czterdziesci lat posylalismy im glownie smieci. Ciekawe, co powiedza na to dyrektorzy sieci telewizyjnych. Ten glupek, Hitler… pierwsza wiadomosc, jaka maja z Ziemi. Co pomysla o nas?
Gdy tylko weszla z der Heerem do Gabinetu Prezydenckiego, umilkli ci, ktorzy stali rozproszeni w niewielkich grupkach, zas ci, ktorzy juz sie rozsiedli, z wysilkiem poderwali sie z krzesel. Uciela te formalnosci niedbalym gestem i z obojetna mina przywitala sie tylko z Sekretarzem Stanu i z Zastepca Sekretarza Obrony. Nastepnie powolnym i dobrze wyszkolonym ruchem glowy powiodla po zgromadzonych. Niektorzy chetnie przyjmowali jej wzrok, inni, odczytujac w obliczu Prezydent cien przygany, odwracali spojrzenie.
— Ken, czy jest tu ten twoj astronom? Arrowsmith? Arrowroot?
— Arroway, pani Prezydent. Wczoraj wieczorem przyjechala i ona, i doktor Valerian. Moze utkneli w korku.
— Doktor Arroway telefonowala z hotelu, pani Prezydent — ochoczo wlaczyl sie jakis gladki mlodzian. — Powiedziala, ze jej telefax odbiera akurat nowe dane, ktore chcialaby przywiezc na spotkanie. Prosila, zeby zaczac bez niej.
Michael Kitz az sie wychylil z szeregu. I w jego glosie i na twarzy pojawilo sie nieslychane zdumienie.
— Przekazuja nowe dane? W tej sprawie? Otwartym telefonem? Bez zabezpieczenia, w waszyngtonskim hotelu?
Odpowiedz der Heera zabrzmiala tak cicho, ze Kitz jeszcze bardziej musial sie wychylic.
— Mike, sadze, ze jej telefax jest wyposazony przynajmniej w kod handlowy. Pamietaj, ze wciaz jeszcze nie wydano zasad bezpieczenstwa w tej sprawie. Jestem przekonany, ze doktor Arroway dostosuje sie do nich, gdy tylko zostana okreslone.
— W porzadku, zaczynajmy — odezwala sie Prezydent. — To jest nieformalne spotkanie miedzyresortowe Narodowej Rady Bezpieczenstwa i czegos, co na razie nazwalismy Grupa do Specjalnych Zadan. Pragne z naciskiem podkreslic, ze cokolwiek zostanie powiedziane w tym pokoju, powtarzam, cokolwiek, nie powinno byc przedmiotem rozmow z nikim, kto w tej chwili nie jest z nami. Nie dotyczy to tylko Sekretarza Obrony oraz Wiceprezydenta, ktorzy przebywaja za granica. Wczoraj doktor der Heer krotko poinformowal wielu tu obecnych o nieslychanym programie telewizyjnym nadanym z gwiazdy Vega. Pogladem doktora der Heera, ktory podziela z innymi — powiodla wzrokiem wokol stolu — jest, ze uznac nalezy za przypadek obecnosc Adolfa Hitlera w pierwszym telewizyjnym programie, jaki dotarl do Vegi. Choc… jest to przypadek niemily. Zwrocilam sie juz do dyrektora Centralnej Agencji Wywiadowczej, by oszacowal wszelkie mozliwe konsekwencje tego faktu dla bezpieczenstwa narodowego. Na przyklad, czy w materiale, ktory nam tu sla, ktokolwiek do diabla to jest, zawieraja sie jakies bezposrednie grozby. Takze, czy groza nam klopoty w razie nadejscia kolejnej informacji, jesli ja przed nami zdekoduja inne kraje. Chwileczke, Marvin, chce zadac jeszcze jedno pytanie. Czy to wszystko ma zwiazek z latajacymi talerzami?
Dyrektor Centralnej Agencji Wywiadowczej — czlowiek w srednim wieku, stalowych okularach i wygladajacy na kogos, kto nie toleruje sprzeciwu, przedstawil krotkie sprawozdanie.
