niby dzieciecy papierowe okretki, poszukac kraj, gdzie zyje nadzieja.Co zostanie1 Co zostanie po mnie? Zlo czy dobro? Zmartwienie czy milosc? Slonca wschod w ludzkiem sercu czy noc oblakana, drapiezna? Bardzo chcem dobry slad pozostawic na ziemi. Moje drzewo maliutkie wam daje nie gorzki jagody. Nie zlamujcie galezek, nie mowcie, ze wilcki jagody, ze dusza moja czarna, nieludzska I dzien moj to noc.2 Co zostanie po mnie? Czyste zrodlo zaspiewa z mojego zgubionego zycia. Sie nie bojcie, nie trzeba. Dloni garstkiem — і pijcie, pijcie bez strachu., nie trucizna, nie krew — czysta woda. Niech mi zabili — krew moju ziemia wypila. Niech mi zabili — w niebie dusza moja zyje. Czyste zrodlo zostanie z mojego zgubionego zycia.* * * Moje serce — okret papierowy, ktoru chcial do oceanu dotrzec. Moje serce — listek w pazdziorniku, ktoru wierze, ze zobacze wiosnu…Do matki Jestem czarna jaskolka. Gwiazda, z nieba wygnana. Jestem krew od krwi twojej. Nie, bol dawny і rana. Z bolem stukam do slepych twojich okien… Pasierbica czy corka? Nie, to czarna jaskolka, to zmartwienie, to polmrok gorzko krzycze za oknem.* * * Przyjdz do mnie tylko jeden raz! A ja czekala cale zycie. Przyjdz do mnie, gdy nastanie noc, poranie niebo noz ksiezyca. Bez kwiatow przyjdz, na krotki czas. I zostaw. Prowodz mi do Boga. Przyjdz do mnie tylko jeden raz — cmentarny stroz pokaze drogu.
KWIAT PAPROCI
(z tomu)
Mistrzewi Kwiat paproci Kwiat paproci rozkwita w dloni. Kwiat paproci — to Bozy ogien. Potajemnosc ziemi і Rusi kwiat gwiazdowy powiedziec musi. Gwiazda pada, jej boli zycie. Nie rozbije sie, w ziemi zroscie. I zaplacze srebrna dzwonnica. I rozkryje sie kwiat paproci. Ja wam dam potajemne slowo, klucz do ziemi, do wiecznej prawdy. W dloniach Mawki — swiatlo brzozowe — kwiat paproci, jak zorza, jak rana.Piolun
