jestem pewien, ze nie bedziesz miala powodu do narzekan, obiecuje.
Czy jego pocalunki zawsze beda wywolywaly ten dziwny dreszcz na jej plecach? Zastanawiala sie nad tym przez chwile, majac nadzieje, ze tak wlasnie bedzie. Kiedy wzial jej dlon w swoja wielka lape i powiodl ja do ogrodu, nagle zdrowy rozsadek gdzies zniknal. Przez chwile nic nie mowili, bo tez nie bylo potrzeby mowienia. Wrzesniowy dzien byl cieply i sloneczny. Tuz nad laka pelna stokrotek unioslo sie stado dzikich gesi, dzwigajac jakby z wysilkiem pekate brzuszki.
– Kiedy udasz sie na dwor? – zapytala Arabella, przerywajac cisze.
– Dopiero w ostatni dzien lata. Jemmie i krolowa bardzo chca cie poznac, wiec zabieram cie ze soba. Teraz mamy najlepszy czas na polowanie, a brat nie potrzebuje mnie na dworze.
– Podobno twoj brat nie jest lubiany wsrod szlachty. Dlaczego? Ty darzysz go wielkim uczuciem, a nie byloby tak, gdyby krol Jerzy nie byl dobrym czlowiekiem.
Hrabia westchnal.
– Jemmie jest czlowiekiem milujacym pokoj, a czasy sa takie, ze wszyscy chca wojny. On nienawidzi przemocy i sztuk wojennych. Darowaliby mu, gdyby przynajmniej siedzial dobrze w siodle, ale on nie jezdzi konno. Prawde mowiac, boi sie koni. Jest podobny do swojej matki, Marii Guelgres, ktora byla siostrzenica ksiecia Burgundii, Filipa Dobrego. Wychowala sie na dworze burgundzkim, byla dama o wielkim intelekcie i pobozna. Jemmie ma po niej ciemna skore, ciemne oczy i wlosy i, mimo iz jest przystojnym mezczyzna, wyglada na obcokrajowca, co dla wielu jest niewybaczalne. Ma dwoch mlodszych braci, Aleksandra, ksiecia Albany, i Jana, hrabiego Mar. Obaj sa podobni do rodu Stewartow z wygladu i zamilowania. Obaj, jako typowi Szkoci, byli skorzy do walki. Postawiono im zarzut zdrady. Albany chcial przejac tron. Skonczylo sie na tym, ze Mar zginal w wiezieniu, a Albany uciekl do Francji. Krol francuski ozenil go z arystokratka, a wtedy Albany wyjechal do Anglii. Wasz krol Edward bardzo chetnie wtracal sie do spraw Szkocji. Publicznie oglosil brata Jemmiego krolem Aleksandrem IV i wysial brata, ksiecia Ryszarda, do walki ze Szkotami.
– Wtedy zginal moj ojciec – powiedzial Arabella. – Nigdy nie rozumialam, dlaczego go wezwano. Obie z matka blagalysmy go, by nie jechal. Ojciec powiedzial, ze to nie sa zwykle potyczki przygraniczne, bo zaangazowal sie w to krol Edward. Powiedzial, ze wladca szkocki nie da sie tak latwo wyrzucic z kraju przez brata i ze Edward wyslal wojsko tylko po to, by zaszkodzic Szkocji, z ktora byl wtedy w zlych stosunkach.
– Tak, to prawda – rzekl hrabia. – Jemmie pomaszerowal z wojskiem na poludnie, by stawic czolo bratu. Niestety, zabral ze soba grupe swoich przyjaciol, w ktorej nikt nie byl strategiem wojennym. Robert Cochrane, ktory zaprojektowal sale rycerska w zamku Stirling, byl ulubiencem mego brata. Jemmie uczynil go dowodca artylerii, pomijajac przy tym wielu bardziej zasluzonych ludzi. Cochrane byl nadetym glupcem. Stalismy obozem w Launder, kiedy hrabia Angus i jego poplecznicy schwytali Cochrane’a i powiesili go na moscie. Wiesci o tym dotarly do Jemmiego, ktory od razu na nich ruszyl. Angus schwytal krola, zmusil go do ogladania egzekucji jego przyjaciol i ruszyl z nim do Edynburga, by oddac go ksieciu Albany. Nie wiedzial, ze gdy ten przyjal imie Aleksander IV, przysiagl wiernosc angielskiemu krolowi.
