skrzywdzic prawowitej dziedziczki rodu. Niech ten rycerz dowiedzie wpierw swojej lojalnosci. Slyszalem bowiem, ze trzymal z buntownikami z Yorku.
Henryk Tudor wzial to pod uwage.
– Zdaje mi sie, sir Jasperze, ze nie jestem w stanie oddac ci Greyfaire na wlasnosc – zaczal krol. Calkiem niedawno Lamber Simnel, udajacy malego ksiecia Warwick, ostatniego z rodu Plantagenetow, irlandzki buntownik ze swoimi poplecznikami z Niemiec najechali Anglie. Miejmy nadzieje, ze to juz ostatni uzurpator, ktory probuje odebrac mi tron, ale poki go nie pokonam, nie moge rozwazyc twojej prosby, rycerzu. Czyz nie popierasz tych, co nastaja na ma wladze?
Jasper Keane poczul rosnaca panike. Przeklete powiazania rodzinne Roweny! Na szczescie ona sama juz nie zyla. Jasper wiedzial, ze jesli postapi rozsadnie, bedzie jeszcze mial szanse na spelnienie swoich marzen.
– To prawda, panie, ze popieralem Ryszarda z Gloucester podczas jego panowania, a wczesniej jego brata, Edwarda. To prawda, ze moja zmarla zona byla ukochana kuzynka krolowej Anny Neville, ale ja przysiaglem ci wiernosc i nie zlamie przysiegi.
Nie znajdzie sie nikt, kto moglby powiedziec, ze kiedykolwiek nie dotrzymalem slowa. Pozwol mi, panie, dowiesc swojej lojalnosci. Jestem w posiadaniu wiesci, ktore moga okazac sie wielce przydatne dla waszej wysokosci.
A wiec jego zona byla kuzynka Anny Neville. Nie wiedzial o tym, ale sir Jasper sadzil, ze wie. Krol byl ciekaw, czego jeszcze ten czlowiek mu nie powiedzial.
– O jakich to wiesciach mowisz?
Sir Jasper nerwowo spojrzal na sekretarza krolewskiego, ale kiedy Henryk nie uczynil gestu, by mezczyzna sie oddalil, Jasper musial mowic przy nim:
– Bracia twojej zony, panie, jeszcze zyja. Dla ich bezpieczenstwa ukryto ich na rozkaz ich wuja Ryszarda w zamku Middleham.
– I wciaz tam sa? – zapytal krol podniesionym glosem.
– Nie, po zwyciestwie waszej wysokosci pod Bosworth Field przeniesiono ich podobno do Tower. Jeden z przydzielonych ksiazetom straznikow jest ze mna spokrewniony. Z oczywistych powodow nastapilo to po kryjomu. Wiedziala o tym moja zmarla zona, a kiedy mi o tym powiedziala, zaraz umiescilem jednego z moich jako straz przyboczna ksiazat.
Krol zrozumial pelne znacznie slow sir Jaspera. Jak to sie stalo, ze bracia jego zony znalezli sie w Tower, a on o tym nie wiedzial? Teraz mial na glowie nie tylko ksiecia Yorku. Musial przez chwile sie zastanowic, co powiedziec:
– Ciekawe rzeczy mi opowiadasz, sir Jasperze, choc to niemozliwe, by bracia mej zony przezyli zakusy Ryszarda. Niemozliwe jest rowniez to, ze Edward i Ryszard Plantagenet sa uwiezieni w Tower, a ja o tym nic nie wiem. Oczywiscie sprawdze to, co mi powiedziales, bo przeciez nie mogles wymyslic takiej historyjki tylko po to, by zdobyc moja przychylnosc. Powiedziales, co uslyszales, by udowodnic swoje oddanie i doceniam to. Idz wiec i dolacz do mojej armii. Wychodzimy na spotkanie najezdzcy. Jesli obaj przetrwamy walke, porozmawiamy jeszcze o Greyfaire.
Sir Jasper sklonil sie sluzalczo i wyszedl z komnaty, pomyslawszy, ze jeszcze ma szanse zostac panem na Greyfaire.
Gdy drzwi sie za nim zamknely, krol wrzasnal do swego sekretarza:
– Dowiedz sie!
– A jesli to prawda? – zapytal przestraszony sluga.
– Czyz nie jestes tu po to, by zalatwiac za mnie takie sprawy? – zapytal chlodno. – Zalatwisz dla mnie i te sprawe. Nie chce, by kiedykolwiek jeszcze o tym wspomniano w mojej obecnosci.
– Oczywiscie, wasza wysokosc – odparl krolewski sekretarz obojetnym tonem.
– Moj syn, Artur ma kiedys zostac krolem Anglii – rzekl stanowczo Henryk Tudor. – Pokonam rebeliantow i na wieki ustanowie pokoj w Anglii. Za dlugo juz trwaja te potyczki.
– Bog jest z pewnoscia po stronie waszej wysokosci – potwierdzil sekretarz.
– Tak – przyznal Henryk. – To z pewnoscia prawda!
