oczarowal. Podejrzewam, ze twoj maz zjawil sie w Perth w sama pore, inaczej moglabys zostac uwiedziona – zakonczyl ze smiechem.
Sala rozbrzmiala serdecznym smiechem.
Flanna poczula, ze ogarnia ja gniew. Aulay nie zdawal sobie sprawy, jak bliski byl prawdy, nie zamierzala jednak dopuscic, by pokrzyzowal jej plany. Pomoze krolowi i odzyska dla swej rodziny tytul lorda Brae. Odczekala, az wesolosc ucichnie, a potem powiedziala z pogarda:
– Nie sadzilam, ze nadejdzie dzien, kiedy Brodie z Killiecairn stchorza, Aualyu. Bogu niech beda dzieki, ze nasz ojciec tego nie dozyl.
Twarz Aulaya pociemniala z gniewu.
– Gdybys byla mezczyzna, Flanno… – zaczal glosem zduszonym z gniewu.
– Tobys mnie wyzwal? – spytala kpiaco. – Zrob to! Nie byles nigdy dobry w szermierce, Aulayu. Pokonalabym cie z jedna reka przywiazana za plecami. Pokonalabym kazdego z was! A teraz, kto ma dosc odwagi, by udac sie ze mna do Brae, gdzie zaczne zbierac dla krola zolnierzy?
Odwrocila sie plecami do nowego lorda, ktory wygladal, jakby mial dostac apopleksji.
– Wolicie zostac tutaj, byc niczym i niczego nie miec?
I znowu odezwal sie Ian.
– Nie jestesmy tchorzami, Flanno, ale zmeczyly nas wojny, ktore nie maja z nami nic wspolnego. Jesli z toba pojdziemy i pewnego dnia uda nam sie wrocic, co zyskamy? Mozemy zostac kalekami, gdyz niewielu udaje sie wyjsc z bitwy nietknietym. Nawet jesli zdobedziemy dla siebie troche lupow, w niczym nie zmieni to naszego polozenia. Istnieje jednak sposob, by zyskac niezaleznosc. Mozemy poplynac do Nowego Swiata. To szansa dla ludzi, ktorzy chca i potrafia pracowac. Nie brakuje tam ziemi i mozna sie dorobic. Nie oddam zycia za zdetronizowanego angielskiego krola o szkockim nazwisku, Flanno, ale nie braknie mi odwagi, by przebyc morze i chetnie powitam kazdego, kto zechce mi w tym towarzyszyc!
W sali zapadla pelna zdumienia cisza, a potem bratankowie Flanny zaczeli krzyczec jeden przez drugiego:
– Ja z toba poplyne, Ianie! Ja!
– Widzisz, czego narobilas, nieznosna dziewczyno! – powiedziala z gniewem Una. – Ile matek bedzie cierpialo przez to, co tu dzisiaj zaczelas?
– Nie zrzucaj winy na mnie – zaprotestowala Flanna goraco. – Ja chce, by pozostali w Szkocji i walczyli za krola. To Ian Brodie mowi o wyjezdzie.
– Nie mialby odwagi o tym mowic, gdybys nie uswiadomila mlodym, ze moga umrzec za krola, pozostac tutaj z niczym albo wyjechac i szukac szczescia gdzie indziej – odpalila Una.
– Jesli nie chca walczyc za krola, niech jada, dokad chca – odparla Flanna. – Skoro wola sluzyc sobie, zamiast swemu krolowi i ojczyznie, niech odejda i wezma swoja hanbe ze soba! Ojciec spalilby sie ze wstydu widzac, ze Brodie z Killiecairn zachowuja sie w ten sposob!
– Jesli naprawde w to wierzysz – wtracil z gniewem Aulay – to zupelnie go nie znalas. Przetrwanie bylo dla niego naczelna wartoscia, podobnie jak jest nia dla Lesliech z Glenkirk. Klan nie moglby przezyc, gdyby wysylal ludzi na kazda wojne, jaka rozpeta krol. Karol Stuart nie ma ze mna nic wspolnego, lecz jesli ktos z was chcialby przylaczyc sie do oddzialu mojej siostry, nie bede go zatrzymywal, tak jak nie bede zatrzymywal tych, ktorzy zdecyduja sie wyruszyc z Ianem. Jestesmy duza rodzina i prawda wyglada tak, ze nie bedziemy w stanie zadbac nalezycie o wszystkich. Moze juz czas, by czesc z was odeszla. Zrobie, co w mojej mocy, aby wam pomoc, Ianie, lecz musisz przyrzec, ze pomozesz kazdemu, kto zechce udac sie do Nowego Swiata za toba.
– Masz moje slowo, wuju – obiecal Ian, usmiechajac sie z zadowoleniem. – Daj nam piec lat, a poslemy po wszystkich, ktorzy zechca do nas dolaczyc, i po zony. Na razie poplyna tylko mezczyzni, gdyz kobiety moglyby nie wytrzymac trudow.
– A kto podazy za krolem? – spytala Flanna, zdecydowana sie nie poddac.
Odpowiedziala jej cisza.
– Tchorzliwe lotry z was, co do jednego! – wrzasnela, oburzona.