– Byles wtedy z bratem i nie pomogles mu?
– Owszem. Kiedy przyrodni brat Aleksander wyjechal do Anglii, wyslalem jednego z moich ludzi z jego druzyna. Kiedy Angus wiozl Jemmiego do Edynburga jako wieznia, ja jechalem, by spotkac sie na granicy z moim czlowiekiem, ktory wykradl dokumenty swiadczace o zdradzie ksiecia Albany.
Angus, ktory jest mimo wszystko poczciwym czlowiekiem, byl oburzony, ze Aleksander Stewart zdradzil wlasny kraj, by otrzymac tron. Tak wiec Jemmie pozostal krolem, a ksiaze Ryszard powrocil do Anglii. Albany pogodzil sie z bratem. Jedyna bitwa, ktora wygral w tej wojnie, to Berwick.
– Tam wlasnie zginal moj ojciec – powiedziala cicho Arabella. – A gdzie jest teraz ksiaze Albany, panie?
– Nie zyje. Jemmie probowal kupic sobie jego lojalnosc, czyniac go porucznikiem swojej choragwi, ale odkryl, ze juz nastepnego roku Albany uknul nowa intryge. Kiedy Aleksander uciekl do Anglii, dowiedzial sie, ze jego poplecznik krol Edward nie zyje. Ryszard zostal nowym krolem, ale nie przyjal Aleksandra. Tak wiec brat ruszyl do Francji i w zeszlym roku najechal Szkocje u boku ksiecia Douglasa. Zostali pokonani pod Lochmaben. Douglas zostal zlapany, a Albany uciekl z powrotem do Francji, gdzie zginal wiosna w zamieszkach.
– Wiec teraz nikt nie zagraza krolowi.
– Krol zawsze bedzie mial wrogow. Wiekszosc z nich obwinia sie za zbytnia wyrywnosc do wojny, a mojego brata za brak do niej checi, za to, ze z calych sil stara sie utrzymac pokoj miedzy Anglia i Szkocja. Szlachta go nie rozumie. Mimo iz swiat wokol nich sie zmienia, oni nie chca zmienic swoich zwyczajow.
– Widac od razu, ze kochasz krola Jerzego – zauwazyla Arabella. – Jestescie choc troche do siebie podobni? Chyba tak, skoro tak dobrze go rozumiesz.
Tavis Stewart rozesmial sie.
– Kocham Jemmiego od dziecka. Jak juz ci mowilem, jego matka byla wielce uprzejma dla mojej, mimo trudnej sytuacji, w jakiej sie znalazla. Moj ojciec zginal, kiedy mialem trzy lata, ale krolowa Maria nigdy nie zapomniala, ze jestem jego synem. Jemmie mial wtedy dziewiec lat. Maria przywiozla go wtedy do obozu wojska, by zagrzac zolnierzy do walki w imie pamieci krola Jerzego II. Udalo jej sie, bo szkockie wojsko rozgromilo wtedy angielskie pod Roxburgh. Kilka dni pozniej mego brata koronowano w opactwie Kelso. Jemmie byt wtedy jeszcze dzieckiem, a krol w takim wieku jest niebezpieczny, bo zawsze znajdzie sie wielu chetnych, by zostac regentem. Wasz krol Edward porozumial sie z ksieciem Douglasem i lordem Islesem, obiecujac, ze podzieli miedzy nich rzady Szkocja. Chcieli, by Szkocja stala sie wasalem Anglii. Rzad mego brata uniemozliwil jednak taki podzial, podpisujac pokoj z Anglia w zamian za wplywy w Lancaster. Od tej pory miedzy naszymi krajami panowal pokoj. Kiedy Jemmie skonczyl dwanascie lat, zmarla jego matka. To byla wielka strata dla niego i dla Szkocji. Jego doradca stal sie wtedy biskup Kennedy. On, tak jak matka Jemmiego, byl wierny krolowi, ale zmarl dwa lata po krolowej. Mialem wtedy zaledwie osiem lat. Pamietam, jak matka i ojczym rozmawiali wtedy o niebezpieczenstwach, jakie wiaza sie z tym wydarzeniem, bo Jemmie mial zaledwie czternasty rok.