— UFO — powiedzial — czyli Niezidentyfikowane Obiekty Latajace, byly od dawna przedmiotem stalej troski dla CIA i Sil Powietrznych USA; zwlaszcza w latach piecdziesiatych i szescdziesiatych, gdy nasilily sie plotki, ze sa to obce rodzaje broni, ktorych celem jest siac zamieszanie i blokowac kanaly informacji. Kilka dosc dobrze sprawdzonych incydentow pozwolilo na stwierdzenie, ze byly to penetracje amerykanskiej przestrzeni powietrznej oraz loty zwiadowcze nad bazami wojskowymi USA, dokonywane przez wysoko wyspecjalizowane lotnictwo Zwiazku Radzieckiego lub Kuby. Takie przeloty sa popularnym sposobem sprawdzania potencjalnej gotowosci bojowej partnera i przyznac trzeba, ze USA rownie namietnie angazowalo sie w te dzialalnosc zwiadowcza, mogac sie zreszta pochwalic wieksza iloscia udanych prowokacji niz Sowieci. Bylo to utrzymywane w glebokiej tajemnicy. Kubanski MiG, ktory dokonal dwustumilowej penetracji w glab Doliny Missisipi, jeszcze nie zostal sklasyfikowany, gdy juz NORAD wykluczyl mozliwosc poinformowania o tym incydencie opinii publicznej. Sily Powietrzne USA stosowaly rutynowa procedure zaprzeczania, ze ktorekolwiek z ich obiektow lotniczych znajduja sie tam, gdzie jakoby widziano UFO, a takze bez zastosowania nacisku nie przyznalyby sie nigdy do nieuzasadnionych lotow zwiadowczych nad cudze terytoria, utwierdzajac tym sposobem publiczna mistyfikacje…
Dyrektor Personalny Sil Powietrznych nie zdawal sie zachwycony tymi rewelacjami, lecz nie powiedzial slowa.
— Wiekszosc UFO — kontynuowal dyrektor Agencji Wywiadowczej — to byly obiekty naturalne, uznane za nadnaturalne modele lotnicze, dlugie swiatla samochodow odbite od chmur, balony, ptaki, blyszczace owady, nawet planety i gwiazdy ogladane podczas szczegolnych warunkow atmosferycznych, to wszystko zglaszano jako UFO. Znacza tez ilosc doniesien nalezalo uznac za spreparowane albo wynikajace z patologicznych urojen. Odkad w latach czterdziestych ukuto termin „latajace talerze”, na calym swiecie zarejestrowano ponad milion doniesien o ich pojawieniu sie, choc wsrod nich ani jednego mogacego byc dowodem na wizyte istot spoza Ziemi. Jednak marzenia o takim wydarzeniu wyzwalaly emocje, pojawily sie grupki fanatykow i nieodpowiedzialne publikacje, a nawet naukowcy z uniwersytetow podsycajacy wiare w UFO, jako dowody zycia na innych planetach. Niektore doktryny mileniarystyczne dostrzegaja w gosciach z latajacych talerzy zbawicieli ludzkosci. W latach szescdziesiatych oficjalne badania prowadzone przez Sily Powietrzne i nazwane w jednym ze swych ostatnich wcielen Projektem Niebieskiej Ksiegi, zostaly zakonczone ze wzgledu na oczywistosc materialu. Resztka tamtego programu wegetuje wciaz w postaci wspolpracy Sil Powietrznych z CIA. Srodowisko naukowe doszlo do tak glebokiego przekonania, ze w sprawie UFO nic juz nie mozna dodac, ze kiedy Jimmy Carter znow zlecil NASA przeprowadzenie szerokich badan nad UFO, w sposob zgola dla siebie nietypowy, odrzucili prezydenckie zadanie.
— Za pozwoleniem! — wtracil od stolu ktorys z naukowcow, nie zorientowany w protokole spotkan na tym szczeblu. — Za to troche wiecej zmartwien UFO przysparza SETI, ktore jest powaznym programem…
— Jedna chwile — westchnela Prezydent — chcialabym sie dowiedziec, czy jest przy tym stole ktos, kto serio moze stwierdzic, ze UFO i sygnal z Vegi maja ze soba powiazanie.
