Een storm van zwaarden: Bloed en goud

fonkelden langs de zomen van haar wijde mouwen en slingerden langs haar keurs omlaag. In het spinnenweb dat haar gouden haar opbond, zaten grotere smaragden. De japon was diep uitgesneden en liet haar schouders en de aanzet van haar borsten bloot. Wat is ze mooi. Hij wilde niets liever dan haar in zijn armen nemen.

‘Cersei.’ Zachtjes sloot hij de deur. ‘Waarom ben je hier?’

‘Waar kan ik anders heen?’ Toen ze zich naar hem omkeerde, stonden er tranen in haar ogen. ‘Vader heeft duidelijk gemaakt dat ik in de raad niet langer gewenst ben. Jaime, wil jij niet met hem praten?’

Jaime deed zijn mantel af en hing hem aan een haak in de muur.

‘Ik praat dagelijks met heer Tywin.’

‘Moet je per se zo koppig zijn? Het enige wat hij wil…’

‘… is mij dwingen uit de Koningsgarde te treden, zodat hij me terug kan sturen naar de Rots van Casterling.’

‘Dat hoeft niet zo verschrikkelijk te zijn. Hij stuurt mij ook terug. Hij wil me uit de buurt hebben, zodat hij de vrije hand heeft met Tommen. Tommen is mijn zoon, niet die van hem!’

‘Tommen is de koning.’

‘Hij is een kind! Een bange kleine jongen die zijn broer op zijn eigen bruiloft heeft zien vermoorden. En nu vertellen ze hem dat hij moet trouwen. Het meisje is twee keer zo oud als hij en al twee keer weduwe!’

Hij liet zich in een stoel zakken en probeerde de pijn in zijn gekneusde spieren te negeren. ‘De Tyrels staan erop. Ik zie niet in wat er voor kwaad in schuilt. Sinds Myrcella naar Dorne is vertrokken, is Tommen heel eenzaam geweest. Hij heeft Marjolij en haar dames graag om zich heen. Laat ze toch trouwen.’

‘Jij bent zijn vader…’

‘Ik ben zijn verwekker. Hij noemt me geen vader, net zomin als Joffry dat ooit heeft gedaan. Je hebt me wel duizend keer gewaarschuwd dat ik geen ongepaste belangstelling voor ze mocht tonen.’

‘Om ze te beschermen! En jou ook. Wat voor indruk had het gemaakt als mijn broer bij de kinderen van de koning voor vader was gaan spelen? Zelfs Robert zou wantrouwig zijn geworden.’

‘Die is nu niet meer tot wantrouwen in staat.’ Van Roberts dood kreeg Jaime nog steeds een vieze smaak in zijn mond. Ik had degene moeten zijn die hem doodde, niet Cersei. ‘Had hij maar door mijn hand de dood gevonden.’ Toen ik de rechter nog had. ‘Als ik van het koningsmoorden een gewoonte had gemaakt, zoals hij graag zei, had ik jou voor het oog van de wereld tot vrouw kunnen nemen. Ik schaam me niet voor mijn liefde voor jou, alleen voor de dingen die ik heb gedaan om die te verbergen. Die jongen van Winterfel…’

‘Had ik soms gezegd dat je hem uit het raam moest gooien? Als je op jacht was gegaan, zoals ik je had gesmeekt, zou er niets gebeurd zijn. Maar nee, je moest me hebben, je kon niet wachten tot we weer in de stad terug waren.’

‘Ik had lang genoeg gewacht. Ik had er zo’n hekel aan om Robert elke nacht naar jouw bed te zien wankelen en me steeds weer af te vragen of hij vannacht misschien zou besluiten zijn rechten als echtgenoot op te eisen.’ Ineens herinnerde Jaime zich nog iets inzake Winterfel dat hem dwars had gezeten. ‘In Stroomvliet leek Catelyn Tulling ervan overtuigd dat ik een of andere boef had gestuurd om haar zoon de keel af te snijden. Dat ik die kerel een dolk had gegeven.’

‘O, dat,’ zei ze minachtend. ‘Daar heeft Tyrion me ook al naar gevraagd.’

‘Er was inderdaad een dolk. De littekens op de handen van vrouwe Catelyn waren echt genoeg, ze heeft ze laten zien. Heb jij…’

‘Doe niet zo idioot.’ Cersei sloot het raam. ‘Ja, ik hoopte dat de jongen zou sterven. Jij ook. Zelfs Robert dacht dat dat maar het beste zou zijn. “We maken onze paarden af als ze een been breken en onze honden als ze blind worden, maar we zijn te zwak om een verminkt kind die genade te schenken,” zei hij tegen me. Hij was zelf blind toen hij dat zei, blind van de drank.’

Robert? Jaime had lang genoeg over de koning gewaakt om te weten dat Robert Baratheon in een dronken bui dingen kon zeggen die hij de dag daarop woedend ontkende. ‘Waren jullie alleen toen Robert dat zei?’

