Een storm van zwaarden: Staal en sneeuw

Joffry’s hof… bij Cersei en hun vader.

Anderzijds was Shae er ook nog. Dit zal haar niets bevallen, al zweert ze nog zo hard dat ze er genoegen mee neemt mijn hoer te zijn.

Maar daarmee hoefde hij niet bij zijn vader aan te komen, dus werkte Tyrion zich een eindje omhoog van zijn stoel en zei: ‘U wilt dat ik met Sansa Stark trouw. Maar zullen de Tyrels zo’n verbintenis niet als een belediging beschouwen als zij ook plannen met het meisje hebben?’

‘Heer Tyrel zal de kwestie van het meisje Stark pas na Joffry’s bruiloft aansnijden. Als Sans a voor die tijd trouwt, hoe kan hij dan aanstoot nemen als hij ons nooit blijk heeft gegeven van zijn eigen bedoelingen?’

‘Precies,’ zei ser Kevan, ‘en mocht het toch kwaad bloed zetten dan wordt dat vanzelf minder als we zijn Willas de hand van Cersei aanbieden.’

Tyrion wreef over zijn rauwe neusstomp. Het littekenweefsel jeukte soms afschuwelijk. ‘Zijne genade de koninklijke puist heeft Sansa’s leven tot een hel gemaakt sinds de dag dat haar vader stierf, en nu ze eindelijk van Joffry af is, stelt u voor haar aan mij uit te huwelijken. Dat lijkt me wel erg wreed. Zelfs voor u, vader.’

‘Hoezo, ben je van plan haar te mishandelen?’ Zijn vader klonk eerder nieuwsgierig dan bezorgd. ‘Haar geluk zal mij een zorg zijn, en dat zou ook voor jou moeten gelden. Al zijn onze allianties met het zuiden zo hard als de Rots van Casterling, we moeten nog steeds het noorden veroveren, en de sleutel tot het noorden is Sansa Stark.’

‘Ze is nog maar een kind.’

‘Je zuster zweert dat ze ontbloeid is. Als dat klopt is ze een vrouw en klaar om te trouwen. Je moet haar absoluut ontmaagden, zodat niemand kan zeggen dat het huwelijk niet voltrokken is. Als je daarna nog een jaar of twee wacht voor je haar bed weer deelt heb je daar als haar echtgenoot het recht toe.’

Ik heb op dit moment geen andere vrouw dan Shae nodig, dacht hij, en Sansa is een kind, wat je ook zegt. ‘Als het uw bedoeling is haar uit handen van de Tyrels te houden, waarom stuurt u haar dan niet terug naar haar moeder? Dat zou Robb Stark er misschien toe brengen zijn knieen te buigen.’

Heer Tywin keek minachtend. ‘Stuur haar naar Stroomvliet en haar moeder huwelijkt haar aan een Zwartewoud of een Mallister uit om de bondgenootschappen van haar zoon langs de Drietand te schragen. Stuur haar naar het noorden en ze is binnen een maanomwenteling met een Manderling of een Omber getrouwd. Toch is ze hier aan het hof niet minder gevaarlijk, zoals die affaire met de Tyrels bewijst. Ze moet met een Lannister trouwen, en snel ook.’

‘De man die met Sansa Stark trouwt kan namens haar aanspraak op Winterfel maken,’ bracht zijn oom Kevan te berde. ‘Had je daar al aan gedacht?’

‘Als jij het kind niet wilt, geven we haar aan een van je neven,’ zei zijn vader. ‘Kevan, is Lancel sterk genoeg om te trouwen, denk je?’

Ser Kevan aarzelde. ‘Als we het meisje naast zijn bed zetten kan hij de woorden wel zeggen … maar een voltrekking, nee… Een van de tweelingen, zou ik zeggen, ware het niet dat de Starks die allebei in Stroomvliet gevangenhouden. Tion van Genna hebben ze ook, anders was die wel bruikbaar.’

Tyrion liet ze hun toneelstukje opvoeren, want hij wist dat het allemaal diende om hem te bewerken. Sansa Stark, peinsde hij. Die zo zachtjes praatte en zo lekker rook, die van zijde, liederen, ridderlijkheid en rijzige, dappere ridders met knappe gezichten hield. Hij had een gevoel alsof hij weer op de schepen brug was en het dek onder zijn voeten wegschoof.

‘Je hebt me gevraagd of ik je wilde belonen voor je inspanningen tijdens de slag,’ bracht heer Tywin hem nadrukkelijk in herinnering. ‘Dit is je kans, Tyrion. Een betere zul je niet gauw krijgen.’ Hij trommelde ongeduldig met zijn vingers op de tafel. ‘Eens hoopte ik je broer aan Lysa Tulling uit te huwelijken, maar Aerys beriep Jaime tot zijn Koningsgarde voor dat allemaal geregeld was. Toen ik heer Hoster voorstelde dat Lysa in plaats daarvan met jou zou kunnen trouwen antwoordde hij dat hij voor zijn dochter een complete man wilde.’

Dus huwelijkte hij haar aan Jon Arryn uit, die oud genoeg was om haar grootvader te zijn. Tyrion was eerder tot dankbaarheid dan tot boosheid geneigd, in aanmerking genomen wat er van Lysa Arryn geworden was.