– Obawiali sie, ze moglbys stracic Dunmor?
– Nie, chyba nie. Dunmor zawsze byl twierdza rodu Stewartow, a Ian Fleming objal w niej wladanie w moim imieniu. Obawiali sie chyba wojny domowej, ktora moglaby zachecic Anglikow do najazdu i zlamania traktatu pokojowego. Ale, szczesliwie, rod Boydow wszystkim sie zajal. Zabrali mlodego krola z Linlithgow i przywiezli do Edynburga. Sir Aleksander Boyd byl doradca wojskowym Jemmiego i dowodca obrony zamku, gdzie umieszczono mego brata. Nawet teraz Jemmie nienawidzi tego miejsca! Lord Boyd z Kilmarnock poslal wiadomosc do mego ojczyma, ze mam przyjechac do Edynburga, by dotrzymac bratu towarzystwa. Boydowie mieli wtedy wielka wladze i nie mozna bylo im odmowic. Lord Boyd ozenil swego syna z siostra Jemmiego, ksiezniczka Mary. Ja spedzilem z bratem kilka lat. Kiedy ozenili mego brata z ksiezniczka Margaret, ten wyslal mnie do domu, twierdzac, ze musi pozbyc sie Boydow i zaczac wladac we wlasnym imieniu. Bylem na niego zly. Chcialem mu pomoc walczyc z Boydami, ale on mi zabronil. „Dotrzymywales mi towarzystwa, chlopcze, przez ostatnich kilka lat” – powiedzial wtedy. „Byles dobrym kompanem, ale jestes jeszcze dzieckiem. Nigdy bym sobie nie darowal, gdyby w tej zawierusze cos ci sie stalo”. Pojechalem wiec do Dunmor ze wspomnieniami o bracie, ktory mial zlote serce i nauczyl mnie, ze nie trzeba byc bezwzglednym, by czuc sie prawdziwym mezczyzna. Wrocilem bogatszy, bo nauczylem sie cenic muzyke i sztuke. Jemmie potrafil docenic ich piekno, a nigdy przez to nie byl mniej meski.
– A co stalo sie z Boydami? – dopytywala sie zaciekawiona Arabella.
– Sir Aleksander zostal sciety, a lord Boyd uciekl ze Szkocji i razem z synem zyje na wygnaniu. Niemadrze uczynili, przejmujac wladze od krola w tak mlodym wieku; za taki wystepek zawsze trzeba zaplacic i w koncu zaplacili.
– Wiec twoj brat zyje odtad szczesliwie? – ucieszyla sie Arabella.
– Dziewczyno – rzeki hrabia, sadzajac ja przed soba na niewielkim murku. – Poki Stewartowie sa krolami Szkotow, zaden z nich nie bedzie nigdy szczesliwy. Najwieksza miloscia mego brata, zaraz po jego dzieciach, sa muzyka i architektura. Zna sie na malarstwie, a nawet zamowil portrety swoje i krolowej Marii u mistrza Hugona van der Goesa. Kolekcjonuje partytury i zacheca poetow do tworzenia. Cudowna poezja, ktora ostatnio powstaje w Szkocji, jest wynikiem patronatu Jemmiego. Moznowladcy bywajacy na dworze nie rozumieja jego zainteresowan. Wola go raczej nie lubic, niz probowac zrozumiec. Od kiedy Cochrane i jego grupa zostali powieszeni, Jemmie nie nadaje tytulow zadnemu ze swoich przyjaciol. Ostatnio pozostaje w pewnej zazylosci z Janem Ramsayem z Balmain.
– A co krolowa sadzi o tym wszystkim? – zaciekawila sie Arabella, bo slyszala, ze malzenstwo szkockiego monarchy nie jest wcale szczesliwe.