Przyznali to rowniez wszyscy w calej Europie, kiedy szesnastego czerwca roku panskiego 1487 Henryk Tudor pokonal poplecznikow Yorka i chlopca, ktorego okrzykneli Edwardem, hrabia Warwick, a ktorego krol nazwal Lambertem Simnelem. Dziesieciolatek zostal pojmany i oddany na krolewski dwor, a niektorzy z rebeliantow stracili zycie. Inni musieli jedynie slono zaplacic za swojej postepki. Podpisano trzyletni pokoj miedzy Szkocja a Anglia, ktory mial gwarantowac pokoj od polnocy. Naprawde wygladalo na to, ze Bog popiera dynastie Tudorow, ktora zalozyl wlasnie Henryk.
Szkocja jednakze nie byla obecnie faworytka Boga. W kraju pojawila sie plaga, a po niej kiepskie zbiory, ktore zapowiadaly glodna zime. Szlachta z gor walczyla z ta z dolin, bo nie bylo innego wroga pod reka, a wszyscy narzekali bez przerwy na slabosc Jerzego III. Pogoda byla straszna, a hrabina Dunmor prowadzila z mezem otwarta wojne.
– Miesiac! – wrzeszczala do meza Arabella. – Obiecales mi, ze kiedy Maggie skonczy miesiac, pojedziesz do brata, zeby napisal do Henryka w sprawie majatku mojej corki. Mala ma juz ponad dziewiec miesiecy, Tavisie, a ty tego jeszcze nie uczyniles! Dales mi slowo, a ja je wzielam za dobra monete. Jestes przeciez czlowiekiem honoru.
– Niech cie, Arabello – ryknal do niej Tavis. – Nie masz baczenia na nic procz wlasnych spraw? Nie wiesz, jakie trudnosci ma teraz Jemmie.
– Tym razem sam jest ich przyczyna, Tavisie. Wiesz to rownie dobrze jak ja. Zabranie do wlasnego skarbca dochodow hrabiego Home’a z opactwa Coldingham to czysta prowokacja. On sie zmienil od smierci krolowej. To juz nie ten sam czlowiek. W pierwszym miesiacu po smierci Margaret zamknal sie w komnacie, zapominajac o kraju. Teraz nagle postanowil swoje osobiste wydatki pokryc z kieszeni hrabiego Home’a i to tylko dlatego, ze lord Home wypowiedzial sie otwarcie przeciwko propozycji ozenku krola z Angielka.
– Z Angielka? Nie zauwazylas moze, ze trzy Angielki pojawily sie na szkockim dworze krolewskim i wraz ze sluzba stanowia cala armie, ktora ma za zadanie podbic Szkocje.
– To nie ma nic wspolnego z majatkiem naleznym mojej corce.
– Ale to nie najlepsza chwila, by zawracac glowe mojemu bratu, kochanie – powtarzal uparcie Tavis.
– A kiedy bedzie odpowiedni czas? Zawsze za czyms goni, zawsze z kims walczy, jak nie ze szlachta z gor, to z kobietami. Wiem, ze go kochasz, ale jako krol nie jest uwielbiany. Wielu chetnie by mu sie przeciwstawilo, gdyby tylko mieli pretekst. Przez cale swoje zycie Jemmie Stewart nie potrafil podejmowac decyzji, a tu nagle sie budzi i prowokuje wojne domowa. Kiedy, jak nie teraz, gdy Jemmie podpisal trzyletni pokoj z Henrykiem Tudorem, nalezaloby sie do niego zwrocic z moja sprawa. Wiesz rownie dobrze jak ja, ze jesli w Szkocji wybuchnie wojna domowa, Anglia natychmiast zapomni o pokoju i skorzysta z okazji.
Tavis nie mogl sie nadziwic, jak wiedza i intelekt Arabelli rozwinely sie, od kiedy wykradl ja z Grey-faire. Oczywiscie podwaliny tej wiedzy polozyl jego brat Jemmie, ktory zaczal ja uczyc historii Szkocji. Teraz Arabella czytala, co tylko byla w stanie znalezc, bo jego biblioteka nie nalezala do najwiekszych w kraju. W Edynburgu na targu zamiast strojow kupila ksiazki z Francji i Italii. Jesli chodzilo o polityke, miala zupelna racje.
– Nie moge teraz jechac do krola, moja droga – odparl krotko.
– W takim razie – ostrzegla – bede musiala to uczynic sama.
Hrabia wyruszyl na polowanie. Postanowil skorzystac z okazji, ze jego zona jest w zlym humorze i uciec z zamku pod pretekstem polowania na wilka, ktory zreszta juz od dawna nekal chlopskie obejscia i wykradal zwierzeta gospodarskie. Tavis wiedzial, ze po kilku dniach Arabella przestanie sie dasac i wszystko znow bedzie jak dawniej. Kiedy jednak po czterech dniach zjawil sie z powrotem z wilcza skora jako podarunkiem dla zony, nie zastal jej w domu. Zostawila mu jedynie krotka wiadomosc:
„
Tavis wrzucil pergamin do ognia i spojrzal na Flore.
– Wziela powoz? – zapytal.
– Nie, pojechala konno – wyjasnila sluzaca. – Nie zrobilaby tego, gdyby nie obowiazek wzgledem lady Maggie.
– To nie jest najlepsza pora, zeby prosic o cokolwiek mego brata!
– Na takie sprawy nigdy nie ma odpowiedniej chwili, panie. Krol jest dobrym czlowiekiem, a ty, milordzie, cale
