an excommunicate usurer, is seized by order of the Count of Brittany and buried alive, bound to the dead man. See also Materials for the History of Thomas Becket, vol. V, p. 38.
  • Harduin, Acta Conciliorum, vol. VII, pp. 1017⁠–⁠20; “Anno prædicto [1485], diebus Mercurii et Jovis prædictis, scilicet ante Ramos Palmarum, ibidem apud Vicanum, in claustro ecclesiæ de Vicano; coram domino archiepiscopo, et mandato suo, personæ infrascriptæ, parochiani de Guorgonio, qui super usuraria pravitate erant quam plurimum diffamati; coram domino propter hoc vocati abjuraverunt: et per mandatum domini summas infrascriptas, quas se confessi fuerunt habuisse per usurariam pravitatem, per juramentum suum restituere promiserunt, et stare juri super his coram eo. Bertrandus de Faveriis abjuratus usuras, ut præmittitur, promisit restituere centum solidos monetæ antiquæ: quos, prout ipse confessus est, habuerat per usurariam pravitatem.⁠ ⁠…” Thirty-six more cases were treated in this way.

  • Villani, Cronica, book XII, chap. LVIII (ed.1823, vol. VI, p. 142): Villani complains of the conduct of the inquisitor: “Ma per attignere danari, d’ogni piccola parola oziosa che alcuno dicesse per iniquità contra Iddio, o dicesse che usura non fosse peccato mortale, o simili parole, condannava in grossa somma di danari, secondo che l’uomo era ricco.

  • Constitutions of Clarendon, cap. 15: “Placita de debitis, quæ fide interposita debentur, vel absque interpositione fidei, sint in justitia regis.” On the whole subject see Pollock and Maitland, History of English Law, 2nd ed., 1898, vol. II, pp. 197⁠–⁠202, and F. Makower, Constitutional History of the Church of England, 1895, § 60.

  • Cal. of Early Mayor’s Court Rolls of the City of London, ed. A. H. Thomas, pp. 44, 88, 156, 235; Selden Soc., Borough Customs, ed. M. Bateson, vol. II, 1906, pp. 161 (London) and 209⁠–⁠10 (Dublin); Records of Leicester, ed. M. Bateson, vol. II, 1901, p. 49. For similar prohibitions by manorial courts, see Hist. MSS. Com., MSS. of Marquis of Lothian, p. 28, and G. P. Scrope, History of the Manor and Barony of Castle Combe, 1852, p. 238.

  • Annales de Burton, p. 256; Wilkins, Concilia, vol. II, p. 115; Rot. Parl., vol. II, p. 129b.

  • Cal. of Letter Books of the City of London, ed. R. R. Sharpe, vol. H, pp. 23⁠–⁠4, 24⁠–⁠5, 27, 28, 200, 206⁠–⁠7, 261⁠–⁠2, 365; Liber Albus, bk. III, pt. II, pp. 77, 315, 394⁠–⁠401, 683; Selden Soc., Leet Jurisdiction in the City of Norwich, p. 35; Hist. MSS. Com., MSS. of Marquis of Lothian, pp. 26, 27.

  • Rot. Parl., vol. II, pp. 332a, 350b.

  • R. H. Morris, Chester in the Plantagenet and Tudor Reigns, 1894 (?), p. 190.

  • Early Chancery Proceedings, Bdle. XI, no. 307; Bdle. XXIX, nos. 193⁠–⁠5; Bdle. XXXI, nos. 96⁠–⁠100, 527; Bdle. LX, no. 20; Bdle. LXIV, no. 1089. See also Year Books and Plea Rolls as Sources of Historical Information, by H. G. Richardson, in Trans. Royal Historical Society, 4th series, vol. V, 1922, pp. 47⁠–⁠8.

  • Ed. Gibson, Codex Juris Ecclesiastici Anglicani, 2nd ed., 1761, p. 1026.

  • 15 Ed. III, st. 1, c. 5; 3 Hen. VII, c. 5; 11 Hen. VII, c. 8; 13 Eliz. c. 8; 21 Jac. I, c. 17.

  • Cal. of Early Mayor’s Court Rolls of City of London, ed. A. H. Thomas, pp. 1, 12, 28⁠–⁠9, 33⁠–⁠4, 44, 52, 88, 141, 156, 226, 235, 251. The cases of the smiths and spurriers occur on pp. 33⁠–⁠4 and 52. In the fifteenth century a gild still occasionally tried to enforce its rules by proceedings in an ecclesiastical court (see Wm. H. Hale, A Series of Precedents and Proceedings in Criminal Causes, 1847, nos. XXXVI and LXVIII, where persons breaking gild rules are cited before the Commissary’s court).

  • Canterbury and York Soc., Registrum Thome Spofford, ed. A. T. Bannister, 1919, p. 52 (1424); and Surtees Society, vol. CXXXVIII, The Register of Thomas of Corbridge, Lord Archbishop of York, ed. Wm. Brown, 1925, vol. I, pp. 187⁠–⁠8: “6 kal. Maii, 1303. Wilton.’ Littera testimonialis super purgacione domini Johannis de Multhorp, vicarii ecclesie de Garton’, de usura sibi imposita. Universis Christi fidelibus, ad quos presentes littere pervenerint, pateat per easdem quod, cum dominus Johannes de Multhorp’, vicarius ecclesie de Garton’, nostre diocesis, coram nobis Thoma, Dei gracia, etc., in visitacione nostra super usura fuisset notatus, videlicet, quod mutuavit cuidam Jollano de Briddale, ut dicebatur, xxxiij s. iiij d., eo pacto quod idem vicarius ab eo reciperet per X annos annis singulis X s. pro eisdem, de quibus eciam dictum fuit quod prefatus Jollanus dicto vicario pro octo annis ex pacto satisfecit et solvit predicto; eundem vicarium super hoc vocari fecimus coram nobis et ei objecimus supradicta, que ipse inficians constancius atque negans se optulit in forma juris super hiis legitime purgaturum. Nos autem eidem vicario purgacionem suam cum sua sexta manu vicariorum et aliorum presbiterorum sui ordinis indiximus faciendam, quam die Veneris proxima ante festum apostolorum Philippi et Jacobi (April 26), anno gracie m°ccc° tercio, ad hoc sibi prefixo, in manerio nostro de Wilton’ super articulo recipimus supradicto, idemque vicarius unacum dominis Johanne, rectore ecclesie B.M. juxta portam castri de Eboraco, Johanne et Johanne, de Wharrum et de Wyverthorp’ ecclesiarum vicariis ac Roberto, Johanne, Alano, Stepheno et Willelmo, de Nafferton’, Driffeld’, Wetewang’, Foston’ et Wintringham ecclesiarum

  • Добавить отзыв
    ВСЕ ОТЗЫВЫ О КНИГЕ В ИЗБРАННОЕ

    0

    Вы можете отметить интересные вам фрагменты текста, которые будут доступны по уникальной ссылке в адресной строке браузера.

    Отметить Добавить цитату