aby sprobowac jeszcze raz, i jeszcze raz, az wreszcie zlamie te umowe.

To jeden ze sposobow wydostania sie z piekielnego snu. Ale w miejsce kazdej zlamane umowy, ktora sprawia, ze cierpisz, musisz zawrzec nowa – ktora sprawia, ze jestes szczesliwy. To zapobiegnie nawrotowi starych przekonan. Jesli wypelnisz te sama przestrzen nowa umowa, wtedy stara odchodzi na zawsze, a jej miejsce zajmuje nowa.

W naszym umysle istnieje wiele silnych przekonan, ktore moga sprawic, ze ten proces rysuje sie beznadziejnie. To dlatego musisz robic krok za krokiem i byc cierpliwym wzgledem siebie, poniewaz jest to proces powolny. Sposob, w jaki obecnie zyjesz, jest wynikiem wielu lat udomowiania. Nie mozesz oczekiwac, ze przelamiesz w sobie jego skutki w jeden dzien. Przelamywanie umow jest bardzo trudne, poniewaz w kazda umowe, ktora zawarlismy, wkladamy moc slowa, (ktora jest moca naszej woli).

Do zmiany umowy potrzebujemy tej samej ilosci mocy. Nie mozemy zmienic umowy poslugujac sie mniejsza moca niz ta, ktora wlozylismy w jej ustanowienie, a przeciez prawie cala nasza osobista moc, jest zaangazowana w utrzymywanie umow, ktore ze soba zawarlismy. Dzieje sie tak dlatego, ze nasze umowy to wlasciwie silne uzaleznienia. Jestesmy uzaleznieni od bycia takimi, jakimi jestesmy. Jestesmy uzaleznieni od zlosci, zazdrosci i uzalania sie nad soba. Jestesmy uzaleznieni od przekonan, ktore mowia nam: “nie jestem dosc dobry, nie jestem dosc inteligentny. Po co w ogole probowac, Inni to zrobia, bo sa lepsi ode mnie.'

Wszystkie stare przekonania, ktore rzadza snem naszego zycia sa wynikiem powtarzania ich na okraglo. Dlatego, aby wprowadzic w zycie Cztery Umowy, musisz takze zastosowac powtarzanie. Poprzez praktykowanie nowych umow w Twoim zyciu, szczyt Twoich mozliwosci jeszcze sie podniesie. Praktyka czyni mistrza.

DYSCYPLINA WOJOWNIKA: KONTROLOWANIE SWOJEGO ZACHOWANIA

Wyobraz sobie, ze pewnego ranka budzisz sie wczesnie i pelen entuzjazmu wkraczasz w nowy dzien. Czujesz sie swietnie. Jestes szczesliwy i masz w tym dniu mnostwo energii do spozytkowania. Jednak podczas sniadania, dochodzi do powaznej klotni z Twoim wspolmalzonkiem i emocje wyplywaja z Ciebie jak powodz. Wsciekasz sie i w wybuchu gniewu tracisz wiele osobistej mocy. Po klotni czujesz sie wyczerpany, chcesz tylko sobie pojsc i sie wyplakac. Czujesz sie tak zmeczony, ze idziesz do swego pokoju, zalamujesz sie i probujesz dojsc do siebie. Spedzasz dzien w oparach swych emocji. Nie masz energii by rozpoczac dzien i chcialbys tylko od wszystkiego uciec.

Co rano budzimy sie z pewnym zasobem umyslowej, emocjonalnej i fizycznej energii, ktora pozytkujemy w ciagu dnia. Jesli pozwolimy, by nasze emocje umniejszyly nasza energie, nie mamy jej juz, aby zmieniac nasze zycie czy przekazywac ja innym.

Sposob, w ktory postrzegasz swiat bedzie zalezal od emocji, ktore odczuwasz. Kiedy jestes zly, wszystko wokol Ciebie jest zle, nic nie jest w porzadku. Obwiniasz wszystko, nie wylaczajac pogody, czy pada deszcz czy swieci slonce – nic Cie nie zadowala. Kiedy jestes smutny, wszystko wokol Ciebie jest smutne i sklania Cie do placzu. Widzisz drzewa i czujesz smutek, widzisz deszcz i wszystko wyglada smutno. Byc moze czujesz sie zagrozony i odczuwasz potrzebe obrony, poniewaz nie wiesz, kiedy ktos Cie zaatakuje. Nie ufasz niczemu i nikomu wokol siebie. Dzieje sie tak, poniewaz postrzegasz swiat oczami strachu!

