— Mi volas paroli kelkajn vortojn kun vi! — krias la
— Ni havas nenion paroli unu kun la alia — respondas la knabo sen ciu kolero.
— Kion vi faris al Bob?
— Se vi volas scii, mi flegis lin. Li vundigis. Sed li fartas bone. Kaj li rakontis cion. Vi edzigis al la filino de Jeff Bart. Cu gi okazis tiel?
— Jes. Cu ankau aliulo scias tion?
— Nur mi. Se vi mortigos min, tiam vi povos daurigi tiun abomenindan ludon.
— En ordo. Cu vi estas preta?
— Mi estas preta,
Du ekbriloj, unu knalo… Korpo falas surteren kun obtuza pum-bruo… Koto sprucigas.
Bill, kiel pafita sago galopas for de la terura loko. La kadavroj de la lupo kaj la
47
Kiam Edith rekonsciigis, la indiana knabino jus frotadis sian manon.
— Via mano esits malvarma, sinjorino, sed gi jam varmigis.
— Dankon, Hijowa. — Li iris al la fenestro sanceligante. Silento regis malsupre. La suno levigis.
— La rabistoj foriris, sinjorino.
— Kien?
— Ili ne diris tion.
Si sidis timiginte. Si estas sola kun la indiana knabino sur la montosupro?… kio okazis? Cu la
Si audis strangajn, konfuzajn vocojn. Si ekstaris por rigardi malsupren, sed la pordo malfermigis subite en tiu momento, kaj…
Bill Teksaso staris ce la sojlo… En cifona vestajo, pendanta sur li disfibriginte, kun vizago kovrita de koto, sango, vundoj, sed liaj okuloj brilis, kaj li ridis largbuse, ke liaj ciuj dentoj estis vidiblaj.
— Bill!..
Kiel subite malaperis cio en tiu momento, kiam la viro cirkaubrakumis sin.
— Nun venu kun mi… — diris la knabo — iu mia kuzino logas en urbon Kansas, tie ni lavos nin kaj mangos ion…
Subite si liberigis sin el lia brakumo kaj rigardis timiginte al la viro.
— Kie… “Li” estas…?
— “Li” ne estis via edzo. Bob la Putoro estas lia filo, kaj li edzigis al la filino de la banditestro antau deksep jaroj.
— Kaj?
— Kaj… li jam… neniam plu… edzigos… — li balbutacis.
Flagrado de lumo de torcoj kaj voctumulto proksimigis…
— Oni venas! La tuta urbo ekiris, kiam ili eksciis la veron pri la
La palpebroj de la knabino fermigis kaj eksanceligis, sed bone konata mano ekprenis sian pojnon, kaj pro tio, kiel jam tiomfoje, si denove sentis sin forta… Precipe nun, kiam si sciis, ke tiu mano neniam plu forlasos sin…
48
Kornulo la Sovaga kaj Buldog meritis la dekmil dolarojn. Car Bill kompreneble ne akceptis la sangoprezon.
Li iris hejmen kun sia fiancino en Nov-Jorkon kaj vizitis sian patron.
Estis interes nur tio, ke la du ricaj gentlemanoj, Kornulo kaj Buldogo vivis tiel same, kiel antaue.
Buldog konstruis sian kabanon denove, li nur bedauris, ke gi ne estas la malnova, kaduka dometo, kun la putrintaj mebloj.
Kornulo la Sovaga okupis sian vagonon, kie li laboris, kiel kontrolisto de la telegrafkabloj, kaj tion, ke Bill edzigis al Edith, ili eksciis nur multe pli poste, kiam alvenis per la posto bela, emajlita tabulo el la malproksima Oriento, Bill Teksaso sendis gin al Buldogo, kun la jena teksto:
MATRIKULEJO
DEKSTRE SUR LA TERETAGO!
