ale w calej okolicy unosily sie opary. Pewnie ktorys z sasiadow zadzwonil na policje. W kazdym razie jego matka zastawila dom, zeby wplacic kaucje, i teraz boi sie, ze Elwood zrobi sobie wycieczke do Meksyku. W piatek nie stawil sie w sadzie, a matka znalazla bilety na samolot w szufladzie ze skarpetkami. Wiec doniosla na niego Vin- niemu.
– Gdzie mamy go szukac?
– Wedlug jego mamy jest jednym z tych fanatykow
Zerknelam na adres i wydalam z siebie jek. To byl dom Dougiego.
– Znam kolesia, ktory tam mieszka – powiedzialam. -Dougie Kruper.
Lula stuknela sie w glowe.
– Wiedzialam, ze to jakies znajome nazwisko.
– Nie chce, zeby ktokolwiek zostal ranny, kiedy tam wejdziemy – ostrzeglam.
– Mhm.
– Nie wkroczymy tam jak bandziory z bronia w reku.
– Mhm.
– W ogole nie uzyjemy broni.
– Przeciez slysze.
Spojrzalam na kieszen w jej kurtce.
– Masz tam spluwe?
– Do licha, jasne.
– A w spodniach?
– Glocka.
– Futeral na rewolwer przy kostce u nogi?
– Tylko mieczaki nosza futeraly przy kostce – obruszyla sie Lula.
– Chce, zebys zostawila bron w samochodzie.
– Ale to sa przeciez gwiezdni wojownicy. Moga nas wziac w ogien wulkanicznej lawy.
– W samochodzie! – krzyknelam.
– Rany, po co az tak ostro! – Lula wyjrzala przez okno. – Wyglada na to, ze u Krupera impreza sie kreci.
Przed domem stalo kilka samochodow, a z okien bila luna swiatel. Drzwi wejsciowe byly otwarte, a na werandzie stal Ksiezyc. Zostawilysmy samochod pare domow dalej i wrocilysmy do Ksiezyca.
– Czesc, facetka – powiedzial na moj widok. – Witamy w „Trekaramie'.
– Co tu sie dzieje?
– Dougie otworzyl nowy interes. „Trekarama'. Sami to wymyslilismy. Dougster jest mistrzem gwiezdnych wojen. To wzbudza groze, facetka. Interes na miare nowego tysiaclecia. Bedzie duzy, wiesz? Mamy zamiar wprowadzic karty wstepu.
– Co to, u diabla, jest ta „Trekarama'?
– To klub rozrywkowy, facetka. Swiatynia. To miejsce kultu wszystkich kobiet i mezczyzn, ktorzy doszli tam, gdzie nigdy przedtem nikt nie dotarl.
– Co to znaczy przedtem?
Ksiezyc znieruchomial i utkwil wzrok w przestrzeni.
– Przed tym wszystkim.
– O kurna.
– Wstep kosztuje piec dolcow – poinformowal Ksiezyc.
Dalam mu dziesiec i przecisnelysmy sie przez tlum przy drzwiach.
– Nigdy nie widzialam tylu czubkow w jednym miejscu – powiedziala Lula. – Z wyjatkiem tego Klingona, tam, przy schodach. Ten ostatecznie moglby byc.
Rozejrzalysmy sie po pokoju, szukajac Steigera i probujac rozpoznac go na podstawie zdjecia z dokumentacji. Problem polegal na tym, ze czesc gwiezdnych wojownikow byla przebrana za swoich ulubionych bohaterow
Dougie podbiegl do nas.
– Witam w „Trekaramie'. W rogu sa zakaski i napoje serwowane przez Romulana, a za dziesiec minut zaczynamy pokaz filmu. Zakaski sa naprawde dobre. Pochodza z likwidacji magazynu.
W wolnym tlumaczeniu: kradzione towary, ktore gnily w jakims ukryciu, bo on zamknal interes.
Lula postukala Dougiego w glowe.
– Halo, jest tam kto? Czy wygladamy jak para szurnietych gwiezdnych wojownikow?
– No coz…
– My tylko sie rozgladamy – uspokoilam Dougiego.
– Jak turysci?
– Moze oprowadzi mnie ten Klingon – zaproponowala Lula. – Jest calkiem niezly.
rozdzial 13
Weszlysmy z Lula dalej do pokoju, przeciskajac sie przez tlum i szukajac Elwooda. Mial dziewietnascie lat. Byl mojego wzrostu i szczuply. Blond wlosy w kolorze piasku. Oskarzony po raz drugi. Nie chcialam go wystraszyc. Chcialam po cichu wyprowadzic go na zewnatrz i zapiac mu kajdanki.
– Hej – powiedziala Lula. – Widzisz tego malego kolesia w przebraniu kapitana Kirka? Co o tym myslisz? Spojrzalam w drugi kat pokoju.
– Wyglada na to, ze to on – powiedzialam. Przecisnelysmy sie w tamtym kierunku i stanelysmy obok niego.
– Mam tutaj randke z nieznajomym – zagadnelam. -Mowil, ze bedzie przebrany za oficera. – Wyciagnelam reke. – Jestem Stephanie Plum.
Podal mi reke.
– Elwood Steiger. Bingo.
– Jezu, ale tu duszno – powiedzialam. – Wyjde na zewnatrz, zeby troche odetchnac. Idziesz ze mna?
Rozejrzal sie wokol, zdenerwowany, czy aby czegos nie przegapi.
– Nie wiem. Raczej nie. Powiedzieli, ze zaraz beda wyswietlac filmy.
Lekcja pierwsza: nie ma sensu podchodzic do gwiezdnego wojownika, kiedy zaczyna sie film. Mialam dwa wyjscia. Moglam uzyc sily albo czekac, az sam zdecyduje sie wyjsc. Gdyby zostal do konca i opuscil pomieszczenie razem z calym tym tlumem, moglyby byc klopoty. Podszedl do nas Ksiezyc.
– Jak to milo, ze obie macie sie dobrze. Wiecie, El-wood jest w opalach. Robil takie wspaniale prochy i go przymkneli. To dla nas wszystkich prawdziwy cios.
Oczy Elwooda byly nieprawdopodobnie rozbiegane.
– Czy w koncu puszcza te filmy? – zapytal. – Wlasciwie przyszedlem tutaj na filmy. Ksiezyc saczyl drinka.
– Elwood dobrze zarabial, oszczedzajac na college, az nagle cofneli mu zgode na prowadzenie interesu. Cholernie szkoda. Cholernie szkoda.
Elwood niesmialo sie usmiechnal.
– W zasadzie to nie mialem zadnej zgody.
– Jestes szczesciarzem, ze znasz Stef – powiedzial Ksiezyc. – Nie wiem, co zrobilibysmy z Dougiem bez Stef. Inni lowcy nagrod po prostu zaciagneliby cie z powrotem do wiezienia, ale nie Stef…
Elwood wygladal tak, jakby ktos przywalil mu palka w glowe.
– Lowca nagrod!
– I to najlepszy – zapewnil Ksiezyc. Pochylilam sie do przodu, zeby Elwood slyszal to, co powiedzialam do niego po cichu.
– Moze lepiej wyszlibysmy przed dom i pogadali. Cofnal sie.
– Nie! Nigdzie nie ide! Zostaw mnie w spokoju.
Zrobilam krok do przodu, zeby zalozyc mu kajdanki, ale mnie odepchnal.
Lula wyciagnela paralizator, Elwood schowal sie za Ksiezycem, a Ksiezyc osunal sie na ziemie jak domek z kart.
– Hop – powiedziala Lula. – Zdaje sie, ze zlapalam naszego malego wojownika.
