Virozsil A. Das Staats-Recht des Konigreichs Ungarn, Bd. II. Fest, 1865, стр. 353: …zwei hohern Standen, die zunachst um den Konig eine Klasse von Oligarchen, bildeten..
Decretum Andreae II, an. 1222, § 2 и 3.
Decretum Belae IV, de an. 1267, art. VIII.
Ludovici I Regis Decretum Unicum an. 1351, art. 8 et 15. Nobiles ad loca tributorum ire non compellantur, § 1: Sed per portus quo voluerint, libero transitu; absque aliquali impedimento patiantur.
Там же, art. 11, 12: Ad eorundem etiam Nobilium petitionem annuimus; ut universi viri Nobiles, intra terminos Regni nostri constituti etiam in tenutis Ducalibus sub inclusione terminorum ipsius Regni nostri existentes, sub una et eadem libertate gratulentur. Lucrum etiam Camerae nostrae Nobiles inter fluvios Drava, Sava ac de Posega et Valco cum aliis viris Nobilibus Regni nostri unanimiter solvere teneantur.
Virozsil A. Цит. соч., Bd. II, стр. 352.
Следует заметить, что в половине XIV столетия организация войска была уже не та, что в былое время: уже не Obergespan являлся в назначенное время во главе милиции графства, jobbagyonum castri: тогда царила система бандерий; дворяне должны были доставить в лагерь отряд вооруженных людей в урочный срок.
Ludovici I Regis Decretum Unicum an. 1351, art. 6: Praeterea ab omnibus Jobbagyonibus nostris aratoribus et vineas habentibus… nonam partem omnium frugum suarum et vinorum suorum exigi faciemus… § 1. Praelati quoque et viri Ecclesiastici Jobbagyones habentes, primo decimas post haec similiter nonam partem omnium frugum… exigant… § 3. Ut per hoc honor noster augeatur et ipsi Regnicolae nostri nobis fidelius possint famulari.
А бандерии выставлялись огромные; это явствует из того, что Людовик не раз собирал армии в 200 тысяч человек (Horwath М. Цит. соч., т. I, стр. 205).
Текст § 4 Золотой буллы (Decretum Andreae II, an. 1222, art. IV): Si quis serviens sine filio decesserit, quartam partem possessionis filia obtineat; de residuo, sicut ipse voluerit disponat.
Ludovici I Regis Decretum Unicum an. 1351. § 11, Conclusio… excepto solummodo uno articulo praenotato de eodem privilegio excluso eo videlicet: quod nobiles homines sine herede decedentes, possint et queant Lcclesiis vel aliis quibus volunt in vita, vel in morte dare et legare, possessiones eorum vendere, vel alienare. Imo ad ista facienda nullam penitus habeant facultatem, sed inter fratres proximos et in generationes