Вяртанне

Ў душах сагрэцца?

Якія узрушаць
Жыццёвыя сховы,
Каб грукала слова
Аб сэрца да сэрца?

Хвіліны маўчання
Даўжэй за гадзіны.

З чаго распачаць?..
Пачынаю з Радзімы.

ДЭЛЕГАТ

Сто тысяч людзей дэлегата
Сем дзён выбіраюць на Сойм.
Сто тысяч пытанняў узнята.
(Багата прыкрыюць крысом.)

Дзве тысячы кандыдатаў
Люд вынес на суд грамады.
З іх кожны прамоўца выдатны
І вораг нішчымнай вады.

З іх кожны грамадзкі руплівец…
А гэты глядзіць немаўлём.
Хто ў позірк паверыў шчымлівы?
Хто праўду заблытаў жыццём?

Я САМ УБЫЧЫЎ

Не пазычай мне сваіх воч,
Я сам убачыў, не дзіця,
Сусветаў бездань — калі ноч,
А калі дзень — мяжу жыцця.

Яшчэ я ўбачыў птушкі след,
Што на шляхах вятроў, аблок,
І як займаецца сусвет,
Дзе панаваў мярцвячы змрок.

І цуды дробныя — наўзбоч,
Не патрабуюць адкрыцця.
Не пазычай мне сваіх воч,
Я сам убачыў, не дзіця.

МЯНТУЗ

У сонных водах рэчкі Гайна
Жыццё віруе разнастайна.
Міфалагічныя істоты
Мянтуз пакінуў без работы.

Як вадзянік, людзей пужае,
Лятае ноччу на кажане.
Сарвецца — плёх — буйныя хвалі
На строме рэчку абганялі.

А рыбакам замест улову
Заблытаў лёскі адмыслова.
Гучней за музыку «Дып папал»

Раўлі гурбою — ну і д’ябал!

ГОСЬЦЯ