Wyobraz sobie, ze ludzki umysl jest taki sam, jak Twoja skora. Mozesz dotykac zdrowej skory i sprawia Ci to przyjemnosc. Twoja skora zostala stworzona, by odczuwac i wrazenie dotyku jest przyjemne. Teraz wyobraz sobie, ze odnosisz uraz, skora zostaje rozcieta i wdaje sie w nia zakazenie. Jesli dotkniesz tego miejsca, bedzie bolalo, wiec starasz sie je przykryc i ochronic. Dotkniecie nie sprawi Ci przyjemnosci, poniewaz jest bolesne.

Teraz wyobraz sobie, ze wszyscy ludzie cierpia na taka chorobe skory. Nikt nikogo nie moze dotykac, bo powoduje to bol. Wszyscy maja rany na skorze, wiec infekcja jest uwazana za cos normalnego, podobnie jak bol – wierzymy, ze tak wlasnie ma byc.

Czy potraficie sobie wyobrazic, jak zachowywalibysmy sie wzgledem siebie, gdyby wszyscy ludzie cierpieli na te chorobe? Oczywiscie rzadko kiedy bysmy sie do siebie przytulali, poniewaz byloby to zbyt bolesne. Zatem musielibysmy stworzyc pomiedzy nami znaczny dystans.

Umysl ludzki zachowuje sie zupelnie tak, jak w opisie zakazonej skory. Kazdy czlowiek, posiada emocjonalne cialo pokryte zakazonymi ranami. Kazda rana jest zatruta emocjonalna trucizna, trucizna wszystkich emocji, ktore powoduja nasze cierpienie, takich jak: nienawisc, zlosc, zawisc i smutek. Niesprawiedliwe dzialanie rozjatrza rane w umysle i reagujemy emocjonalna trucizna z powodu pojec i przekonan, ktore mamy na temat niesprawiedliwosci i tego, co sprawiedliwe. Umysl zostal tak poraniony i wypelniony trucizna w procesie udomowienia, ze wszyscy postrzegaja pokryty ranami umysl jako normalny. Taki stan uwaza sie za normalny, ale mowie Wam, ze normalny nie jest.

Zyjemy w dysfunkcyjnym snie planety, a ludzie cierpia na chorobe umyslowa, ktora nazywa sie strach. Symptomy choroby, to wszystkie te emocje, ktore sprawiaja, ze ludzie cierpia – zlosc, nienawisc, smutek, zawisc i zdrada. Kiedy strach jest zbyt wielki, myslacy umysl zawodzi i nazywamy ten stan choroba psychiczna. Psychotyczne zachowanie pojawia sie, gdy umysl jest tak przestraszony, a rany tak bolesne, ze zerwanie kontaktu ze swiatem zewnetrznym wydaje sie lepszym wyjsciem.

Jesli bedziemy w stanie dostrzec, ze stan naszego umyslu to choroba, znajdziemy lekarstwo. Nie musimy dluzej cierpiec. Najpierw potrzebujemy prawdy, by otworzyla nasze emocjonalne rany, oczyscila je z trucizny i calkowicie zaleczyla. Jak to zrobimy? Musimy wybaczyc tym, ktorzy nas skrzywdzili, nie dlatego, ze zasluguja na wybaczenie, ale dlatego, ze tak bardzo kochamy siebie, ze nie chcemy dluzej placic za niesprawiedliwosc.

Wybaczenie to jedyna droga uzdrowienia. Mozemy wybrac wybaczenie, poniewaz czujemy wspolczucie dla samych siebie. Mozemy pozwolic odejsc urazie i powiedziec sobie: “dosc! Nie bede dluzej wielkim Sedzia, ktory wystepuje przeciwko mnie samemu. Nie bede dluzej sie biczowal i krzywdzil siebie. Nie bede dluzej Ofiara.'

