як нагавіцы да наркамана,і множыліся каменныя глыбы,і дым падаў снегам,і бог ставіў рэчы,якіх не было.А потымА потым ён не памёр,проста скончылася віза,а лыжка сама залезла ў кішэню,быццам палец святога.Так, на памяць.* * *дождж за акномабгрызае нечыя косткіпускае слінкі да зямліа пасля шчанюкомліжа рукіцягне за ланцугтыркаецца мордай у кратавіныразганяе мінакоўі яшчэ добрую гадзінугуляецца з уласным адлюстраваннемі бурбалкамі ў лужынахкінуўшы мяне самотна стаяцьля дзвярэй пад’ездаз грымасай здзіўленняі змоклай торбай у руцэ* * *хаджу па вуліцахі шукаю вяснуа знаходжу толькізялёных вусеняў трамваяўшто едуць у Вяснянкуусё так няшчыльнаа пасля скажуць:харошая была пaрапроста начыталісяаднолькавых кніжака сваёй не напісалі* * *Вільня-Вільня,а ты такая,што мае звілінысамі ператвараюццаў твае тонкія вуліцы.* * *а ў Галандыі… а ў Галандыі харашотам алычовае марозіва і дождж прайшоўтам можна гуляць басанож удваіх да ранкуабо разгадваць пад ліхтаром крыжаванкутам можна карміць галубоў і паіць галубыхтам можна смяяцца і біць гапату пад дыха ў Галандыі… так, там так харашо!колькі ўсяго ўбачыш, зайшоўшы ў кафэ-шоп!..Верш пра камбайнЯ — машынапа вытворчасці метафар
