Hij maakte zijn zin niet af. Malko keek door het raam naar de grijze lucht. Het begon hem duidelijk te worden waarom de CIA hem had weggerukt uit zijn heerlijke kasteel in Liezen en bij zijn verloofde, de prachtige Alexandra vandaan. Opnieuw werd hij opgezadeld met een onmogelijke opdracht. ‘Hebt u al ontdekt wie het gif heeft toegediend?’ vroeg hij. ‘Misschien kan ik daar beginnen.’
‘Zeker,’ beaamde Donald Redstone, terwijl hij opstond. ‘We praten er tijdens de lunch verder over.’
3
Het Pervak beweerde een van de meest authentieke Oekraiense restaurants te zijn. Met de grote, geschilderde houten standbeelden, de schommelbanken die aan het plafond hingen en de overal verspreid staande barokke voorwerpen, had het veel weg van een theaterdecor. Donald Redstone en Malko hadden plaatsgenomen aan een tafeltje aan de zijkant op het overdekte terras. Na wat nipjes aan zijn wodka, stelde Malko opnieuw de vraag die hij al in het kantoor van de Amerikaan had gesteld: ‘U weet dus wie Viktor Joesjtsjenko heeft vergiftigd?’
‘Zeker,’ beaamde Donald Redstone. ‘Zoals ik al zei, heeft Vladimir Satsyuk, bij wie het diner had plaatsgevonden, meteen nadat was bevestigd dat Viktor Joesjtsjenko was vergiftigd tegen iedereen die het maar horen wilde gezworen dat hij er niets mee te maken had en dat zijn personeel al jaren voor hem werkte. En als hij de kandidaat van de oranjerevolutie toch had willen vergiftigen, zou hij niet zo dom zijn geweest het bij hem thuis te doen.’
‘Dat klinkt logisch,’ stemde Malko in, terwijl hij met een wantrouwige blik de schamele salade bekeek die zojuist voor hem was neergezet; Oekraine had de grauwe deken van socialisme nog niet helemaal van zich afgeschud…
Donald Redstone nam een slok van zijn Defender en zei: ‘Logisch, maar het is niet waar. Allereerst zijn we de gangen van Viktor Joesjtsjenko nagegaan op de dag waarop hij is vergiftigd, en met name zijn maaltijden. Daarvoor heb ik de hulp ingeroepen van Evgueni Tsjervanienko, het hoofd van de beveiliging. Hij vertelde dat Joesjtsjenko nooit ontbijt of luncht. Op 5 september heeft Tsjervanienko hem de hele dag geen seconde uit het oog verloren. Aan het einde van de dag heeft hij enkele militanten ontmoet en zakoeski’s met hen gegeten, die hij zelf van een gemeenschappelijke schaal heeft gepakt. Toen hij Tsjervanienko achterliet om in de datsja van Satsyuk te gaan eten, was hij kerngezond. Toen hij laat van het diner terugkwam, rond twee uur ’s nachts, vond zijn vrouw zijn adem al zo raar ruiken, naar iets chemisch.’
‘Dat klinkt inderdaad verontrustend,’ gaf Malko toe, en hij bekeek met een argwanende blik het piepkleine stukje gekookte vis dat zojuist in een koperen stoofpannetje voor hem was neergezet.
‘En dat is nog niet alles,’ vervolgde de Amerikaan. ‘Evgueni Tsjervanienko heeft zelf ook onderzoek gedaan en hij heeft iets ontdekt waar Satsyuk het niet over heeft gehad. Die maakt regelmatig gebruik van de diensten van een ober uit een Mister Snack die tegenover het kantoor van de SBU aan de Volodymyrskaya is gevestigd. Ene Roman Martsjoek. En op de bewuste avond werkte Roman Martsjoek als bediende in de datsja van Satsyuk.’
‘Hebt u hem gevonden?’
Donald Redstone dronk zijn glas Defender met een slok leeg en bestelde er nog een, voordat hij vervolgde: ‘Zodra ik dat hoorde, heb ik Irina Murray erop gezet. Tsjervanienko had ons een signalement van die Roman Martsjoek gegeven. Ze is regelmatig naar Mister Snack gegaan, maar ze heeft Martsjoek niet benaderd. Ze hield hem alleen in de gaten en volgde hem in het geheim wanneer hij van zijn werk vertrok. Hij woont in een kleine studio op de Kosmoleske, een sombere wijk aan de oever van de rivier. Maar Irina moet onvoorzichtig zijn geweest, want volgens haar heeft hij haar in de gaten gekregen.’
‘Waarom hebt u het niet aan de milicija verteld?’ vroeg Malko verbaasd. ‘Die zou hem kunnen ondervragen.’