Najpierw musimy wybaczyc naszym rodzicom, naszym braciom, siostrom, przyjaciolom i Bogu. Kiedy juz wybaczysz Bogu, mozesz wreszcie wybaczyc sobie. Kiedy juz wybaczysz sobie, w Twym umysle nie bedziesz wiecej odrzucac samego siebie. Zaczniesz akceptowac siebie, a milosc wlasna rozwinie sie tak silnie, ze w koncu zaakceptujesz siebie takim, jakim jestes. Wtedy rozpoczyna sie wolny czlowiek. Kluczem jest przebaczenie.

Bedziesz wiedzial, ze komus przebaczyles wtedy, gdy go zobaczysz i nie wywola to w Tobie emocjonalnej reakcji. Uslyszysz imie tej osoby i nie wzbudzi to w Tobie zadnej emocjonalnej reakcji. Kiedy ktos moze dotknac tego, co bylo rana i juz Cie to nie boli, wtedy wiesz, ze rzeczywiscie przebaczyles.

Prawda jest jak skalpel. Prawda jest bolesna, poniewaz aby nas uzdrowic, otwiera wszystkie rany ukryte pod warstwa klamstw. Te klamstwa sa tym, co nazywamy systemem zaprzeczania. To dobrze, ze mamy system zaprzeczania, poniewaz pozwala nam ukrywac nasze rany i nadal funkcjonowac. Lecz kiedy juz nie mamy ani ran ani emocjonalnej trucizny, nie musimy dluzej klamac. Nie potrzebujemy systemu zaprzeczen, poniewaz zdrowy umysl, podobnie jak zdrowa skore, mozna dotykac nie powodujac zranienia. Dla czystego umyslu, dotyk jest czyms bardzo przyjemnym.

W przypadku wiekszosci ludzi problem tkwi w tym, ze traca kontrole nad swoimi emocjami. To emocje kontroluja zachowanie czlowieka, a nie czlowiek emocje. Kiedy tracimy kontrole nad soba, mowimy rzeczy, ktorych nie chcemy powiedziec i robimy rzeczy, ktorych nie chcemy robic. Dlatego to takie wazne, by byc nieskazitelnym w slowach i stac sie duchowym wojownikiem. Musimy nauczyc sie kontrolowac nasze emocje, abysmy mieli dosc osobistej mocy do zmiany naszych opartych na strachu umow, by uciec z piekla i stworzyc nasze wlasne, prywatne niebo.

Jak masz stac sie wojownikiem? Istnieja pewne jego cechy, ktore sa niemal identyczne na calym swiecie. Wojownik posiada swiadomosc. To bardzo wazne. Jestesmy swiadomi, ze jestesmy na wojnie a wojna w naszych umyslach wymaga dyscypliny. Nie dyscypliny zolnierza, lecz dyscypliny wojownika. Nie dyscypliny, ktora polega na tym, ze ktos z zewnatrz powie nam, co mamy robic a czego nie, lecz dyscypliny bycia soba, bez wzgledu na to, co sie stanie.

Wojownik posiada kontrole. Nie kontrole nad drugim czlowiekiem, lecz kontrole nad swoimi wlasnymi emocjami, nad swoim wlasnym ja. To wtedy kiedy tracimy kontrole, tlumimy emocje, a nie wtedy, gdy je kontrolujemy. Wielka roznica pomiedzy wojownikiem a ofiara polega na tym, ze ofiara je tlumi, a wojownik powstrzymuje. Ofiary tlumia emocje, poniewaz boja sie je pokazac, boja sie powiedziec to, co chca powiedziec. Powstrzymywanie sie to nie to samo, co tlumienie. Powstrzymac sie, to zachowac emocje i wyrazac je w

Добавить отзыв
ВСЕ ОТЗЫВЫ О КНИГЕ В ИЗБРАННОЕ

0

Вы можете отметить интересные вам фрагменты текста, которые будут доступны по уникальной ссылке в адресной строке браузера.

Отметить Добавить цитату
×