tamtej pory zrobila sie z niej prawdziwa komunistka, prawda, Jane?

– Mam prawo do swoich opinii, Margaret – warknela Jane. – Hitler jeszcze nie rzadzi w tym domu.

– Mysle, ze chyba tez zostane komunistka. Wakacje byly takie nudne, wszyscy gadali o wojnie. Przerzucenie sie na komunizm przynajmniej zapewni nowy temat rozmow. W przyszlym tygodniu Huttonowie urzadzaja bal kostiumowy. Moglybysmy sie przebrac za Lenina i Stalina, siostrzyczko. A po przyjeciu wyruszymy na North Fork skolektywizowac wszystkie farmy. Swietna zabawa.

Bratton, Peter i Hardegen wybuchneli smiechem.

– Dziekuje, Margaret – odezwala sie surowo Dorothy. – Dosc nas zabawilas na dzisiaj.

Za dlugo juz trwala ta rozmowa o wojnie. Dorothy wyciagnela reke i musnela ramie Hardegena.

– Walkerze, wielka szkoda, ze nie mogles przyjsc wczoraj na przyjecie. Bylo cudowne. Zaraz ci wszystko opowiem.

Luksusowe mieszkanie przy Piatej Alei z widokiem na Central Park bylo slubnym prezentem od Brattona Lauterbacha. Tego wieczoru o siodmej Peter Jordan stal przy oknie. Burza dotarla do miasta. Nad ciemnozielonymi czubkami drzew mignela blyskawica. Wiatr siekl strugami deszczu o okna. Peter wrocil sam do domu, poniewaz Dorothy uparla sie, ze Margaret musi sie zjawic na garden party u Edith Blakemore. Szofer Lauterbachow, Wiggins, mial ja potem odwiezc. I teraz dorwie ich ulewa.

Peter wyciagnal reke i piaty raz w ciagu ostatnich pieciu minut spojrzal na zegarek. O wpol do osmej mieli sie spotkac na kolacji w Stork Club z przewodniczacym komisji do spraw drog i mostow z Pensylwanii. Pensylwania przyjmowala zgloszenia na projekt nowego mostu nad rzeka Allegheny. Szef chcial, zeby Jordan dzis dobil targu. Petera czesto delegowano do podejmowania klientow, poniewaz byl mlody i inteligentny, a do tego zonaty ze sliczna dziewczyna, corka jednego z najbardziej wplywowych bankierow w kraju. Stanowili wspaniala pare.

Gdzie, u licha, ona sie podziewa? – pomyslal.

Zadzwonil do rezydencji w Oyster Bay i rozmawial z tesciowa.

– Sama nie wiem, co powiedziec, Peterze. Wyjechala juz dawno, z duzym zapasem. Moze to przez pogode? Znasz Wigginsa, byle deszczyk, a czlapie jak zolw.

– Daje jej jeszcze kwadrans. Potem musze isc.

Peter wiedzial, ze Dorothy nie wyrazi ubolewania, wiec odlozyl sluchawke, by uniknac niezrecznego milczenia. Nalal sobie ginu z tonikiem i wypil go jednym haustem. Pietnascie po siodmej zjechal winda na dol i czekal w holu, podczas gdy portier wybiegl na dwor i w strugach deszczu polowal na taksowke.

– Kiedy zjawi sie moja zona, prosze jej powiedziec, zeby pojechala prosto do Stork Club.

– Tak jest, prosze pana.

Kolacja sie udala, mimo ze Peter trzykrotnie odchodzil od stolika i dzwonil to do domu, to do Oyster Bay. O wpol do dziewiatej nie byl juz zly, tylko smiertelnie przerazony.

Za pietnascie dziewiata Paul Delano, szef sali, stanal przy stoliku Petera.

– Jest do pana telefon. Przy barze.

– Dzieki, Paul.

Peter przeprosil gosci. Przy barze musial podniesc glos, zeby przekrzyczec stukanie kieliszkow i szmer rozmow.

– Peter, mowi Jane. Uslyszal, ze glos jej drzy.

– Co sie stalo?

– Obawiam sie, ze doszlo do wypadku.

– Gdzie jestes?

– Na komisariacie w Nassau.

– Co sie stalo?

– Samochod zajechal im droge na autostradzie. Wiggins nie widzial go w deszczu. A gdy juz zauwazyl, bylo za pozno.

– O Boze!

– Wiggins jest w fatalnym stanie. Lekarze nie daja mu wiekszych szans.

– Ale co z Margaret, do cholery!