Donald Redstones gezicht betrok. ‘Dat was te riskant. Vergeet niet dat er nog steeds geen officieel onderzoek naar de vergiftiging is gedaan. Maar toen zag Irina een keer een blond, nogal sexy meisje met Martsjoek praten. Waarschijnlijk een prostituee. Ze had een hamburger besteld, maar Irina had het idee dat dat een voorwendsel was om met hem te praten. Ze is dat blonde meisje gevolgd en ze ontdekte dat ze met haar dochtertje op de zestiende verdieping van een grauwe flat in Osogorki woonde, een buitenwijk in het oosten van de stad. Ze werkte op een reisbureau in het centrum van de stad en leek als prostituee wat bij te verdienen. Niet bepaald een type voor Roman Martsjoek, die nogal onbehouwen is en geen geld heeft om een meisje als zij te betalen. Verder ontdekte Irina dat ze vaak in een cafe in het centrum van de stad te vinden was, het Maison du Cafe, een populair cafe, waar je gemakkelijk een meisje kunt oppikken. Er komen veel politici en zakenmensen.’
‘Hebt u contact met haar gezocht?’
‘Nee, maar ik heb Irina opdracht gegeven Roman Martsjoek te benaderen. Dat heeft tot niets geleid. Hij ging volstrekt niet in op haar avances en leek alleen maar zenuwachtiger te worden. Twee dagen later, toen Irina hem na zijn werk weer volgde, ging hij regelrecht naar de flat van dat blonde meisje. Hij is niet meer naar buiten gekomen.’
Verbaasd legde Malko zijn vork neer. ‘Is hij daar nog steeds?’
‘Niet echt. Irina had me gewaarschuwd, waarna ik de flat vierentwintig uur per dag in de gaten heb laten houden. De volgende dag is het blonde meisje naar haar werk gegaan, maar Roman Martsjoek heeft zich niet laten zien. Hij is niet op zijn werk verschenen. Dat betekent dat hij is gealarmeerd en zich schuilhoudt.’
‘Hebt u niet geprobeerd contact met hem op te nemen?’
De Amerikaan stak in een hopeloos gebaar zijn handen in de lucht en nam een slok van zijn nieuwe glas Defender. ‘Hoe? We wisten zelfs niet in welke flat hij was. Bovendien zou hij vast niet hebben opengedaan voor vreemden. Hij heeft zich er drie dagen schuilgehouden. Het meisje ging elke dag naar haar werk, maar Roman Martsjoek liet zich niet zien. Omdat het gebouw maar een ingang had, waren we er zeker van dat hij daar nog was. Drie dagen nadat hij erheen was gevlucht, is hij naar buiten gekomen.’
‘En hebt u hem niet opgepakt?’
Donald Redstone keek hem met een spottende blik aan.
‘Daarvoor had je een vogel moeten zijn… De derde dag, toen Irina zich bij een benzinestation aan de overkant van Mykoly-Bazhana Prospekt had opgesteld, kwam de blondine om vier uur terug van haar werk. Om zes uur zag Irina drie mannen het gebouw binnengaan. Jong, stevig en atletisch gebouwd. Ze droegen zwarte, wollen mutsen en gevoerde leren jacks. Enkele minuten later kwam er iemand door het raam op de zestiende verdieping naar buiten en viel voor het gebouw te pletter. Irina is natuurlijk gaan kijken. Net toen ze overstak, werd er een tweede lichaam naar buiten gegooid, dat niet ver van het eerste te pletter sloeg. Irina kon nog zien dat het een vrouw was. Even later kwamen de drie mannen die ze het gebouw binnen had zien gaan, terug naar buiten en vertrokken in een oude, rode Lada Daviatka.’
‘Is Irina niet achter hen aan gegaan?’
‘Nee, ze had haar auto aan de andere kant van de weg laten staan. En misschien was het wel beter zo. Ze heeft alleen het nummer van de auto opgeschreven: 116 01 KA. Toen ik het controleerde, ontdekte ik dat het een vals nummer was. Toen Irina de lichamen onderzocht, zag ze dat het Roman Martsjoek was en het blonde meisje dat hem onderdak had verschaft.’
Er viel een stilte. Malko begreep al hoe het moest zijn gegaan. Irina Murray moest doodsbenauwd zijn geweest. Het getik van de ijsklontjes in het glas van Donald Redstone was even het enige geluid dat ze hoorden. Toen zei hij: ‘Ze is natuurlijk vertrokken voordat de milicija ter plekke was. De dag erna stond in de kranten dat een zekere Roman Martsjoek, ober in een Mister Snack, zijn vriendin in een vlaag van jaloezie het raam uit had gegooid en daarna op dezelfde manier zelfmoord had gepleegd. Ze gaven ook de naam van het meisje, Evguena Bogdanov, moeder van een dochter van vijf, Marina.’
‘Heeft niemand het over een dubbele moord gehad?’
‘Niemand.’
‘Er vond dus geen onderzoek plaats?’
‘Nee. De zaak is gesloten, de moordenaar van Evguena Bogdanov is zelf ook dood.’
‘Geliquideerd,’ benadrukte Malko. ‘Die Roman Martsjoek heeft dus waarschijnlijk het gif toegediend. En zijn opdrachtgevers hebben ervoor gezorgd dat hij zijn mond niet zal opendoen. Daarna hebben ze ook de getuige van