‘Je denkt toch hopelijk niet dat hij het tegen Eddard Stark heeft gezegd? Natuurlijk waren we alleen. Wij en de kinderen.’ Cersei deed haar haarnet af en hing het over een bedstijl. Toen schudde ze haar gouden krullen uit. ‘Misschien is die man met de dolk door Myrcella gestuurd, wie weet?’

Het was spottend bedoeld, maar Jaime begreep onmiddellijk dat ze tot de kern van de zaak was doorgedrongen. ‘Niet Myrcella. Joffry.’

Cersei fronste haar wenkbrauwen. ‘Joffry mocht Robb Stark niet, maar dat jongere broertje zei hem volstrekt niets. Hij was zelf nog een kind.’

‘Een kind dat smachtte naar een aai over zijn bol van die zuiplap die jij zijn vader noemde.’ Hij kreeg een onaangename inval.

‘Die dolk heeft Tyrion bijna het leven gekost. Als hij wist dat Joffry achter die affaire stak, is dat misschien de reden dat…’

‘De reden kan me geen zier schelen,’ zei Cersei. ‘Die mag hij meenemen naar de hel. Als je Joff had zien sterven… hij vocht, Jaime, hij vocht voor iedere ademtocht, maar het was of een kwaadaardige geest hem de keel afkneep. De doodsangst in zijn blik… toen hij klein was rende hij altijd naar mij toe als hij bang was of pijn had, en dan beschermde ik hem. Maar die avond kon ik niets doen. Tyrion heeft hem vermoord waar ik bij was, en ik kon niets doen.’ Cersei zonk voor zijn stoel op haar knieen en nam zijn goede hand in haar beide handen. ‘Joff is dood, en Myrcella is in Dorne. Ik heb alleen Tommen nog. Je mag niet toelaten dat vader hem me afneemt. Jaime, alsjeblieft.’

‘Heer Tywin heeft mij niet om goedkeuring gevraagd. Ik kan wel met hem praten, maar hij zal niet luisteren…’

‘Dat doet hij wel als je uittreedt uit de Koningsgarde.’

‘Ik treed niet uit.’

Zijn zuster vocht tegen haar tranen. ‘Jaime, jij bent mijn stralende ridder. Je kunt me niet in de steek laten nu ik je het hardst nodig heb! Hij steelt mijn zoon, hij stuurt me weg… en als jij hem niet tegenhoudt, zal vader me dwingen om te hertrouwen!’

Jaime had niet verrast moeten zijn, maar hij was het wel. Die woorden troffen hem harder dan alle klappen van ser Addam Marbrand. ‘Met wie?’

‘Doet dat ertoe? Een of andere heer. Iemand die vader nodig meent te hebbben. Ik wil geen andere echtgenoot. Jij bent de enige man die ik ooit nog in mijn bed wil.’

‘Zeg dat dan tegen hem!’

Ze trok haar handen weg. ‘Alweer die waanzin. Wil je dat we uit elkaar gehaald worden, zoals moeder deed, die keer dat ze ons betrapte toen we aan het spelen waren? Tommen zou de troon verliezen, Myrcella haar huwelijk… ik wil je vrouw zijn, we horen bij elkaar, maar het kan niet, Jaime. We zijn broer en zuster.’

‘De Targaryens…’

‘Wij zijn geen Targaryens!’

‘Stil,’ zei hij smalend. ‘Als je zo schreeuwt maak je mijn gezworen broeders nog wakker. En dat kunnen we niet hebben, he? De mensen zouden er eens achter kunnen komen dat je mij hebt opgezocht.’

‘Jaime,’ snikte ze, ‘dacht je dat ik het niet net zo graag wilde als jij? Het maakt niet uit aan wie ze me uithuwelijken, ik wil jou naast me, ik wil jou in mijn bed, ik wil jou in me hebben. Er is niets veranderd tussen ons. Ik zal het bewijzen.’ Ze schoof zijn tuniek omhoog en begon met de rijgsnoeren van zijn hozen te prutsen. Jaime merkte dat hij reageerde. ‘Nee,’ zei hij, ‘niet hier.’ Ze hadden het nog nooit in de Witte Zwaardtoren gedaan, laat staan in de vertrekken van de bevelhebber. ‘Cersei, dit is niet de juiste plaats.’

‘Je hebt me in de sept genomen. Dit is niet anders.’ Ze trok zijn lid te voorschijn en boog haar hoofd eroverheen.

Met de stomp van zijn rechterhand duwde Jaime haar weg. ‘Nee. Niet hier, zei ik.’ Hij dwong zichzelf om op te staan. Even las hij verwarring in haar heidergroene ogen, en ook vrees. Toen kwam er woede voor in de plaats. Cersei vermande zich, stond op en streek haar rokken recht. ‘Hebben ze daar in Harrenhal je hand afgehakt of je manlijkheid?’ Toen ze haar hoofd schudde, zwierden haar krullen om haar naakte witte schouders. ‘Ik ben een idioot, dat ik hierheen gekomen ben. Je had de moed niet eens om Joffry te wreken, waarom dacht ik dan dat je Tommen zou beschermen? Zeg eens, als de Kobold alle drie je kinderen had