zachce? Kto? W takim razie powinienem dac mu troszeczke czasu, zeby pomyslal o tym numerze telefonu i stracil zimna krew.
Gorycz znow powrocila, a wraz z nia wielki, usypiajacy smutek, ktory nagle zagrozil mojemu malemu triumfowi. Nie moglem na to pozwolic. Ta noc byla tak piekna. Diatryba Louisa stawala sie coraz bardziej zazarta i zabawna.
— Z ciebie diabel wcielony, Lestacie! — mowil. — Oto twoje prawdziwe oblicze! Diabel z ciebie jak sie patrzy!
— Tak, wiem — powiedzialem, patrzac na niego z rozkosza, widzac, jak gniew dodaje mu zycia. — Bardzo lubie sluchac, jak to mowisz, Louisie. Nie moge sie bez tego obejsc. Chyba nikt nie potrafilby powiedziec tego tak jak ty. No, dalej, powtorz to. Jestem diablem wcielonym. Powiedz mi, jaki jestem niedobry. Nic nie sprawi mi wiekszej frajdy!
