Яноп?
- Я Яноп!
Пракоп
Пралез праз строп,
Праз крупы, праз муку й праз падкруп'е.
Загадкi
(кнiга 'Здубавецьця')
Хто як цёхкае, шчабеча, квакае, зьвiнiць, стогне
Цiмох, Цiмох,
Павёў дзяўчыну ў мох, у мох,
Павалiў, загалiў
Торк, торк, торк, торк!
(Салавей.)
Пастух пражор на пасту йдзець - жарэць,
З пасты йдзець - жарэць.
Перапiлi, пераелi, пералушчылi,
Перапiлi, пераелi, пераласавалi...
(Ластаўка.)
- Курва, курва.
- Сама такава, сама такава.
(Жабы.)
Еў я пана, еў я цара,
Толькi рыбкi ня спытаў.
За рыбкай паганюся
I сам утаплюся.
(Камар.)
Мiкiтка-сынок,
Падай тапарок
Адсеч пупок,
Паглядзець кiшок.
Фук!
(Голуб.)
Загадкi
Перагнуў цераз мяжу,
А што зробiў,
Ня скажу.
(?)
У куточку на пруточку
Вiсяць Мэндалевы яйцы.
(Клубок нiтак.)
Цыганка ў хаце,
А сiськi на дварэ.
(Бэлька.)
Ракам настаялася,
Сракай накiвалася,
Камары наелiся,
Людзi наглядзелiся.
(Полiва.)
Машоначка бараньня
Даець i зьвечара i зраньня.
(Капшук.)
Авохцi мне,
Пяць на мне,
Шосты строчыць
I той хочыць.
(Iскрыпка, пальцы, смык.)
Кладуць старца ў дамавiну,
Х.. тырчыць напалавiну.
(Грыб у кошыку.)
Памiж двух дубоў
Вiсiць цялёнак бяз зубоў.
(Тое, што й думаеш.)
Дзед бабу нагнуў,
Касмацiцу раздуў,
Салодкае выкусiў,
Горкае выплюнуў.
(Ляшчынiна, арэх.)
Iшлi лесам, сьпявалi басам,
Несьлi драўляны пiражок зь мясам.
(Хаўтуры.)
Мужык карчы драў, драў,
Корч выдраў, кiнуў,
А дзюрку панёс.
(Хадзiў за вугал.)
Сядзiць Савасьцей
Бяз скуры, бяз касьцей.
(Куча.)
Дзесяць братцаў цягнуць невад
На Пердунову гару.
(Пальцы, порткi.)
Словы матчыны з Вушаччыны
(кнiга 'Здубавецьця')
Ня хвалiся сеўшы, а хвалiся зьеўшы.
Той самы блiн, ды ў рэшацi.
Ня выходзiць у Хадоры тры блiны.
Хвацiў кашу шылам.
Лёг ня еўшы, ўстаў ня спаўшы.
Пайшла сучка баразной.
Цалое, малое, большае папалам.
Так ня так, ператакаваць ня будзем.
Беднаму Iваньку i ў п..дзе каменьнi.
Як увойдуць злыднi на тры днi, дык i за сем год ня выганiш.
За тры гады боты, як перуном, спалiла.
Пашкадаваў воўк кабылу - пакiнуў хвост ды грыву. Цi будзiць яна жыва?
Высьпеiць касьцянка - высьпiцца шляхцянка.
Карову б'ець зык, а бабу бабскi язык.
Новае сiтца пакуль навiсiцца, а як навiсiцца, дык i пад лаўкай наляжыцца.
Якiя мы самi, такiя нашы й санi.
Пазайздросьцiў х.. лапцю.
Надаела сабачай лапе ляжаць на стале, дык хай пад сталом паляжыць.
Чаго б сьляпы плакаў, каб сьцежку бачыў?
Хоць сабачына, абы вочы ня бачылi.
Ня было мяса, i п..да ня закраса.
У дурной птушкi дурныя песьнi.
Запытала зiма, дзе ты лета быў.
Ня быць казе на лазе, ня есьцi ёй брэду.
Зарадзiў Бог чалавечка - нi баран, нi авечка.
З кiм ня рос, таму ня дзьмi ў нос.
Ня купiў бацька шапкi - хай галава мерзьнiць.
