faciens».

1839

Liber i, c. 2.

1840

De spiritu et litera, с. 26 (tom, x, f. 109): «Quid est enim aliud, justificati, quam justi facti, ab illo scilicet qui justificat impium, ut ex impio fiat Justus?» Retract., ii, 33: «Justificamur gratia Dei, hoc est justi efficimur».

1841

См. De gratia et libero arbitrio, c. 8 (§19), и многие другие места, где он приписывает fides, Caritas, omnia bona opera и vita aeterno действию незаслуженной Божьей благодати.

1842

Non lege atque doctrina insonante forinsecus, sed interna et occulta, mirabili ac ineffabili potestate operatur Deus in cordibus hominum non solum veras revelationes, sed bonas etiam voluntates». De grat. Christi, cap. 24 (x, f. 24).

1843

De corrept. et grat., cap. 2 (x, 751): «Inspiratio bonae voluntatis atque operis». Без этой благодати люди не могли бы «nullum prorsus sive cogitando, sive volendo et amando, sive agendo facere bonum». В других местах он называет ее действие «inspiratio dilectionis» и «caritatis». С. duas Epist. Pel., iv, и De gratia Christi, 39.

1844

«Nolentem praevenit, ut velit; volentem subsequitur, ne frustra velit». Enchir., c. 82.

1845

См. Retract., i, c. 23; De dono perseverantiae, c. 20, и De praedest., c. 2.

1846

«Erant tarnen et legis tempore homines Dei, non sub lege terrente, convincente, puniente, sed sub gratia delectante, sanante, liberante». De grat. Christi et de peccato origin., 1. ii, с. 25 (§29).

1847

De gestis Pelagii, §33 (x, 210); De pecc. orig., §28 (x, 265): «Non Dei gratia erit ullo modo, nisi gratuita fuerit omni modo». Во многих других местах он пишет: «gratia gratis datur»; «gratia praecedit bona opera»; «gratia praecedit merita»; «gratia indignis datur».

1848

De pecc. orig., §28 (x, 265): «Et ipsorum [prophetarum] corda eadem mundabantur mediators fide, et diffundebatur in eis Caritas per Spiritum Sanctum, qui ubi vult spirat, non merita sequens, sed etiam ipsa merita faciens».

1849

De gratia et libero arbitrio, cap. 22 (§44, tom. x, f. 742). Parvuli, говорит он, не имеют воли для принятия благодати, иногда даже со слезами сопротивляются крещению, «quod eis ad magnum impietatis peccatum imputaretur, si jam libero uterentur arbitrio: et tarnen haeret etiam in reluctantibus gratia, apertissime nullo bono merito praecedente, alioquin gratia jam non esset gratia». Далее он обращает внимание на тот факт, что иногда благодать нисходит на детей неверующих, в то время как многие дети верующих ее не получают.

1850

De grat. et lib. arbitrio, с. 6 (f. 726), где Августин делает вывод из таких мест, как Иак. 1:17; Ин. 3:27; Еф. 2:8: «Si ergo Dei dona sunt bona merita tua, non Deus coronal merita tua tamquam merita tua, sed tamquam dona sua».

Добавить отзыв
ВСЕ ОТЗЫВЫ О КНИГЕ В ОБРАНЕ

0

Вы можете отметить интересные вам фрагменты текста, которые будут доступны по уникальной ссылке в адресной строке браузера.

Отметить Добавить цитату