Een storm van zwaarden: Staal en sneeuw

durfde niet te kijken om erachter te komen.

‘Ik ben er niet zeker van of u het soort vrienden bent dat een wijs man er graag op na wil houden.’ Rous Bolten wenkte de jongen. ‘EIrnar, snijd een plak van het gebraad af voor onze gasten.’

Brienne werd het eerst bediend, maar maakte geen aanstalten om te eten. ‘Heer,’ zei ze. ‘Ser Jaime moet tegen vrouwe Catelyns dochters worden uitgewisseld. U moet ons vrijlaten, zodat we onze weg kunnen vervolgen.’

‘De raaf uit Stroomvliet maakte melding van een ontsnapping, niet van een uitwisseling. Als u deze gevangene hebt geholpen zich van zijn boeien te ontdoen bent u schuldig aan verraad, jonkvrouwe.’

De forse deerne rees op. ‘Ik dien vrouwe Stark.’

‘En ik de Koning in het Noorden. Of de Koning-die-het-Noorden-kwijt-is, zoals hij tegenwoordig door sommigen wordt genoemd. Hij heeft ser Jaime nooit aan de Lannisters willen terugverkopen.’

‘Ga zitten en eet, Brienne,’ drong Jaime aan toen Elmar een plak gebraad voor hem neerlegde, donker en bloederig. ‘Als Bolten van plan was ons te vermoorden zou hij niet met gevaar voor eigen ingewanden zijn kostbare pruimen aan ons verspillen.’ Hij staarde naar het vlees en realiseerde zich dat hij dat onmogelijk met een hand kon snijden. Ik ben nog minder waard dan een meid, dacht hij. Die geit heeft er een eerlijke ruil van gemaakt, al betwijfel ik of vrouwe Catelyn hem daarvoor zal bedanken als Cersei haar welpen in dezelfde toestand teruggeeft. Bij die gedachte trok hij een gezicht. Ik wed dat ik daar ook weer de schuld van krijg.

Rous Bolten sneed methodisch zijn vlees, en het bloed liep over zijn bord. ‘Jonkvrouwe Brienne, gaat u weer zitten als ik u zeg dat ik ser Jaime hoop door te sturen, precies zoals u en vrouwe Catelyn dat willen?’

‘Ik… u wilt ons verder sturen?’ De deerne klonk achterdochtig, maar ging wel zitten. ‘Dat is een goede zaak, heer.’

‘Inderdaad. Echter, heer Vargo heeft een klein… probleempje voor me gecreeerd.’ Hij richtte zijn fletse ogen op Jaime. ‘Weet u waarom Hoat uw hand heeft afgehakt?’

‘Omdat hij graag handen afhakt.’ Het linnen om Jaimes stomp was met bloed en wijn bespat. ‘Hij hakt ook graag voeten af. Ik heb niet de indruk dat hij daar een reden voor nodig heeft.’

‘Desondanks had hij er een. Hoat is sluwer dan hij lijkt. Niemand die zijn hersens niet een klein beetje bij elkaar heeft houdt het lang uit als aanvoerder van een compagnie als de Dappere Gezellen.’ Bolten spietste een homp vlees aan de punt van zijn dolk, stak die in zijn mond, kauwde nadenkend en slikte. ‘Heer Vargo heeft het huis Lannister de rug toegekeerd omdat ik hem Harrenhal aanbood, een beloning die duizendmaal zo groot was als wat hij van heer Tywin kon verwachten. Als vreemdeling in Westeros wist hij niet dat er een adder onder het gras school.’

‘De vloek van Harren de Zwarte?’ zei Jaime spottend.

‘De vloek van Tywin Lannister.’ Bolten stak zijn kelk uit en EImar vulde die zwijgend. ‘Onze geit had de Teerbeeks of de Reyns moeten raadplegen. Die hadden hem misschien gewaarschuwd hoe heer Tywin met verraders afrekent.’

‘Er zijn geen Teerbeeks of Reyns meer,’ zei Jaime.

‘Precies. Heer Vargo hoopte ongetwijfeld dat heer Stannis in Koningslanding zou zegevieren en hem van daaruit in het bezit van dit kasteel zou bevestigen uit dankbaarheid voor zijn kleine aandeel in de val van het huis Lannister.’ Hij grinnikte droog. ‘Hij weet ook weinig van Stannis Baratheon af, vrees ik. Het kan zijn dat die hem Harrenhal had gegeven voor zijn goede diensten… maar hij zou hem ook de strop hebben gegeven voor zijn misdaden.’

‘Een strop is barmhartiger dan wat hij van mijn vader zal krijgen.’

‘Dat is hij inmiddels ook gaan beseffen. Nu Stannis verslagen en Renling dood is kan alleen een overwinning van de Starks hem voor heer Tywins wraak behoeden, maar de kansen daarop worden gruwelijk klein.’

‘Koning Robb heeft al zijn veldslagen gewonnen,’ zei Brienne met aplomb. Ze bleef even hardnekkig trouw met woorden als met daden.

‘Alle veldslagen gewonnen, maar de Freys, de Karstarks, Winterfel en het Noorden verloren. Jammer dat de wolf zo jong is. Zestienjarige jongens denken altijd dat ze onsterfelijk en onoverwinnelijk zijn. Een oudere man zou zijn knie gebogen hebben, denk ik. Oorlog wordt altijd door vrede gevolgd en vrede gaat met begenadigingen gepaard… althans voor de Robb Starks. Niet voor lieden als Vargo Hoat.’ Bolten wierp hem een dun lachje toe. ‘Hij is door beide zijden gebruikt, maar geen van beiden zullen ze een traan om zijn verscheiden laten. De Dappere Gezellen hebben niet in de Slag op het Zwartewater gestreden, maar ze zijn er wel gestorven.’

