Нарач

Спі. Хутка днець будзе,
Пэўна табе ўсё гэта здалося.

Тацяна

Усё ж я лепш выйду і гляну,
Толькі ўскіну на плечы вось хустку…

Сымон

Усё роўна нічога не ўбачыш.
Спіць яшчэ вёска. На вуліцы пуста.
Выйшла… Не спіцца ёй нешта.

7

Тацяна

Што тут!..
Гумно адчынена, параскідана сена,
Пэўна, тут быў нехта…
Грышка!..
Пара уставаць.
Грышка!..

Чорнымі крыллямі
Вецер ударыў у твар, і далёка
Чутна было, як шумеў бор стары
Над затокай.
— Грышка!..

Iван

Тацяна, твой Грышка не прыйдзе.
Можа, не верыш?
Пайшоў на гасцінец разам з Прахорам.
Слухай, Тацяна, цябе ён пакінуў,
Больш ён ніколі не прыйдзе!..

Тацяна

Але адкуль ты тут узяўся?

Iван

Я быў тут блізка.
На возеры быў.
Чуў, як ты клікала Грышку.

Тацяна

Не, не старайся мяне затрымаць!

Iван

Эх, як птушка,
Вырвалася, паляцела!
Пэўна разбудзіць
I вёску усю, і арцелі.
Трэбахавацца…

Гэта не вецер калыша лясы,
Гэта трывогі звіняць галасы,
Гэта у рэйку набатную б'юць.
Вырас натоўп рыбакоў,
Бусакі
Лесам асеннім ўзняліся ўгару.
Гулкай трывогі агні-языкі
Ужо ахапілі зару.
— Хто чаго звоніць? — чутна з далі.
— Стражнікі Грышку з Прахорам ўзялі!
— Куды іх пагналі?
— Хто бачыў, калі?
— Трактам кабыльніцкім іх павялі!..
Звонам Тацяна збірае народ.
Чырванню яркай палае усход.