Вершы для дзяцей

У-у-у-у-у-у!

Ой, не плач, Ганюшачка,
Дзяўчынка-равушачка,
Дзяўчынка-равёлачка,
Хліпалка-сапёлачка!
На табе ж ад сырасці
Плесня можа вырасці!

Дзяўчынка чарнамазая

— Ах, дзяўчынка
Чарнамазая,
Дзе ж ты рукі
Перамазала?
На далоньках
Плямы,
На локцях —
Таксама.

— Я на сонейку
Ляжала,
Рукі ўгору
Трымала,
Вось яны і загарэлі!

— Ах, дзяўчынка
Чарнамазая,
Дзе ж ты твар свой
Перамазала?
Чорны кончык носа,
На шчоках
Палосы.

— Я на сонейку
Ляжала,
Нос угору
Трымала,
Вось ён і загарэў.

— Ах, дзяўчынка
Чарнамазая,
Дзе ж ты пяткі
Перамазала?

— Я на сонейку
Ляжала,
Пяткі ўгору
Трымала,
Вось яны і загарэлі!

— Ой, ці праўда гэта?
Ці так ты рабіла?
Да кроплі ўсё адмыем.
Падавайце мыла!
Мы яе адшаруем.

Закрычала на ўсю глотку,
Як убачыла
Вяхотку.
Як кошка, упіралася, —
Мыць рукі
Не давалася:
— Яны не будуць
Белыя:
Яны ўсе
Загарэлыя!
А рукі і адмыліся.

Шаравалі
Губкай нос —
Раскрычалася
Да слёз:
— Ой, мой бедны носік
Мыла не выносіць!
Ён не будзе белы:
Ён жа загарэлы!
А нос таксама адмыўся.

— Вой, навошта пяткі церці?!
Можна з козыту памерці!
Не будуць пяткі белыя:
Яны ўсе загарэлыя!
А пяткі таксама адмыліся.

Вось цяпер ты белая,
Зусім не загарэлая.
Гэта ўсё быў бруд.