‘Duidt u het mij euvel als ik daar niet om rouw?’

‘U hebt niet met onze zielige, ten dode gedoemde geit te doen? Ocherm… maar de goden vast wel… waarom hebben ze u anders in zijn handen laten vallen?’ Bolten kauwde nog een homp vlees weg. ‘Kar borg is kleiner en armzaliger dan Harrenhal, maar ligt een eind buiten het bereik van de leeuwenklauwen. Wanneer hij eenmaal met Alys Karstark getrouwd is kan Hoat echt heer Vargo zijn. Als hij wat goud van uw vader had kunnen incasseren, des te beter, maar hij zou u toch aan heer Rickard hebben uitgeleverd, ongeacht wat heer Tywin betaalde. Zijn prijs zou het meisje zijn, en een veilige haven.

Maar om u te verkopen moet hij u zien vast te houden, en het rivierengebied krioelt van de lieden die u wat graag zouden stelen. Hanscoe en Langhart zijn bij Schemerdel verslagen, maar het restant van hun krijgsmacht zwerft nog rond, terwijl de achterblijvers door de Berg worden afgeslacht. Ten zuiden en oosten van Stroomvliet sluipen duizend Karstarks rond om jacht op u te maken. Elders bevinden zich mannen van Darring zonder heer of wet, troepen wolven op vier poten en de vogelvrije benden van de Bliksemheer. Dondarrion zou u en de geit met genoegen samen aan een boom hangen.’ De heer van Fort Gruw sopte wat bloed op met een homp brood. ‘Heer Vargo’s enige hoop u veilig te bewaren was Harrenhal, maar hier zijn zijn Dappere Gezellen zwaar in de minderheid tegenover mijn eigen mannen en ser Aenys met zijn Freys. Hij was ongetwijfeld bang dat ik u bij ser Edmar in Stroomvliet zou terugbezorgen… of erger, u zou doorsturen naar uw vader.

Door u te verminken wilde hij uw zwaard als gevaarlijke factor uitschakelen, een afschrikwekkend bewijs hebben om aan uw vader op te sturen en uw waarde voor mij verminderen. Want hij dient mij, zoals ik koning Robb dien. Dus is zijn misdaad de mijne, of dat zal althans zo zijn in uw vaders ogen. En daarin schuilt mijn… kleine probleempje.’ Hij keek Jaime aan en zijn fletse ogen, afwachtend en kil, knipperden niet.

Ik snap het. ‘U wilt dat ik u van alle schuld vrijpleit. Dat ik tegen mijn vader zeg dat die stomp niet uw werk is.’ Jaime lachte. ‘Heer, stuur me naar Cersei en ik zing het mooiste liedje dat u maar wilt over uw zachte behandeling.’ Dat was het enige antwoord waarmee hij kon voorkomen dat Bolten hem aan de geit teruggaf. ‘Als ik een hand had zou ik het opschrijven. Hoe ik verminkt werd door de huurling die door mijn eigen vader naar Westeros was gehaald, en door de edele heer Bolten werd gered.’

‘Ik vertrouw u op uw woord, ser.’

Dat hoor ik niet vaak. ‘Hoe snel krijgen we toestemming om te vertrekken? En hoe dacht u mij langs al die wolven, bandieten en Karstarks te loodsen?’

‘U vertrekt als Qyborn u sterk genoeg acht, met een flink escorte van uitgelezen mannen onder aanvoering van mijn kapitein, Walten. Die wordt Staal poot genoemd. Een krijgsman wiens trouw onwankelbaar is. Walten zal u veilig en wel naar Koningslanding brengen.’

‘Vooropgesteld dat de dochters van vrouwe Catelyn ook veilig en wel worden afgeleverd,’ zei de deerne. ‘Heer, de bescherming van uw kapitein Walten is mij welkom, maar de verantwoordelijkheid voor de meisjes rust op mij.’

De heer van Fort Gruw wierp haar een ongeinteresseerde blik toe. ‘Over de meisjes hoeft u zich geen zorgen meer te maken, jonkvrouwe. Vrouwe Sansa is de echtgenote van de dwerg en alleen de goden kunnen hen nu nog scheiden.’

‘Zijn echtgenote?’ zei Brienne vol afkeer. ‘De Kobold? Maar… hij had ten overstaan van het voltallige hof en voor het aangezicht van goden en mensen gezworen…’

Wat is ze toch naief. Jaime was eerlijk gezegd bijna even verbaasd, maar hij wist het beter te verbergen. Sansa Stark, dat zou toch een glimlach op Tyrions gezicht moeten toveren. Hij wist nog hoe gelukkig zijn broertje was geweest met het dochtertje van de keuterboer… twee weken lang.

‘Wat de Kobold al dan niet heeft gezworen is nu nauwelijks meer van belang,’ zei heer Bolten. ‘En al helemaal niet voor u.’ De deerne keek bijna gekwetst. Misschien voelde ze ten langen leste de stalen kaken van de klem toen Rous Bolten zijn wachters wenkte. ‘Ser Jaime gaat verder naar Koningslanding. Van u heb ik niet gerept,