korytarz przylegajacy do kuchni. Rozpoznala glos matki Joan. Siedziala teraz z innymi paniami i Ellie slyszala, ze placze.
– Zdziwilam sie, ze Andrea wychodzi tak wczesnie. Bylo ciemno i przyszlo mi na mysl, zeby odwiezc ja do domu. Gdybym tylko…
Potem dziewczynka uslyszala, jak pani Lewis mowi:
– Gdyby tylko Ellie powiedziala im, ze Andrea chodzi do tego garazu, ktory dzieciaki nazywaja „kryjowka”, Ted moglby zjawic sie tam na czas.
– Gdyby tylko Ellie…
Ellie weszla po schodach, starajac sie isc tak cicho, zeby jej nie uslyszaly. Walizka babci lezala na jej lozku. To bylo dziwne. Czy babcia nie bedzie spac w pokoju Andrei? Jest teraz pusty.
A moze jej pozwola spac w tamtym pokoju. Wtedy, gdyby obudzila sie w nocy, moglaby udawac, ze Andrea zaraz wroci.
Drzwi do pokoju siostry byly zamkniete. Otworzyla je tak cicho, jak zawsze robila to w sobotnie poranki, kiedy chciala sprawdzic, czy Andrea jeszcze spi.
Tata stal przy biurku Andrei. W rekach trzymal oprawiona fotografie. Ellie wiedziala, ze to fotografia malenkiej Andrei, ta w srebrnej ramce z wygrawerowanym na gorze napisem „Coreczka tatusia”.
Przygladala sie, jak tata unosi wieczko pozytywki. Byl to kolejny prezent, ktory kupil zaraz po narodzinach Andrei. Tata zartowal, ze jako dziecko nie chciala spac, nakrecal wiec pozytywke i tanczyl wraz z Andrea po pokoju, nucac cicho slowa piosenki, dopoki nie usnela.
Ellie spytala, czy robil tak rowniez z nia, a mama powiedziala, ze nie, poniewaz zawsze dobrze sypiala. Od dnia, kiedy sie urodzila, nie bylo z tym zadnych klopotow.
W pokoju zabrzmiala muzyka i przez glowe Ellie przebiegly slowa piosenki: „…Jestes mala coreczka tatusia, jedyna i ukochana… Jestes swiatecznym duszkiem, gwiazdka na choince… I jestes mala coreczka tatusia”.
Kiedy tak patrzyla, tata usiadl na krawedzi lozka Andrei i rozplakal sie nagle.
Ellie wycofala sie z pokoju, zamykajac drzwi tak samo cicho, jak je otworzyla.
CZESC DRUGA
6
Moja siostra, Andrea, zostala zamordowana prawie dwadziescia trzy lata temu, ale wciaz mam wrazenie, jakby to bylo wczoraj. Rob Westerfield zostal aresztowany dwa dni po pogrzebie i oskarzony o morderstwo pierwszego stopnia. Niemal wylacznie na podstawie uzyskanych ode mnie informacji policja uzyskala nakaz przeszukania domu Westerfieldow i samochodu Roba. Znaleziono rzeczy, ktore mial na sobie tamtego wieczoru, kiedy pozbawil ja zycia, i chociaz starannie je wypral, w policyjnym laboratorium odkryto slady krwi. W bagazniku samochodu znajdowala sie lyzka do opon, ktora posluzyla jako narzedzie zbrodni. Tez zostala umyta, lecz przywarlo do niej malenkie pasemko wlosow Andrei.
Rob oswiadczyl, ze tego wieczoru, kiedy Andrea zostala zamordowana, poszedl do kina. Na parkingu przed kinem nie bylo miejsca, zostawil wiec samochod na pobliskiej stacji obslugi. Zeznal, ze pompy byly nieczynne, zastal jednak Pauliego Stroebela pracujacego w zamknietym garazu. Zajrzal do srodka i powiedzial Pauliemu, ze zostawia samochod i odbierze go po filmie.
Utrzymywal, ze kiedy ogladal film, Paulie Stroebel musial pojechac do kryjowki jego samochodem, zabic Andree, a nastepnie odprowadzic samochod z powrotem na stacje. Rob zeznal, ze zostawial samochod na stacji przynajmniej kilka razy, by dokonac drobnych napraw, i przy ktorejs z tych okazji Paulie mogl dorobic dodatkowe kluczyki.
