Песьні-жальбы

У турме вясной

Сьціхлі песьні зімняй буры,
     Вее цеплынёю,
Ўскалыхнуўся лес пануры,
     Зашумеў вясною.

Як бы спуджаныя козы,
     Пазьбягалі хмары.
Плача зімка, льюцца сьлёзы,
     Ажываюць яры.

Скора поле, лугавіны
     Ў зелень убяруцца,
Жураўлі з чужой краіны
     З крыкам пранясуцца.

Хмары ўстануць, і пяруны
     Гучна загамоняць,
А ў турме тут сэрца струны
     Жаласна зазвоняць.

I ўздыхнеш, ўздыхнеш глыбока
     Над жыцьцём разьбітым,
I пачуеш адзінокім
     Ты сябе, забытым.

У турме

Сонца ўстане, сонца зойдзе,
Дзень заменіць ночкі цьма,
А над намі чорнай хмарай
Вісьне цесная турма.

Птушкі вылецяць на зіму,
Птушкі зноў ляцяць сюды,
Мы ж марнуемся ў астрозе,
Трацім лепшыя гады.

Дні мінаюць, дні праходзяць,
Летам зьменіцца зіма,
А мы сохнем і марнеем,
Нам тут радасьці няма.