terras suis heredibus derelinquat, de reliqua facultate faciendi quod voluerit… in eis potestatem… Здесь речь идет о дочери, ставшей монахиней. Но судя по началу испорченного текста этого фрагмента, подобный же порядок наследования применялся вообще по отношению к дочерям. См. К. Zeumеr. Ор. cit., NA Bd XXVI, S. 97.
230
CEur., 294: Venditionis haec forma servetur, ut, seu res, seu mancipia seu quodlibet animalium genus venditur… Cp. LVis., V, 4, 7: Vinditionis hec forma servetur, ut seu res aliquas vel terras seu mancipia vel quodlibet animalium genus venditur…
231
Fragm. Gaud. XIV:…neque vicissitudinem requirat.
232
LVis., IV, 2, 1: Ut sorores cum fratribus equaliter in parentum hereditatem succedant. Si pater vel mater intestati discesserint, sorores cum fratribus in omni parentum facultate absque aliquo obiectu equali divisione succedant.
233
LVis., IV, 2, 10: Has hereditates, que a materno genere venientibus, sive avunculis sive consubrinis seu materteris, relincuntur etiam temine cum illis, qui in uno propinquitatis gradu equales sunt, equaliter partiantur.
234
LVis., IV, 2, 9 Ch.: Nam iustum omnino est, ut, quos propinquitas nature consociat, hereditarie successionis ordo non dividat.
235
Ibid.: Femina ad hereditatem patris aut matris, avorum vel aviarum, tam paternorum quam maternarum, et ad hereditatem fratrum vel sororum sive ad has hereditates, que a patruo vel filio patrui, fratris etiam filio vel sororis relinquantur, equaliter cum fratribus veniant.
236
CEur., 327.
237
В Бревиарий Алариха вошло римское постановление сходного характера. См. LRVis., CTh. V, 1, 24 I.
238
LVis., IV, 2, 18 Ch.:…nepotes ex filio vel filia, qui patre vel matre supreste mortui fuerint, integram de rebus avi vel avie, quam fuerant pater eorum aut mater, si vixissent, habituri, percipiant portionem.
239
CEur., 328: Qui moritur, si avum paternum et maternum relinquit, ad avum paternum hereditas mortui universa perlineat. Но если оставались дед по отцу и бабка по матери, то они получали равные доли наследства.
240
LVis., IV, 2, 6 Ch.: Quotiens qui moritur, si avum paternum aut maternum relinquat, tam ad avum paternum quam ad avum maternum hereditas mortui universa pertineat… Et hec quidem equitas portionis de illis rebus erit, que mortuus conquisisse cognoscitur.
241
H. Brunner. Beitrage zur Geschichte des germanischen Wartrechts. Abhandlungen zur Rechtsgeschichte Bd II, Weimar 1931, SS. 222–223; К. Zеumеr. Op. cit., N. A., Bd. XXVI, SS. 140–141.
242
LVis., IV, 5, 1 Ch.:…ideo, abrogata legis illius sententia, qua pater vel mater aut avus sive avia in extraneam personam facultatem suam conferre, si voluissent, potestatem haberent, vel etiam de dote sua facere mulier quod