‘Toen ik je aan Dorne aanbood kreeg ik te horen dat alleen al de suggestie een belediging was,’ vervolgde heer Tywin. ‘Een jaar of wat later antwoordden Yan Roys en Leyten Hoogtoren mij ook in die trant. Ten slotte zonk ik zo diep dat ik voorstelde om je het meisje Florens te geven dat Robert in het huwelijksbed van zijn broer had ontmaagd, maar haar vader gaf haar liever aan een van zijn eigen ridders. Als je het meisje Stark niet wilt zoek ik wel een andere echtgenote voor je. Ergens in het rijk is vast wel een of ander jonkertje dat graag van zijn dochter zal scheiden om met de Rots van Casterling op goede voet te komen. Vrouwe Tanda heeft Lollys aangeboden…’

Tyrion huiverde van afschuw. ‘Ik hak hem nog liever af om hem aan de geiten te voeren.’

‘Open je ogen dan! Het meisje Stark is jong, huwbaar, plooibaar, van zeer hoge geboorte en nog maagd. Ze is niet onaantrekkelijk. Waarom zou je aarzelen?’

Ja, waarom? ‘Een tic van me. Hoe vreemd het ook klinkt, ik heb liever een vrouw die me graag bij zich in bed wil.’

‘Als jij denkt dat je hoeren je graag bij zich in bed willen ben je nog dwazer dan ik dacht,’ zei heer Tywin. ‘Je stelt me teleur, Tyrion. Ik had gehoopt je met deze verbintenis een plezier te doen.’

‘Ja, iedereen weet hoe belangrijk u het vindt mij te plezieren, vader. Maar er is hier meer aan de hand. De sleutel tot het noorden, zegt u? De Grauwvreugds hebben op dit moment het noorden, en koning Balon heeft een dochter. Waarom Sansa Stark, en niet zij?’ Hij keek zijn vader in diens koele, groene ogen met de heldergouden vlekjes.

Heer Tywin zette zijn vingers onder zijn kin tegen elkaar. ‘Balon Grauwvreugd denkt in termen van plunderen, niet van heersen. Laat hem maar van een herfstige kroon genieten en onder een noordelijke winter lijden. Hij zal zijn onderdanen geen reden tot liefde geven. Als het weer voorjaar wordt, zullen de noorderlingen hun buik vol hebben van die kraken. Als jij Eddards kleinzoon dan naar huis voert om zijn geboorterecht op te eisen zullen de heren en het kleinvolk als een man opstaan om hem op de hoge zetel van zijn voorvaderen te plaatsen. Je kunt toch hopelijk wel een vrouw zwanger maken?’

‘Ik denk het wel,’ zei hij stekelig. ‘Ik moet bekennen dat ik het niet kan bewijzen. Al kan niemand beweren dat ik het nooit geprobeerd heb. Sterker nog, ik plant mijn zaadjes zo vaak ik kan…’

‘In goten en sloten,’ voltooide heer Tywin, ‘en op platte grond, waar alleen bastaardkruid wortelt. Het is hoog tijd dat je een eigen tuin gaat onderhouden.’ Hij kwam overeind. ‘Ik verzeker je dat je de Rots van Casterling nooit zult krijgen. Maar trouw met Sansa Stark en het zou kunnen zijn dat je Winterfel wint.’

Tyrion Lannister, beschermheer van Winterfel. Bij dat vooruitzicht ging er een vreemde rilling door hem heen. ‘Goed dan, vader,’ zei hij langzaam, ‘maar er schuilt een grote, lelijke adder onder uw gras. Wat ik kan, kan Robb Stark waarschijnlijk ook, en hij heeft gezworen met een van die vruchtbare Freys te trouwen. En zodra de Jonge Wolf een nest heeft verwekt, zijn de pups die Sansa werpt de erfgenamen van niets.’

Heer Tywin was niet uit het veld geslagen. ‘Robb Stark zal geen kinderen verwekken bij zijn vruchtbare Frey, waarachtig niet. Van een nieuwtje wilde ik de raad liever nog geen deelgenoot maken, al zullen de goede heren het ongetwijfeld snel genoeg horen. De Jonge Wolf heeft de oudste dochter van Gawen Westerling tot vrouw genomen.’

Even kon Tyrion niet geloven dat hij zijn vader goed gehoord had. ‘Hij heeft zijn gelofte gebroken?’ zei hij ongelovig. ‘Hij heeft de Freys weggegooid voor…’ Hij had er geen woorden voor.

‘Een meisje van zestien dat Jeane heet,’ zei ser Kevan. ‘Heer Gawen heeft mij haar eens aangeboden als vrouw voor Willem of Martyn, maar dat moest ik afslaan. Gawen is een beste vent, maar zijn vrouw is Sybel Kruider. Hij had nooit met haar moeten trouwen. De Westerlings hebben altijd meer eergevoel dan verstand gehad. De grootvader van vrouwe Sybel handelde in saffraan en peper en was bijna even laaggeboren als die smokkelaar die Stannis erop nahoudt. En haar grootmoeder was een vrouw die hij uit het oosten had meegebracht. Een angstaanjagend oud wijf dat zogenaamd priesteres was. Maegi, noemden ze haar. Geen mens kon haar werkelijke naam uitspreken. Half Lannispoort bezocht haar voor geneesmiddeltjes en liefdesdrankjes en zo.’ Hij haalde zijn schouders op. ‘Zij is allang dood, dat wel. En Jeane leek me een lekker dingetje, moet ik zeggen, al heb ik haar maar een keer gezien. Maar met zulk twijfelachtig bloed…’