Polnoc

ale nie wygladal na rannego. Moze rany juz zagoily sie, ale raczej ubrudzil sie od kogos innego.

– Co sie stalo? – spytal Shaddack.

Watkins zwrocil sie do policjanta ignorujac pytanie.

– Idz do samochodu, Neil. Trzymaj sie blisko kolegow.

– Tak, sir – Penniworth siedzial skulony na krzesle i wpatrywal sie w czubki butow.

– Wszystko bedzie dobrze.

– Moze.

– Na pewno. Nie pytalem cie, lecz stwierdzilem. Masz dosc sily, by oprzec sie, i juz to udowodniles.

Penniworth skinawszy glowa ruszyl do drzwi.

– O co tu chodzi? – ponownie spytal Shaddack.

Watkins skierowal sie na korytarz.

– Niech pan idzie za mna.

Mial twardy i zimny jak lod glos, pelen strachu i gniewu, ale wyraznie pozbawiony respektu, z jakim zawsze zwracal sie do niego po konwersji.

Niezadowolony z tej zmiany Shaddack zmarszczyl brwi i ruszyl za nim w glab hallu.

Policjant zatrzymal sie przy zamknietych drzwiach i spojrzal na Shaddacka.

– Mowil pan o poprawie naszej biologicznej wydajnosci dzieki wstrzyknieciu tych… biochipow.

– To niedokladne okreslenie. To sa niewiarygodnie male mikrosfery.

Pomimo regresywnych i kilku innych problemow zwiazanych z projektem byl niewzruszenie dumny ze swych osiagniec. Drobne niedociagniecia wyeliminuje sie z systemu. Jest przeciez geniuszem swego wieku. Wiedzial o tym rownie dobrze jak to, gdzie spojrzec, by zobaczyc wschodzace slonce.

Geniusz…

Prosty krzemowy mikrouklad scalony, ktory zrewolucjonizowal komputery, byl wielkosci paznokcia. Zawieral milion obwodow umieszczonych technika fotolitografii. Najmniejszy mial szerokosc jednej setnej ludzkiego wlosa. W koncu skonstruowano mikrouklad z miliardem obwodow o rozmiarach jednej tysiecznej szerokosci wlosa, co jeszcze zwiekszalo mozliwosci i szybkosc pracy komputera.

W New Wave wynaleziono mikrosfery wielkosci jednej czterotysiecznej mikroukladu scalonego z dwustu piecdziesiecioma tysiacami obwodow. Osiagnieto to stosujac supernowoczesna rentgenowska litografie, umozliwiajaca umieszczenie obwodow scalonych na zdumiewajaco malej powierzchni bez potrzeby unieruchamiania tychze plaszczyzn.

Konwersja polegala na wprowadzeniu do krwiobiegu setek tysiecy tych mikrosfer w plynie. Niektore byly sercotroficzne, a wiec osiadaly wokol naczyn krwionosnych serca. Inne watrobo-, pluco-, nerko-, jelito-, mozgotroficzne i tak dalej. Gromadzily sie w tych organach, laczac sie obwodami.

Tworzyly w organizmie znacznie wiekszy potencjal dla przetwarzania danych niz w najwiekszych komputerach lat osiemdziesiatych. W pewnym sensie w ludzkim ciele umieszczono superkomputer.

W Moonlight Cove i okolicy odbywala sie ciagla transmisja mikrofalowa, wysylana z anten zainstalowanych na szczycie glownego budynku New Wave. Ulamek tych transmisji obslugiwal policyjny system komputerowy, a inne mogly dostarczac energie mikrosferom w organizmach Nowych Ludzi.

Nieduza liczbe sfer, zbudowana z innego materialu, wykorzystywano do przetwarzania i dystrybucji mocy. Zaczynaly one dzialac po trzecim wstrzyknieciu mikrosfery do ciala. Sfery mocy przeksztalcaly wowczas mikrofalowe transmisje w prad elektryczny, dostarczajac go do wszystkich czesci ukladu.

Jeszcze inne specjalistyczne sfery tworzyly jednostki pamieci, byly nosnikami programu, dzieki ktoremu funkcjonowal system. Program zaczynal dzialac z chwila zasilania.

Shaddack powiedzial:

– Juz od dawna wiem, ze glownym problemem jest skrajnie emocjonalna natura czlowieka. Uwalniajac was od uczuc sprawilem, ze staliscie sie zdrowsi psychicznie i fizycznie.

– Jak? Jak dokonuje sie Zmiana?

– Masz teraz organizm cybernety, stales sie jakby maszyna w ludzkiej skorze. Ale nie musisz tego rozumiec, Loman. Korzystasz z telefonu, choc nie umialbys go zbudowac. Tak samo obslugujesz komputer, ktory ktos inny wymyslil. Wiec nie musisz wiedziec, jak dziala komputer, ktory jest w tobie, by go uzywac.

