51
Мелкий собственник в римских провинциях обычно имел надел менее 25 югеров (приблизительно 6 га); те, кто владели участками, превышавшими эту норму, могли уже быть зачислены в куриалы.
52
В одном, не полностью дошедшем фрагменте Кодекса Эйриха о готах, исправляющих нарушенные границы своих владений в имениях римлян, говорится во множественном числе — CEur., 276:…tunc Gothi ingrediantur in loco hospitum et ducant, ubi terminum fuerat ostensus. В Вестготской правде учитывается, что раздел между римлянином и готом производили «родственники или соседи» (LVis., X, 1,8).
53
См. А. И. Неусыхин. Возникновение зависимого крестьянства как класса раннефеодального общества в Западной Европе VI–VIII вв. М., Изд-во АН СССР, 1956, стр. 315.
54
См. стр. 92–99, 139–140.
55
Такие участки леса предоставлялись и прекаристам (LVis., X, 1, 13).
56
LVis., X, 1, 16.
57
LVis., X, 1, 6; X, 1, 8; VIII, 5, 5. Ср. А. Р. Корсунский. О развитии феодальных отношений в готской Испании V–VII вв. СВ, вып. X, 1957, стр. 41–42.
58
LVis., VIII, 5, 2: De porcis inter consortes ad glandom in communi fructu susceptis. Si inter consortes de glandibus fuerit orta contentio pro eo, quod unus ab alio plures porcos habeat, tunc qui minus habuerit, liceat ei secundum quod terram dividit porcos ad glandem in porcione sua suscipere, dummodo equalis numerus ab utraque parte ponatur; et postmodum decimas dividant, sicut et terras diviserunt.
59
А. Gаrсiа Gаllо. Ор. cit., pp. 58–59.
60
LVis., X, 1, 9: De silvis inter Gotum et Romanum indivisis relictis. De silvis, que indivise forsitan residerunt, sive Gotus sive Romanus sibi eas adsumserit, fecerit fortasse culturas, statuimus, ut, si adhuc silva superest, unde paris meriti terra eius, cui debetur, portioni debeat conpensari, silvam accipere non recuset. Si autem paris meriti, que conpensetur, silva non fuerit, quod ad culturam excisum est dividatur.
61
Ароllin. Sidon. Epist., VIII, 9:…Necdum enim quicquam de hereditate socruali, vel in usum tertiae sub pretio medietatis obtinui.
62
A. Gаrсiа Gаllо. Ор. cit., р. 62.
63
См. замечание А. И. Неусыхина (Ук. соч., стр. 313) о бургундском законе, трактующем сходный случай. Переход лесов в собственность отдельных лиц происходил у вестготов в VI в. — это видно, в частности, из закона, предшествующего в готском судебнике рассматриваемому закону (LVis., VIII, 5, 1: De porcis in glande presumtive an placite missis).
64
CEur., 276:…tunc Gothi ingrediantur in loco hospitum… Nullus novum terminum sine consorte partis alterius… constituat. LVis., X, 3, 5; Ср. LVis, VIII, 5, 5: Consortes vero vel ospites nulli calumnie subiaceant, quia