Дайце кавалачак хлеба ёй цьмянага, Дайце пуховага, — дзе ж ёй узяць? Што яна возьме з жыцьця бесталаннага? Дайце, што можаце даць! Гора памела на сьвеце убогая! Гляньце: згрыбела, згарбела у крук, Доля занадта надалася строгая, — Выбіла шчасьце ўсё з рук. Была дзяўчынаю, была красуняю, Была вагонь, — не глядзі, дзецюкі! Ўглянеш — і сэрца праймецца, як куляю; Мелі пацеху бацькі. Час надышоў, і была гаспадыняю, Быў гаспадар багатыр на сяле; Была над мужам царыцай, княгіняю, — Бог калі шчасьце пашле! Была і маткаю, была шчасьліваю, Двох аднагодкаў Вялікі ёй даў: Сына малойца, дачку урадлівую, — Скуль дзе і сват пад’язджаў. Мела Нупрэіха, мела бяздольная! Дзе ж гэта дзелася, як уплыло? Што ж, сірацінка, быліца ты польная, Што учынілась, было? — Ой, мае дзетачкі, Бог мяне, грэшную, Пэўне, за бацькаўскі грэх пакараў, Крыўду ўчыніў да згон-веку няўцешную, Чым надарыў, адабраў. Неяк асеньняй парою апоўначы Хатку няведама хто падпаліў, Я прахапілась, ўскрычэла а помачы: — Людзі, ратуйце, хто жыў! З крыку майго і сямейка збудзілася, Ледзьве пасьпелі на двор уцячы, Доня за рукі мае учапілася, Просіць: — Матуля, маўчы! Мужа я ў гэтым пажары пазбылася; Кінуўся ў хату па скарб — ратаваць, — Столь падгарэла ў той час, абвалілася… — Бог захацеў пакараць! Ох! Як пачне калі што руйнаваціся, — Што ні рабі ты, а будзе дарма, Толькі зьнядужаеш, сілаю страцісься, Скуткаў жа добрых няма. Сын у Сібір ці ішчэ за Сібірамі Недзе пайшоў на жыцьцё зарабляць, Разам з дачушкай пайшла я пад дзьверамі На пагарэлых зьбіраць. Дочка ад часу пажэжы праклятае Чымсь захварэла, няведама чым; Сохла, бляднела, як зелейка сьцятае, Покі ня ўмерла саўсім. З воласьці мела паперу пісаную: Сына маскаль занівошта забіў. Нечым зграшыла дзіцятка рахманае, Ціхі ж, паважлівы быў… От і жыву я на сьвеце зязюляю Тэй сіратлівай, адна наўсяды. Сьмерць неўздалечку, — свой век перамуляю, Збудуся цяжкай нуды. Змоўкне — і сьлёзы па твару пакоцяцца, Хусткай схісьне іх і далей брыдзе, Ціха ступае, ўсім целам калоціцца… Ах! пашкадуйце ў бядзе! Дайце кавалачак хлеба ёй цьмянага, Дайце пуховага! Дзе ж ёй узяць?