W oczach Watkinsa pojawil sie strach.

– Czy to ja korzystam z tego komputera… czy raczej odwrotnie?

– Oczywiscie, ze ty!

– Oczywiscie…

Shaddack zastanowil sie, co wydarzylo sie w tym domu, ze Loman tak przerazil sie. Zaintrygowany, jak najszybciej chcial wejsc do sypialni, na progu ktorej stali. Ale widzial takze, ze Watkins jest niebezpiecznie pobudzony, wiec musial go uspokoic.

– Loman, te mikrosfery w twoim ciele nie tworza umyslu, ty nad nimi panujesz. To sluga, twoj sluga. Uwalnia cie tylko od szkodliwych emocji.

Silne uczucia nienawisci, milosci, zazdrosci, zawisci, cala dluga lista ludzkich wrazliwosci regularnie destabilizowaly biologiczne funkcje ciala. Badacze udowodnili, ze emocje stymuluja wytwarzanie roznych substancji mozgowych, pobudzajacych z kolei liczne organy i tkanki, ktore zwiekszaja, redukuja albo zmieniaja swe funkcje, co pochlania energie. Shaddack byl przekonany, ze czlowiek kierujacy sie emocjami nie moze byc calkowicie zdrowy i nigdy nie osiagnie absolutnej jasnosci myslenia.

Mikrosferowy komputer wewnatrz kazdego Nowego Czlowieka kontrolowal caly organizm.

Wykrywszy, ze organizm wytwarza roznorodne aminokwasy i inne substancje chemiczne, reagujac na silne uczucia, przesylal elektryczny bodziec na mozg i inne organy, eliminujacy fizyczne konsekwencje emocji, jesli nie same emocje. Jednoczesnie pobudzal produkcje zwiazkow tlumiacych uczucia, a zatem likwidowal przyczyny i skutki slabosci.

– Uwolnilem was od wszelkich emocji, z wyjatkiem strachu koniecznego do przetrwania. Teraz – powiedzial Shaddack – mozesz jasniej myslec.

– Rozumiem, ze nagle stalem sie geniuszem.

– No coz, moze nie od razu odczujesz umyslowa jasnosc, ale z czasem na pewno.

– Kiedy?

– Wtedy, gdy twoje cialo calkowicie oczysci sie z emocji naroslych przez cale zycie. Wewnetrzny komputer – tu lekko poklepal klatke piersiowa Watkinsa – zaprogramowano tak, aby w miedzyczasie zlozone bodzce elektryczne pobudzaly cialo do tworzenia calkowicie nowych aminokwasow, uwalniajacych naczynia krwionosne od zatorow i skrzepow, zabijajacych od razu komorki rakowe i spelniajacych kilkadziesiat innych zadan. Dzieki temu jestes o wiele zdrowszy niz zwykli ludzie i bez watpienia bedziesz dluzej zyl.

Shaddack przewidywal szybka regeneracje organizmu u Nowych Ludzi, ale zdumiewalo go niemal cudowne tempo gojenia sie ran. Nadal nie rozumial do konca, jak nowe tkanki tak predko regeneruja sie i wlasnie teraz pracowal nad wyjasnieniem tego zjawiska. Podczas niewiarygodnie przyspieszonego metabolizmu spalal sie w ogromnych ilosciach zgromadzony w ciele tluszcz. Czlowiek chudl, byl odwodniony i potwornie glodny.

Watkins zmarszczyl brwi i otarl drzaca reka spocona twarz.

– Rozumiem, ze szybko goja sie rany, ale co umozliwia nam tak calkowita zmiane postaci, regresje? Cale wiadra tych biologicznych zwiazkow nie zdolalyby zniszczyc i odbudowac naszych cial w kilka minut. Jak to odbywa sie?

Shaddack chwile patrzyl mu w oczy, po czym odwrociwszy wzrok odkaszlnal i powiedzial:

– Sluchaj, wyjasnie ci to wszystko pozniej. Teraz chce zobaczyc Peysera. Mam nadzieje, ze nie uszkodziliscie go zbytnio?

Siegnal do drzwi, ale Watkins chwycil go za nadgarstek. Shaddack byl zaszokowany. Nie pozwalal, by ktokolwiek go dotykal.

– Zabierz reke.

– W jaki sposob cialo tak szybko odksztalca sie?

– Powiedzialem ci juz, przedyskutujemy to pozniej.

– Teraz.

Twarz Watkinsa stezala, az pojawily sie glebokie bruzdy.

– Teraz. Jestem tak wystraszony, ze nie moge logicznie myslec ani normalnie funkcjonowac. Spojrz na mnie.