Callum Brodie zerwal sie z lawy i krzyknal na siostre:
– Nie waz sie nas oskarzac, Flanno Leslie! Brodie zawsze wywiazywali sie ze swych zobowiazan wzgledem klanu i ojczyzny. To ty nie dopelnilas jeszcze obowiazku wzgledem meza. Wracaj do domu i rodz dzieci, jak na przyzwoita kobiete przystalo! Jakim prawem domagasz sie od nas, bysmy wyslali synow i wnuki jako mieso armatnie dla angielskiego krola!
– To krolewski Stuart! – zawolala w odpowiedzi.
– To Anglik! – odparl Callum, a w sali dal sie slyszec szmer aprobaty.
– Skoro tak, pojade jutro do Gordonow – wypalila Flanna. – A potem do Campbellow, Hayow i kazdego, kto zechce mnie wysluchac. Dalam krolowi slowo i go dotrzymam!
– Jutro – powiedzial Aulay spokojnie – wrocisz do Glenkirk, siostro. Sam cie odwioze.
– Nie pojade! – zaprotestowala z uporem.
– D licha, dziewczyno, spodziewasz sie dziecka! – wykrzyknal Aulay, sfrustrowany.
– Ja… nie wiem, o czym mowisz! – zaprotestowala Flanna, oblewajac sie rumiencem.
– Ale ja wiem! – wtracila Una Brodie. – Powiedzialam ci juz, ze potrafie poznac, kiedy dziewczyna jest w ciazy, Flanno Leslie! Co wiecej, doskonale wiesz, ze tak jest, nie wspomnialas jednak o tym mezowi, by nie probowal powstrzymac cie przed popelnieniem glupstw, ktore sobie zamierzylas! Coz, pojade jutro z toba do Glenkirk, a jesli nie wyznasz Patrickowi, ze spodziewasz sie potomka, sama mu powiem, tak jak powiedzialam mezowi, przed ktorym nie mam tajemnic. A teraz usiadz i badz wreszcie cicho!
Zebrani parskneli zgodnym smiechem. Flanna rozejrzala sie z furia po sali, usiadla jednak i powiedziala do Uny:
– Nie jestem dzieckiem.
– Wiec nie zachowuj sie jak dziecko – odparla Una cicho. – Bedziesz spala dzis ze mna. Nie zaryzykuje, ze sie obudze, a ciebie juz w Killiecairn nie bedzie. Nie dopuszcze do tego, by twoj maz mial do Aulaya pretensje.
– Ale, Uno, ja obiecalam krolowi – poskarzyla sie Flanna niemal z placzem.
– Nie sadze, by jakikolwiek monarcha, nawet krol Szkocji, potraktowal zbyt powaznie obietnice zlozona przez wiejskie dziewcze – zauwazyla cierpko Una. – Aulay ma racje. Stuartowie to uroczy mezczyzni, a krol byl po prostu uprzejmy. Jestem pewna, ze twoja oferta bardzo go wzruszyla, swiadczy bowiem, iz jestes swemu krajowi oddana, nie sadze jednak, by choc przez chwile wierzyl, ze zdolasz dotrzymac obietnicy. A teraz masz doskonala wymowke. Nikt przy zdrowych zmyslach nie moze oczekiwac, ze kobieta w odmiennym stanie bedzie przemierzala okolice, werbujac zolnierzy. Poklepala pocieszajaco dlon Flanny.
– Jestes zmeczona, Flanno, gdyz wczesne miesiace bywaja trudne, zwlaszcza przy pierwszej ciazy. Wypelnilas jednak obowiazek wzgledem swego ojca. Chodz, poloze cie do lozka.
Wstala i wyciagnela do Flanny dlon. Flanna westchnela i takze wstala.
– Rzeczywiscie, czuje sie znuzona – przyznala.
– Dobra dziewczynka – pochwalila ja Una, gdy wychodzily z sali. – To nielatwy czas, gdy nosi sie pod sercem pierwsze dziecko. Najlepszy, a zarazem najgorszy. Przynajmniej ja tak wlasnie sie czulam. Twoj maz bedzie bardzo szczesliwy, zwlaszcza jesli urodzi sie chlopiec.
– Bedzie, jak Bog da – odparla Flanna. Do licha, rzeczywiscie, nagle poczula sie zmeczona. Byla tez jednak skonsternowana. Co stalo sie z mezczyznami z jej rodziny? Sadzila, ze ochoczo skorzystaja z okazji, by stanac w obronie swego krola. Lecz odmowili, a mlodsi zaczeli otwarcie mowic, ze chca opuscic Killiecairn i Szkocje, aby poszukac dla siebie szansy w Nowym Swiecie. Nie osmieliliby sie wystapic z czyms podobnym, gdyby stary Lachlann nadal zyl, pomyslala.
– Jestes podejrzanie milczaca – zauwazyla szwagierka, kiedy zaczely sie rozbierac. – O czym tak rozmyslasz?
Flanna skorzystala z nocnika i wdrapala sie na lozko, ktore miala dzielic z Una.
– Nie rozumiem tego – przyznala.
– Czego mianowicie? – spytala Una, kladac sie obok mlodszej kobiety.
– Mezczyzni Brodiech zawsze odpowiadali na wezwanie. Walczyli za swego krola, wykazujac sie odwaga. Dlaczego nie chca juz tego robic? – spytala, wzdychajac.
Una takze westchnela, a potem zaczela wyjasniac:
– Od wiekow klany walczyly pomiedzy soba. W Szkocji kazda piedz ziemi nasiakla krwia. Podobnie jak