Lauterbachowie nie placza na pogrzebach. Cierpi sie w zaciszu swego domu. Nabozenstwo odbylo sie w kosciele Swietego Jakuba, tym samym, gdzie cztery lata wczesniej Peter i Margaret brali slub. Prezydent Roosevelt przyslal kondolencje i wyrazil zal, ze nie moze wziac udzialu w ceremonii. Stawila sie za to wiekszosc nowojorskiej smietanki. Podobnie jak wiekszosc finansjery, choc na rynkach swiatowych panowal chaos. Niemcy najechaly Polske i swiat czekal na wybuch wojny w calej Europie.

W czasie pogrzebu Billy stal obok Petera. Chlopczyk byl w krotkich spodenkach, marynarce i krawacie. Kiedy rodzina wychodzila z kosciola, wyciagnal raczke i pociagnal za rabek czarnej sukienki cioci Jane.

– Czy mamusia kiedys wroci do domu?

– Nie, Billy, nie. Odeszla od nas.

Edith Blakemore uslyszala pytanie dziecka i wybuchnela placzem.

– Co za tragedia – szlochala. – Jaka niepotrzebna smierc! Margaret chowano w rodzinnym grobie na Long Island, na bezchmurnym niebie swiecilo slonce. Gdy wielebny Pugh wypowiadal ostatnie slowa obrzadku, wsrod zalobnikow przebiegl szmer, ktory szybko zamarl.

Po ceremonii Peter wracal do limuzyny ze swym serdecznym przyjacielem, Shepherdem Ramseyem. To Shepherd przedstawil go Margaret. Nawet w ciemnym garniturze wygladal, jakby zszedl prosto z pokladu swego jachtu.

– O czym ludzie tak gadali? – spytal Peter. – Co za brak przyzwoitosci!

– Ktos sie spoznil. W drodze sluchal wiadomosci radiowych – wyjasnil Shepherd. – Wielka Brytania i Francja wlasnie wypowiedzialy Niemcom wojne.

Rozdzial trzeci

Londyn; maj 1940

Trzeciego piatku maja 1940 roku profesor Alfred Vicary w tajemniczy sposob zniknal z Uniwersytetu Londynskiego. Jako ostatnia widziala go tam sekretarka, niejaka Lillian Walford. W przyplywie rzadkiej u niej niedyskrecji wyjawila innym wykladowcom, ze ostatnim telefonem, jaki odebral Vicary, byl telefon od nowego premiera. Co wiecej, ona sama rozmawiala z panem Churchillem.

– To samo bylo z Mastermanem i Cheneyem w Oksfordzie – stwierdzil Tom Perrington, egiptolog, wpatrujac sie we wpis w rejestrze rozmow telefonicznych. – Tajemnicze rozmowy, faceci w ciemnych garniturach. Podejrzewam, ze nasz drogi przyjaciel Alfred zniknal za zaslona. – Po czym dorzucil sotto voce: - Udal sie na tajny Akropol.

Mimo usmiechu Perringtonowi nie udalo sie ukryc rozczarowania – pomyslala pozniej panna Walford. Prawdziwa szkoda, ze Anglia nie toczy wojny ze starozytnymi Egipcjanami. Wtedy moze i Perringtona by wybrano.

Vicary spedzil ostatnie godziny w malym zasmieconym gabinecie z widokiem na Gordon Square, nanoszac poprawki do artykulu dla Sunday Timesa. Sugerowal w nim, ze mozna by uniknac obecnego kryzysu, gdyby Wielka Brytania i Francja zaatakowaly Niemcy w 1939 roku, kiedy Hitler cala uwage skoncentrowal na Polsce. Vicary zdawal sobie sprawe, ze przy obecnych nastrojach jego artykul spotka sie z powszechna krytyka; ostatni jego tekst pronazistowska skrajna prawica uznala za „churchillowskie podzeganie do wojny'. W glebi ducha Vicary liczyl, ze najnowsza publikacja spotka sie z podobnym echem).

Byl cudowny wiosenny dzien – slonce swiecilo jasno, ale mimo to na dworze panowal podstepny chlod. Vicary, swietny, choc niechetnie zasiadajacy do stolika szachista, docenial znaczenie dezorientacji. Wstal, wlozyl sweter i wrocil do pracy.

Вы читаете Ostatni szpieg Hitlera
Добавить отзыв
ВСЕ ОТЗЫВЫ О КНИГЕ В ОБРАНЕ

0

Вы можете отметить интересные вам фрагменты текста, которые будут доступны по уникальной ссылке в адресной строке браузера.

Отметить Добавить цитату