пороков см. Adolf Katzenellenbogen Allegories of the Virtues and Vices in Medieval Art: From Early Christian Times to the Thirteenth Century, перев. Алан Дж. П. Крик (New York: W.W. Norton and Co., 1964; впервые опубликовано Ворбургским институтом, Лондонский университет, 1939 г.) В качестве примера тщеславия, представленного в образе женщины, см. Джованни дел Биондо Святой Иоанн Богослов (Уффици, Флоренция), которая включена в работу Милларда Меесса Живопись во Флоренции и Сиене после эпидемии чумы: искусство, религия и общество в середине четырнадцатого столетия (Принстон: издательство Принстонского университета, 1951 г.)
«Vana est pulchritudo. Est enim vana: quia cito transit. Et est fallax quia multos decipit. Pulchritudo enim mulieris est sicut carbo fulgidus: est sicut gladius splendidus; est sicut pomum pulchrum, plenum vermibus. Pueri igitur videntes carbones fulgentes eos tangunt, et comburuntur, videntes gladios splendentes eos accipiunt et vulnerantur, videntes poma pulchra exterius et interius faetida, eligunt et decipiuntur», Sermones Quadragesimales, 162.
Иосиф Суетном, цит. по Хьюгс, Regulating, с. 143–144 прим. 10.
Polo de Beaulieu La condamnation, 304.
Проповедь № 4 в «Sermones Dominicales», под ред. Ренато Лиои, орден братьев-миноритов, 4 т. (Falconera М.: Biblioteca Francescana, 1978), т. 1, с. 109.
«О quot denigravit iste carbo: id est Beata Magdalena quoniam peccato luxurie erat denigrata. Iste carbo succensus totam suam viciniam inflammabat a scintilla enim ignis augetur. Aliquando enim unus carbo succensus totam unam magnam civitatem inflammat et comburit. Enim non suffecit incendere opidum de quo erat id est Magdalum nisi et ipsam civitatem combureret et fortassis sanctam civitatem Ierusalem. Unde dicitur Luca.vii. Erat quaedam mulier in civitate peccatrix et sicut non sufficit inimicis comburere villalus nisi et civitates comburant et monasteria et loca sancta que in eis sunt. Sic talibus non sufficit igne luxurie sue incendere laicos et pauperes nisi clericos et religiosos comburant». MS AGOP XIV. 35, f. 182r; RLS 4:948.
«Peccator peccatum peccato addidit». MS Angelica 823, f. 154r; RLS 3: 141. О Жане см. Ignace Brady Jean de La Rochelle, DS 8 (1974), 599–602.
Цит. по К. Касагранде Защищенная женщина, с. 93.
Проповедь 44, Opera Omnia, т.2 (1950 г.), с. 50.
«Frons meretricis est que nulli se prohibet, omnibus se offert, et modico pretio se vendit». MS BAV Vat. Borgh. 138, f. 150r; RLS 9:99. Список избранных работ по истории проституции в Средние века включает следующие монографии: James A. Brundage Prostitution in the Mediaeval Canon Law, Signs 1/4 (1976): 825–845;
E. Pavan Police des moeurs, societe et politique a Venise a la fin moyen Bge, Revue historique 264 (1980): 241–288; Richard Trexler La prostitution florentine au XVe siecle: patronages et clienteles, Annales
E.S.C. 6 (1981): 983—1015. Перевод вышел под заголовком Florentine Prostitution in the Fifteenth Century: Patrons and Clients в трехтомном сборнике Трекслера Power and Dependance in Renaissance Florence (Ashville, NC: Peagasus Press, 1993), 31–65, т. 2. Флорентийки эпохи Возрождения; Leah Lydia Otis Prostitution in Medieval Society: The History of an Urban Institution in Languedoc (Chicago: University of Chicago Press, 1985); Jacques Rossiaud Medieval Prostitution, перев. Лидии Г. Когрань (Oxford: Basil Blackwell, 1988); Ruth Mazo Karras Holy Harlots: Prostitute saints in Medieval Legend, Journal of the History of Sexuality 1/1 (1990): 3— 32; Maria Serena Mazzi Common Women: Prostitution and Sexuality in Medieval England (Oxford: Oxford University Press, 1996).
Брандидж Проституция, с. 825–827.