Probowal wyjasnic obecnosc krwi na swoim ubraniu i na podeszwach butow, twierdzac, ze Andrea blagala go, aby spotkal sie z nia w kryjowce. Podobno zameczala go telefonami i dzwonila do niego podczas kolacji tego wieczoru, kiedy zginela. Powiedziala mu, ze zamierza isc na tance z Pauliem Stroebelem i nie chce, zeby byl na nia zly.
– Nie obchodzilo mnie, z kim pojdzie – zeznal Rob podczas procesu. – Byla jeszcze dzieckiem i przyczepila sie do mnie. Chodzila za mna wszedzie. Wloczylem sie po miescie, a ona spacerowala obok. Szedlem na kregle i nagle okazywalo sie, ze gra na sasiednim torze. Przylapalem ja i jej kolezanki w garazu mojej babci na paleniu papierosow. Chcialem byc mily, wiec powiedzialem jej, ze nic sie nie stalo. Ciagle mnie blagala, zebym zabral ja na przejazdzke samochodem. Bez przerwy do mnie wydzwaniala.
Wytlumaczyl tez, dlaczego pojechal tamtego wieczoru do kryjowki.
– Wyszedlem z kina – opowiadal – i zaczalem jechac do domu. A potem zaniepokoilem sie o nia. Chociaz mowilem jej, ze nie zamierzam sie z nia spotykac, powiedziala, ze i tak bedzie na mnie czekac. Pomyslalem, ze lepiej tam zajrze i dopilnuje, aby poszla do domu, zanim jej ojciec sie wscieknie. Zarowka w garazu sie przepalila, wiec po omacku obszedlem furgonetke. To wlasnie tam Andrea i jej kolezanki siadywaly na kocach i palily papierosy. Poczulem pod stopami koc. Zobaczylem, ze ktos pod nim lezy, i pomyslalem, ze to Andrea, ktora czekala na mnie i zasnela. Uklaklem i wyczulem palcami krew na jej twarzy. Ucieklem.
Zapytano go, dlaczego uciekl.
– Poniewaz balem sie, ze ktos moglby pomyslec, ze ja to zrobilem.
– A co pan pomyslal?
– Nie wiem. Balem sie. Ale kiedy odkrylem, ze na lyzce do opon w moim bagazniku jest krew, bylem pewien, ze to Paulie ja zabil.
Byl bardzo zreczny i dobrze przygotowal swoje zeznanie. Mial mila powierzchownosc i zrobil pozytywne wrazenie. Lecz ja stalam sie nemezis Roba Westerfielda. Pamietam, jak siedzialam na miejscu dla swiadkow i odpowiadalam na pytania, ktore zadawal prokurator.
– Ellie, czy Andrea telefonowala do Roba Westerfielda, zanim wyszla odrabiac lekcje z Joan?
– Tak.
– A czy zdarzalo sie, ze on do niej telefonowal?
– Czasami, ale jesli odebral tata albo mama, zawsze odkladal sluchawke. Chcial, zeby Andrea dzwonila do niego, poniewaz mial telefon w swoim pokoju.
– Czy byl jakis szczegolny powod, dla ktorego twoja siostra zatelefonowala do niego tego wieczoru, kiedy zginela?
– Tak.
– Czy slyszalas rozmowe?
– Tylko kawalek. Weszlam do jej pokoju. Prawie plakala. Tlumaczyla Robowi, dlaczego idzie z Pauliem na tance, ze musi to zrobic. Nie chciala, zeby Paulie doniosl tacie, ze czasami spotyka sie z Robem w kryjowce.
– I co bylo potem?
– Wyjasnila Robowi, ze idzie do Joan odrabiac lekcje, a on powiedzial, zeby spotkala sie z nim w kryjowce.
– Czy slyszalas, jak to proponowal?
– Nie, ale slyszalam, jak ona mowi: „Postaram sie, Rob”, a kiedy odlozyla sluchawke, powiedziala: „Rob chce, zebym wyszla od Joan wczesniej i spotkala sie z nim w kryjowce. Jest na mnie wsciekly. Powiedzial, ze nie wolno mi umawiac sie z nikim innym”.
– Andrea ci to powiedziala?
– Tak.
– I co stalo sie potem?
I wtedy, na miejscu dla swiadkow, zdradzilam ostatni sekret mojej siostry i zlamalam najswietsza obietnice,