Der Heer uwaznie obejrzal swe paznokcie. Nikt nie odezwal sie ani slowem.
— No tak, wiecznie to samo. A potem trzesidupki, ktore teraz ani pisna tak albo nie, beda sie przekrzykiwac „a nie mowilem?”. Marvin, mow dalej.
— W 1936 roku, pani Prezydent, bardzo slabym sygnalem telewizyjnym transmituje sie uroczystosc otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Berlinie dla garstki odbiorcow na tym terenie. Byla to proba podniesienia spolecznych nastrojow: jak sie rozwija i dominuje swiat technologia Trzeciej Rzeszy. Bylo przedtem pare transmisji, wszystkie o bardzo slabej mocy. Zreszta wyprzedzilismy Niemcow, Minister Handlu Herbert Hoover na krotko pokazal sie w telewizji w… dokladnie 27 kwietnia 1927 roku. Cokolwiek by powiedziec, dopiero sygnal z Niemiec opuszcza Ziemie i z predkoscia swiatla, dwadziescia siedem lat swietlnych pozniej, dociera do Vegi. Zatrzymuja ten sygnal na pare lat, kimkolwiek sa „oni”, i znacznie wzmocniony posylaja nam spowrotem. Zdumiewajaca jest ich zdolnosc odbioru takiego slabego sygnalu, a jeszcze bardziej, ze potrafili odeslac go na tak olbrzymim poziomie mocy. Mysle, ze warto by przyjrzec sie temu z punktu widzenia bezpieczenstwa. Srodowiska zwiazane z wywiadem chetnie dowiedzialyby sie tez, jak mozna wykryc taki slaby sygnal. Tamci na Vedze, ludzie czy ktokolwiek inny, sa bez watpienia bardziej od nas zaawansowani, moze o kilka dziesiecioleci, moze wiecej. Nie przekazali nam o sobie zadnych informacji z wyjatkiem tego, ze na pewnych czestotliwosciach sygnal nie wykazuje efektu Dopplera, ktory wynika z ruchu planety wokol Slonca. Ten poziom trudnosci zredukowali, aby ulatwic nam zadanie. Sa wiec… przyjazni. Innych danych o militarnym lub jakimkolwiek innym charakterze nie posiadamy. Wszystko, co nam powiedzieli, to tyle, ze sa niezli w radioastronomii, ze lubia liczby niepodzielne i moga nam odeslac nasz pierwszy telewizyjny program. Nie bedzie dla nas zagrozeniem, jesli tylko tyle dowiedza sie tez inne kraje. Pamietajmy, ze teleskopy w roznych miejscach Ziemi tez pewnie wciaz od nowa odbieraja ten trzyminutowy film z Hitlerem, ale tam jeszcze nie wiedza, jak te fale rozszyfrowac. Mozna jednak sadzic, ze wczesniej czy pozniej Rosjanie albo Niemcy wpadna na sposob z regulacja polaryzacji. Moje osobiste zdanie, pani Prezydent, jest takie, i ciekaw jestem, czy Departament Stanu sie zgodzi, ze lepiej teraz poinformowac swiat, niz potem maja nas oskarzac o chowanie sekretow. Jesli sytuacja utrzyma swa rownowage, bez wiekszego przechylu w te lub tamta strone, mozna pomyslec o jakims publicznym oswiadczeniu. A nawet puscic ten trzyminutowy film. W niemieckich materialach archiwalnych nie znalezlismy nic, co mowiloby o dokladnej wartosci tamtego programu. Moze zreszta cos w nim na Vedze zmienili, nim go wyslali z powrotem. Rozpoznajemy Hitlera, rowniez ta czesc olimpijskiego stadionu, ktora widzimy, zdaje sie dokladnie odpowiadac stanowi z 1936 roku. Ale czy Hitler wtedy rzeczywiscie usmiechal sie, czy na przyklad, drapal w nos, tego juz wiedziec nie bedziemy.
