мнению, согласно которому астрология непогрешима в своих суждениях, и [все] в вещах [этого мира] происходит по необходимости. И мы можем опровергнуть это [ложное] представление только исходя из их сочинений, приводя их собственные свидетельства, чтобы таким образом либо осудить заблуждающихся на основании их собственных слов, либо спасти их, признав оправданными и свободными [от обвинений], от ярости необразованной толпы. Итак, поскольку толпа приписывает [истинным математикам] заблуждение, согласно которому суждения астрономии обладают как бы безошибочностью и Божественной определенностью, пусть будут приведены [мнения] благороднейших философов, а именно Аристотеля, Авиценны, Птолемея, его комментатора Хали, Мессахала, Абу Машара, на которых в первую очередь ложится тяжесть этого обвинения. И общее представление о том, какого мнения об этом надо придерживаться с точки зрения философов, дает Птолемей в начале
Similiter Ptolemaeus in libro De dispositione sphaerae dicit, quod iudicationes astronomi de rebus inferioribus non sunt inventae ex scientia artificili, quare sunt fines earum necessariae, sed sunt ex eis quae sunt secundum plurimum. Et iterum dicit: 'Astronomi affirmaverunt illud non secundum viam artificialem, nec secundum ingenium determinatum, sed per convenientiam cadentem superrem propinquiorem'. Et tertio dicit, quod manifestum est quod illiid quod affirmant non est affirmatum nisi secundum rem plurimam, non secundum viam artificialem et non est res faciens illud necessarium'. Propter illud ergo cadet multotiens error in eis, ut affirmat. Et Ptolemaeus in primo capitulo Quadripartiti dicit: 'Huius autem tam excellentis artis occulta profunditas eiusque tam augusta et incomprehensibilis exercitatio, ut ab humano ingenio earn impossibile sit penitus amplecti, ex inefifabili subtilitate, eiusque admiranda quasi quadam divinitate videtur contingere. Longe enim ab humano sensu remota est, et corpoream transcendens naturam quasi ultra ho minem eminus transcenditur'. Et tertio capitulo dicit, quod ex nimia ipsius artis profunditate quicunque error incidit.
Равным образом, Птолемей в книге
Quapropter secundum Ptolemaeum, cui nunc temporis maxi me ascribitur ratio iudicandi, manifestum est quod astrologus non potest dare plenam certitudinem suorum iudiciorum, praecipue in singulis. Quod etiam non solum ex his liquidum est, sed ex aliis eius sermonibus, quibus licet innuat possibilitatem iudicandi de multis cum rationabili certitudine, tamen tantam difficultatem simplicity arti inesse pronuntiat, ut facile pateat ipsum penitus definire, quod non debet astronomus de sufficienti certitudine in singulis gloriari. ... Ex quibus verbis et consimilibus manifestum est, quod do intentione Ptolemaei non est quod astrologus det in particulari cer turn iudicium et sufficiens in singulis; sed in universali, et medium inter necessarium et impossibile, et non in omnibus potest deter mi natum dare iudicium. Propter quod Avicenna, qui opera Ptolemaei complevit, ut ipsemet recitat in prologo libri Sufficiaitiae, manife stat in decimo Metapbysicae, quod astrologus non potest certificarein omnibus nec debet, propter instabilitatem materiae generabilis et corruptibilis, quae non in omnibus semper oboedit virtuti coelesti, ut dicit Messehalae ponens exemplum de magnete, quia virtus eius non habet potestatem super ferrum nisi in debita distantia et in aliis conditionibus quae exiguntur ad attractionem fuerit adaptatum.
А потому согласно Птолемею (которому в первую очередь в настоящее время приписывают [указанное] мнение [о необходимости и полной достоверности суждений астрологии]), ясно, что астролог не может дать полной достоверности своим суждениям, особенно, если речь идет о единичных вещах. И это ясно не только из этого, но и из других его высказываний, в которых он, хотя и утверждает возможность суждения о многом с разумной достоверностью, но, тем не менее, безусловно провозглашает (и легко увидеть, что он сам это ясно установил), что [этому] искусству присущи такие сложности, что астроном не должен кичиться тем, что он обладает достаточной достоверностью [суждений] о единичном ... Из этих и сходных слов очевидно, что Птолемей считал, что астролог способен представить достоверное и достаточное суждение не о частном и единичном, но об общем, и то, что утверждается в этом суждении, является средним между необходимым и невозможным, и что астролог может представить определенное суждение не во всех случаях. Вследствие этого Авиценна, который дополнил труды Птолемея, как он сам говорит в прологе к книге
Et iterum sciunt, quod ordinatio divina potest omnia mutare se cundum sui voluntatem, et propter hoc adiungunt semper in suis sententiis in fine hoc verbum, quod 'sic erit, si Deus voluerit'. Caeterum ipsimet sciunt et testantur, quod anima rationalis potest multurn mutare et impedire de effectibus stellarum, ut de infirmitatibus, et de pestilentiis frigoris et caloris, et fame, et multis, secundum quod Ptolemaeus in Centilogio dicit et docet. Et Hali exponit ipsum; et Isaac in libro Ferbium evidenter ostendit; et Aristoteles in libro Secretorum confirmat et declarat hoc idem. Nam quando praeviderint haec mala, possunt praeparare remedia. Unde dicit Isaac, quod 'non accidit malum homini, nisi sit detentus ignorantia scientiae coelestis', et ponit exemplum in pestilentiis et in infirmitatibus et in voluntariis, in quibus haec scientia potest dare remedia, si complete sciretur. Ex his igitur manifestum est, quod philosophi non ponunt eventum rerum inevitabilem per coelestia in omnibus, nec infallibile iudicium in singulis, sed secundum possibilitatem huius scientiae, praecipue cum etiam addunt quod alia scientia, quae experimentalis vocatur, certius adhuc iudicat quam astronomia vulgata. Ita docet Ptolemaeus in libro De dispositione sphaerae, et patet de hac in se quentibus.
И, кроме того, [истинным математикам] известно, что Божественное определение может все изменить в соответствии с Божественной волей, а потому они всегда присовокупляют в конце своих высказываний следующие слова: «Так будет, если захочет Бог». Впрочем, они знают и доказывают, что разумная душа может многое изменять и препятствовать влиянию звезд (это касается голода, болезней, вызываемых жаром и холодом, и многого [другого]), как Птолемей говорит и учит в